Friday, November 30, 2018

ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌


ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌



సాహితీమిత్రులారా!

ఆ మధ్యాన్నమంతా దట్టంగా పేరుకున్న టెన్షన్‌ ఒక్ఖసారిగా బద్దలైనట్టు వేసవి కాలపు థండర్‌ స్టార్మ్‌ నగరం మీద విరుచుకు పడిపోయింది. వాసంతి దాన్ని లక్ష్యపెట్టకుండా బ్రాడ్వే వెంబడి నడుస్తోంది.

“ఇండియన్‌ వేల్యూసంటే ఏవిటే నీరూ, నీ వుద్దేశంలో?” అనడిగింది వాసంతి.
నీరూ అనబడే నీరజ టీపాట్‌ లోనించి గ్రీన్‌టీని నిదానంగా తన కప్పులోకి వొంచుకుని అప్పుడు తలెత్తింది. స్నేహితురాల్ని పరిశీలనగా చూసి, “నీ వాలకం చూస్తుంటే నీ ప్రశ్న వెనక ఏదో పెద్ద కథే వున్నట్టుంది. ముందు ఆ కథ చెప్పు,” ఆదేశించింది నీరజ.
“కథే ననుకో. మా అమ్మా నాన్నా పెళ్ళి గురించి చేస్తున్న గోల తెలుసుగా. మొన్న క్రిస్మస్‌ బ్రేక్‌కి ఇంటికెళ్ళి నప్పుడు అన్నారు, మేట్రిమోనియల్‌ ఏడ్‌ వేస్తామని. పోయేదేముందిలే అని సరేనన్నా. వేశారు, ఇండియా ఎబ్రాడ్‌లోనూ, వాటిల్లో ..”
“వెయిటె మినిట్‌. ఏడ్‌ నువ్వు రాశావా, వాళ్ళు రాశారా?”
“వాళ్ళే రాశారు. ఎనీవే, దాని ద్వారా ఒక సంబంధం వచ్చింది. అతను న్యూయార్కులోనే కొలంబియాలో కార్డియాలజీ ఫెలోషిప్‌ చేస్తున్నాడు. అతని పేరెంట్స్‌ ఫిల్లీలో వుంటారు. వాళ్ళు ఏడ్‌ చూసి మా పేరెంట్స్‌తో మాట్లాడారు .. ”
“మీ వాళ్ళు నీ నెంబరూ అదీ ఇస్తే, వాళ్ళది వాళ్ళబ్బాయికిస్తే, అతను నిన్ను పిలిస్తే .. ”
నీరజ కథని ఫాస్ట్‌ ఫార్వర్డ్‌ చెయ్యబోయింది.
“ఏబ్బే, అలా జరిగితే అసలు కథేముందీ!” అని సస్పెన్స్‌ పెంచడానికా అన్నట్టు ఆగింది వాసంతి. జరిగిన సంఘటనలు గుర్తొచ్చి వాసంతి పెదాలమీద చిలిపి చిర్నవ్వు చిగురించింది.
“మరేమైంది, తొందరగా చెప్పూ, చంపక, ” హడావుడి పడిపోయింది నీరూ.
“ముందు అతని పేరెంట్సే వచ్చారు నాతో డేట్‌కి!” వాసంతి నీరజ మొహమ్మీద పరుచుకుంటున్న విభ్రాంతిని చూసి, ఆపుకోలేక పైకే నవ్వేసింది. నీరజ మాత్రం సీరియస్‌గా, “ఏయ్‌ వాస్‌ యువార్‌ కిడింగ్‌ మీ, రైట్‌?” అంది, అనుమానంగా చూస్తూ.
“నో! ఐ స్వేర్‌!!” కుడి చెయ్యి నెత్తిన పెట్టుకుని ప్రమాణం చేసింది వాసంతి.
“వాళ్ళు ఫిల్లీ నుంచల్లా వొచ్చారు నన్ను చూసేందుకు. మొదట మా అమ్మా నాన్నా నాకీ మాట చెప్పినప్పుడు నేనూ నిర్ఘాంత పోయా. కానీ కొంచెం ఆలోచిస్తే .. ఇది బాగానే వుందనిపించింది. సరేనన్నా. సరే ఏవిటి, వాళ్ళని ఇమ్ప్రెస్‌ చేసి పారెయ్యటానికి ప్రెపేర్‌ కూడా అయ్యాను. ”
