Sunday, May 22, 2016

సరస సంభాషణ


సరస సంభాషణ


సాహితీమిత్రులారా!
పెళ్ళిఅయిన తరువాత మొదటిరాత్రి గడచింది.
వధువును ఉదయాన్నే ఆప్తులుచూచిన వెంటనే
ఒక్కొక్క ఆమె
                   ఒక్కొక ప్రశ్నను
                                           ఈ విధంగా ప్రశ్నిస్తున్నారు.


కస్తూరీ వరపత్రభంగ నికరో భ్రష్టో న గండస్థలే
నో లిప్తం సఖి చందన స్తనతబే, ధౌతం న నేత్రాంజనమ్
రాగో నస్ఖలిత స్తవాధరపుటే తాంబూల సంవర్ధిత:
కిం రుష్టాసి? గజేంద్రమత్తగమనే! కింవా శిశుస్తే పతి:


కలికిరొ చెక్కుల మకరికలు చెడలేదు?
  చందనం చన్నుల చెదరలేదు?
కన్నుల కాటుక జారలేదు?
  పెదవి తాంబూలంచే ఏర్పడిన ఎరుపు చెడలేదు?
ఓ గజగామినీ! నీవు కోప్పడ్డావా?
లేక
నీ భర్త పసివాడా?

కొత్తపెండ్లికూతురి
సమాధానం

నాహం నో మమ వల్లభశ్చ కుపిత: సుప్తో న వా సుందర:
నో వృద్ధో న చ బాలక: కృశతను: నో వ్యాధితో నో శఠ:
మాం దృష్ట్వా నవయౌవనాం శశిముఖీం కందర్పబాణాహతో
ముక్తో దైత్యగురు: ప్రియేణ పురత: పశ్చాద్గతో విహ్వల:!


నేను -
            నాపతిని కోపించుకోలేదు.
                               అతడు నిద్రపోలేదు.
                                        కురూపి కాడు.
                                                 వృద్ధుడు కాడు.
                                                         బాలుడు కాడు.
                                                                   బలహీనుడు కాడు.
                                                                              వ్యాధిగ్రస్తుడు కాడు.
                                                                                           మూర్ఖుడు కాడు.
                                                          కాని
                   నవయౌవనంలో ఉన్న చంద్రముఖినైన నన్ను
                    చూడగానే మన్మథావేశంతో
                      రాక్షసగురుని(శుక్రమును) విడచినాడు
                        - నేను తెల్లబోయాను.
                              - అని సమాధానం చెప్పింది.
(ఇది కాళిదాసు "శృంగారతిలకము"లోనిది.)

No comments:

Post a Comment