“హు, ఇంత బతుకూ బతికి .. చివరికిలా తయారయ్యావా! ఎమ్బీఏ చదివావ్‌ వాల్‌ స్ట్రీట్‌లో పెద్ద వుద్యోగం వెలగబెడుతున్నావ్‌.. నీకు కావల్సిన వాణ్ణి నువ్వు సెలెక్ట్‌ చేసుకోకుండా .. ఇలా పేరమ్మల్నీ తాయారమ్మల్నీ ఇమ్ప్రెస్‌ చేసేందుకు తంటాలు పడుతూ .. ”
“హే, హేయ్‌ ఒక్క క్షణం అక్కడే ఆగు. మొగుణ్ణి వెతుక్కోడానికి మిగతా పద్ధతులు మాత్రం ఇంతకంటే గొప్పగా వుండి ఏడిచినయ్యా? ఎంత సేపూ సింగిల్స్‌ బార్లూ, నైట్‌ క్లబ్బులూ పట్టుకు తిరగడం, నిద్దర దండగ, డబ్బులు దండగ. ఇంతా తిప్పలు పడీ నీకు నచ్చిన వాడెవడన్నా దొరుకుతాడని గారంటీ లేదు. తీరా దొరికినా .. వాడెట్లాంటి వాడో, వాడి హిస్టరీ ఏవిటో, వాడి క్లోసెట్‌లో ఎన్ని కంకాళాలున్నయ్యోనని హడిలి చావటం .. ”
“వోకే, వోకే. పాత చింతకాయ పచ్చడమ్మ గారూ, వొప్పుకున్నాం. నువ్వు మీ కాబోయే అత్తగార్ని ఇమ్ప్రెస్‌ చేసి పారేశావ్‌ తరవాత ? ”
“తరవాత, ఏముందీ, హీరోనే ఫోన్‌ చేశాడు. రెండు సార్లు డిన్నర్‌కి కలుసుకున్నాం. ”
“హమ్మయ్య, కథ మొదలైన అరగంటకి దయ చేశారు హీరో గారు. ఇంతకీ నీ హీరోకి పేరన్నా వుందా ? చూడ్డానికి ఎలా వున్నాడు? ”
“పేరు కృష్ణకుమార్‌. ఎలా ఉన్నాడంటావా? బానే వున్నాడు. నాటె గ్రేట్‌ లుకర్‌, బట్‌ .. లుక్స్‌ ఫిట్‌ అండ్‌ స్మార్ట్‌. ”
“వోకే, లుక్స్‌ బి ప్లస్‌. మరి డ్రెస్‌ ? ”
“నీ ఆలోచన ఎటు పోతోందో నాకు తెలుసు. కాసేపుండి, అతని సాక్సు పేంటుకి మేచ్‌ అయ్యాయా, ఇంకోటి ఇంకో దేనికో మేచ్‌ఐందా అని మొదలెడతావు. కట్‌ ఇటౌట్‌! స్మార్ట్‌గా ఉన్నాడన్నానా?”
“వోకే, వోకే. జీస్‌, నువ్వతన్ని వెనకేసుకు రావడం చూస్తే నీకు బాగానే నచ్చాడల్లే వుంది. అసలు అది చెప్పు .. నచ్చాడా ?”
“మ్‌మ్‌.. రెండు సార్లు కలవడంతోనే నచ్చాడో లేదో ఎలా చెప్పడం? ”
“అమ్మయ్య. పరవాలేదు, నిన్నింకా రక్షించొచ్చు ! ”
“ఐనా మొదటి చూపులకి నచ్చాడనే అనుకో ! ”
“మరింక ఏవిటి ప్రాబ్లం? ప్రొసీడైపో ! ”
“అదే అదే .. అక్కడే వచ్చింది ఈ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ క్వశ్చెన్‌.”
“ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ? వాట్‌ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ” ఆమాట మొదటి సారి వింటున్నట్టు అయోమయంగా మొహం పెట్టింది నీరజ.

ంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంం
మన్‌హాటన్‌లో పేరున్న రెస్టరాంట్‌ ఆ రాత్రి కూడా విపరీతమైన రద్దీ. ఐనా వాళ్ళ టేబుల్‌ రెడీగా వుంది. ముందే రిజర్వ్‌ చేసివుంచాలన్న కృష్ణకుమార్‌ ముందు చూపుని మనసులోనే అభినందించింది వాసంతి. షి హాడ్‌సీన్‌ మచ్‌వర్స్‌! వెయిటర్‌ డ్రింక్స్‌ ఆర్డర్‌ తీసుకోడానికి వచ్చినప్పుడు అతను ఐస్‌డ్‌ టీ కోసం అడిగాడు, ఆమె ఫ్రెష్‌ లెమనేడ్‌ ఆర్డరిచ్చింది.
మొదలైనయ్యి పరిచయాల కబుర్లు ఇంక .. భోజనం కోసం ఎదురు చూస్తూ, భోజనం చేస్తూ, భోజన మయ్యాకా ఒకరి అభిప్రాయాల నొకరు, ఒకరి అభిలాషల నొకరు, ఒకరి నొకరు మాటల ద్వారా చెప్పుకుంటూ, వింటూ, విన్నదాంట్లో ఇంపార్టెంట్‌అనుకున్నవి తరవాత తీరిగ్గా నెమరు వేసుకోవడానికి మెమొరీ ఫోల్డర్లో ఎప్పటి కప్పుడు నీట్‌గా ఫైల్‌ చేసేస్తూ. అవును మరి, ఇదేగా మొదటి సారి కలుసుకోవడం. హడావుడి ఏమీ లేదు. ముందు పరిచయాలు పెరగాలి, నెమ్మదిగా ఒకరి నొకరు తెలుసుకోవాలి, నింపాదిగా ఒకరి నొకరు అర్థం చేసుకోవాలి, ఆ అర్థమైనదేదో ఇద్దరికీ నచ్చాలి, ఆ తర్వాత … ఆ తరవాత సంగతి ఇప్పుడే ఎందుగ్గానీ, ఇక్కడ ప్రస్తుతంలో .. కృష్ణ ఏదో అంటున్నాడు.

” .. అలా హైస్కూలు ప్తూౖరెంది. వెల్‌ నాకు మొదణ్ణించీ మెడిసిన్‌ చెయ్యాలనే. డాడీకి మాత్రం నన్నో పెద్ద బిజినెస్‌ మేన్‌గా చూడాలని కోరిక. ముందు ప్రీమెడ్‌ చెయ్యి, తరవాత చూద్దాం అన్నారు. హి థాట్‌ హి కుడ్‌స్టిల్‌ కన్‌విన్‌స్‌మీ .. అదేం కుదర్దని చెప్పేసి, నేను రట్జర్స్‌లో ఆరేళ్ళ మెడికల్‌ ప్రోగ్రాంలో చేరిపోయాను. హి వాజ్‌ ప్రెట్టీ హార్ట్‌ బ్రోకెన్‌. ..” అని చిన్నగా నవ్వాడు. వాసంతి అసక్తితో వింటూ అర్థమైనట్టు బదులు నవ్వింది. అతను కంటిన్యూ చేశాడు.
“వెల్‌, దెన్‌, షికాగోలో ఇన్‌టర్న్‌రెండేళ్ళు. దానికి మా అమ్మ చాలా గోల పెట్టింది, అంత దూరం పోతున్నానని. బట్‌ ఇట్‌ వాజ్‌ ఏనెక్సలెంట్‌ ఆపర్చ్యూనిటీ. సో ఐ టోల్డ్‌ హర్‌, నువ్వూ డాడీ ఇండియా నుంచి ఇంత దూరం వచ్చారు గదా, నేను జస్ట్‌ షికాగో వెళ్తే ఏం దూరం అని. షి వోన్‌ట్‌ ఎగ్రీ, బట్‌ ఐ వెన్‌ట్‌ ఎనీవే. ఇప్పుడు, ఇక్కడ న్యూయార్క్‌లో రెండేళ్ళుగా ఉన్నానని, షి ఈజ్‌ హాపీ ఫర్‌ నౌ.” అదీ నా కథ, ఇక నీ కథ చెప్పు అన్నట్టు అతను ఆగాడు.
వాసంతి తన వంతు కథ చెప్పింది.
“నేను కేలిఫోర్నియాలో పెరిగాను, నీకు తెలిసే వుంటుంది. కానీ, నా కాలేజ్‌ చదువంతా ఈస్ట్‌ కోస్ట్‌లోనే గడిచింది. ముందు కార్నెల్లో ఇంజనీరింగ్‌. కొన్నాళ్ళు న్యూజెర్సీలో పని చేశాక అది బోరు కొట్టింది. ఐ వాజ్‌ లుకింగ్‌ ఫరె గుడ్‌ ఛాలెంజ్‌. అందుకని జాబ్‌ వొదిలేసి, ఎంబీఏ చేద్దా మనుకున్నాను. కంప్లీటెడ్‌ దట్‌ ఫ్రమ్‌వ్హార్టన్‌ అ కపులాఫ్‌ యియర్స్‌ ఎగో ..”
“వెల్‌, నువ్వు వ్హార్టన్‌ ఎంబీఏ వా? మై డాడ్‌ మస్ట్‌ హావ్‌ బీన్‌ ప్రెటీ థ్రిల్డ్‌, మీటింగ్‌ యు!”
వాసంతికి ఆ రోజు గుర్తొచ్చి సన్నగా నవ్వి బదులిచ్చింది.
“ఐ థింక్‌ హి వాజ్‌. మేము చాలా విషయాలు మాట్లాడుకున్నాం, బిజినెస్‌, ఆర్స్ట్‌.. యువర్‌ మామ్‌ టూ. షి సీమ్‌డ్‌ టు నో ఎవ్రీ వన్‌ .. ఐ మీన్‌ ఫిల్లీ ఏరియాలో ఉన్న తెలుగు వాళ్ళందరూ తెలుసునల్లే వుంది.”
“వెల్‌ వాళ్ళు అక్కడ తెలుగు ఎసోసియేషన్లో చాలా ఏక్టివ్‌లే. మా అమ్మ చెయ్యి పడకుండా అక్కడ తెలుగు ప్రోగ్రామేదీ జరగదు. నువ్వెప్పుడన్నా ఆ ఎసోసియేషన్‌కి వెళ్ళుంటే ..”
“ఎక్కడా, నా ప్రోగ్రామే చాలా బిజీగా వుండేది. ఏదన్నా కొంచెం ఖాళీ దొరికితే .. వీలైనప్పుడు, శ్ర్తి వాళ్ళు జరిపే కచ్చేరిలకి మాత్రం వెళ్ళేదాన్ని. ఓ రియల్లీ? వెల్‌ నేను అటువంటి ప్రోగ్రామ్‌స్‌ .. ఊహూ. ఐ సే, గివ్‌మీ బాస్కెట్‌బాల్‌ ఎనీ టైమ్‌. నీకెలా దీంట్లో ఇంట్రెస్ట్‌?”
“మా నానమ్మ మూలంగానేమో, చాలా ఫ్రీక్వెంట్‌గా ఇండియా వెళ్ళేవాళ్ళం నా చిన్నప్పుడు. ఆవిడ నన్ను దగ్గర కూర్చో పెట్టుకుని ఎన్నో చెబుతూ చూపిస్తూ వుండేది. ఆవిడ దగ్గరే మొదట అలవాటాఇండి, మ్యూజిక్‌లోనూ, మైథాలజీలోనూ ఇంట్రెస్ట్‌. కొన్నాళ్ళు బాగా శ్రద్ధగా నేర్చుకున్నా. తరవాత స్కూల్‌ స్టడీస్‌, కెరీర్‌ .. ఇవన్నీ చుట్టుముట్టేసి దేర్‌ వాజ్‌ లిటిల్‌ టైమ్‌ ఫర్‌ ఎనీథింగ్‌ ఎల్స్‌!”
“ఈవెన్‌ ఫర్‌ డేటింగ్‌?” కేజువల్‌గా అడిగాడు కృష్ణ.
“ఏక్చువల్లీ, దట్‌ టూ. దానికి తోడు మా అమ్మ .. హై స్కూల్లోనూ, కాలేజ్‌లోనూ డేటింగ్‌ చెయ్యొద్దూ, మొగ పిల్లలకి దూరంగా వుండూ అని ఒకటే లెక్చర్లు. అఫ్‌ కోర్స్‌, ఐ హేడ్‌ నో టైమ్‌ నార్‌ద ఇన్‌క్లినేషన్‌.” నవ్వేసింది వాసంతి.
“వెల్‌, ఈ దేశంలో వున్నా, చక్కటి ఇండియన్‌వేల్యూస్‌తో నిన్ను పెంచిన నీ తల్లిదండ్రులని నిజంగా అభినందించాలి!” మెచ్చుకోలుగా అన్నాడు కృష్ణ.

వాసంతికి ఇదేదో కాంప్లిమెంట్‌ లాగానే వుందనిపించి, “థాంక్స్‌” అంది కొద్దిగా ఆస్చర్య పడుతూనే. ప్రశ్నని అతని వేపు మళ్ళిస్తూ, “మరి నీ సంగతేమిటి? డేటింగ్‌ చెయ్యలే? ఇండియన్‌ అమ్మాయిని చేసుకోవాలని నీకెలా అనిపించింది?” అనడిగింది. కృష్ణ సాలోచనగా చెప్పడం మొదలెట్టాడు,
“వెల్‌, యు సీ, పెళ్ళి అని ఆలోచించడం మొదలు పెట్టగానే .. ఎన్నో కాన్‌ఫ్లిక్టింగ్‌ ఇష్యూస్‌… కొంచెం డీప్‌గా చూస్తే .. ఏముంది? నాకు ఒకటే దారి కనిపించింది .. చేసుకుంటే ఇండియన్‌ పేరెంటేజ్‌ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌తో పెరిగిన అమ్మాయినే చేసుకోవాలని. .. అలాగని నేనేదో ఇండియన్‌ షావినిస్ట్‌ ననుకోకు ఫార్‌ఫ్రమిట్‌. దీని వెనకాల చాలా ప్రాగ్మాటిక్‌ రీజనింగ్‌ వుంది.”
“రీజనింగ్‌ ఏదైనా, మీ పేరెంట్స్‌ చాలా సంతోషించి నట్టున్నారు ఈ డెసిషన్‌తో!”
“వెల్‌, అఫ్‌ కోర్స్‌. కానీ, ఈ డెసిషన్‌ తీసుకోవడంలో వాళ్ళ ప్రమేయం ఏమీ లేదు ఇది పూర్తిగా నా స్వార్థమే ననుకో!” అని చిన్నగా నవ్వాడు కృష్ణ. “వెల్‌, దీన్తో ఒక ప్రాబ్లం కూడా వచ్చింది .. ఇలాంటి క్వాలిటీస్‌ వున్న అమ్మాయిని నా అంతట నేను వెదికి పట్టుకోవటం .. విత్‌ మై స్కెడ్యూల్‌ .. చాలా కష్టం .. అనిపించింది. మై పేరెంట్స్‌ ఆఫర్‌డ్‌ టు హెల్ప్‌ ఐ సెడ్‌ ఓకే ఇట్‌ సీమ్‌డ్‌ ద సెన్సిబుల్‌ థింఘ్‌ టు డూ. ..”

డిసర్ట్‌ తినటం పూర్తయ్యాక కృష్ణ బిల్లు తనే పే చేస్తానన్నాడు, కానీ వాసంతి ఒప్పుకోలేదు తన వంతు సగం తానే కడతానని పట్టుబట్టింది.
“వెల్‌, వాసంతీ, నీ ఎక్సలెంట్‌ కంపెనీ .. నీకిలా డిన్నర్‌ ఇవ్వగలగడం .. ఇట్స్‌ మై ప్లెజర్‌, ” అని కృష్ణ మృదువుగానే ప్రొటెస్ట్‌ చేశాడు. కానీ వాసంతి పట్టు వొదల్లేదు.
“నేనూ నీ కంపెనీ ఎంజాయ్‌చేశాను. కాక ఈ రోజుల్లో ఇంకా అబ్బాయే అన్ని ఖర్చులూ పెడతా ననడం టెర్రిబ్లీ ఓల్డ్‌ ఫేషన్డ్‌ .. కాదూ? తరవాత ఫ్యూచర్లో ఇంకెన్ని సార్లో కదా, ఈసారికి ఇలా కానీ,” అన్నది తన వంతు ముప్ఫై ఐదు డాలర్లనీ బిల్‌ వాలెట్లో పెడుతూ. కృష్ణకి ఆమె అన్నదాంట్లో భవిష్యత్తుకి ఏదో ఆహ్వానం వినిపించి ఆ మేటర్ని అలా వొదిలేసి తన వాటా కూడా చేర్చాడు.

రెస్టరాంట్‌ లోంచి బయటి కొచ్చాక మాత్రం, “పద, నిన్ను ఇంటిదాకా దిగబెడతా” నన్నాడు, ఈ విషయం మాత్రం నెగోషియబుల్‌ కాదన్నట్టు. వాసంతీ సరేనంది. ఆహ్లాద కరమైన వసంతకాలపు పిల్లగాలిలో .. బస్సూ ట్రైనూ వొద్దనుకుని ఇద్దరూ నడిచే వెళ్ళారు పది బ్లాకులు, వాసంతి వుండే అపార్ట్‌మెంట్‌ బిల్డింగ్‌వరకూ. అతని దగ్గర స్నేహంగా సెలవు పుచ్చుకుని వాసంతి బిల్డింగ్‌ లోపలి కెళ్తూ, “పరవాలేదు, రెండో డేట్‌కి వెళ్ళొచ్చు”” అనుకుంది. ఆమె లోపలికి వెళ్ళిపోబోతూ చివరి సారి వీధిలోకి చూసి కృష్ణకి చెయ్యి వూపుతుంటే అతను రెండంగల్లో నాలుగు మెట్లూ ఎక్కేసి ఆమె దగ్గరికి చేరుకున్నాడు. తలుపు మీద ఆనించి వున్న వాసంతి చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని మృదువుగా నొక్కి, “నేను నిజంగా అదృష్టవంతుణ్ణి. నీలాగ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ని పుణికి పుచ్చుకున్న అమ్మాయి ఇన్నాళ్ళకైనా నాకు పరిచయమైనందుకు.” అన్నాడు వాసంతి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ. అనేసి చకచకా మెట్లు దిగి వీధి మలుపు తిరిగేసి కనుమరుగై పోయాడు.

వాసంతి మాత్రం “ఇదేవిటమ్మా చోద్యం” అన్నట్టు అలా నిల్చుండి పోయింది ఒక నిముషం పాటు, అతను వెళ్ళిన దిక్కుకే చూస్తూ.

ంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంంం
“ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ? వాట్‌ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ” ఆమాట మొదటి సారి వింటున్నట్టు అయోమయంగా మొహం పెట్టింది నీరజ.
“ఏడిచినట్టే వుంది. అక్కడే కదే ఈ కథ మొదలైంది !” వాసంతి విసుక్కుంది.
“ఓ, యా. చెప్పు, ఈ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ గోలేవిటి ?”
“ఇద్దరమూ బానే మాట్లాడుకున్నాం మొదటి సారి, హాబీ లేవిటి, ఇష్టాయిష్టా లేవిటి, ఎట్సెట్రా. అతను నన్ను ఇంటి దగ్గర దిగబెట్టి వెళ్ళబోతూ “ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌తో పెరిగిన నువ్వు నాకు పరిచయమవడం నా అదృష్టం” అనేసి వెళ్ళిపోయాడు. అదేవిటో నాకు అర్థం కాలేదు. ”
“అర్థం కాకపోవడని కేముందీ ? నువ్వు సంగీతమూ అదీ వెలగ బెట్టావుగా కొన్నాళ్ళు. అది మీ వాళ్ళు గొప్పగా చెప్పి ఉంటారు.”
“కొంచెం ఆలోచిస్తే నాకూ అదే తట్టింది. రెండో సారి కలుసుకున్నప్పుడు, అతనికి సంగీతం, నాట్యం ఇష్టమేమోనని వాటిని గురించి మాట్లాడ్డం మొదలెట్టా. తీరా అతనికి బాలమురళి గాత్రం పాడతాడనీ, రమణి ఫ్లూట్‌ వాయిస్తాడనీ కూడా తెలీదు. అసలు వాళ్ళ పేర్లే అతనికి తెలిసినట్టు లేదు !”
“హూ. ఇది విచిత్రంగానే వుంది. పోనీ ఇండియన్‌ వేల్యూసంటే అతని వుద్దేశం హిందూ ట్రెడిషన్‌ అనేమో .. యు నో .. పండగలూ ఎట్‌సెట్రా. ”
“ఊహూ. అదీ ఐంది. అతనికి వాటిని గురించీ పెద్దగా తెలియదూ, అసలు ఇంట్రస్టూ చూపించలేదు. కానీ రెండో మీటింగ్‌లో నాలుగు సార్లన్నా అన్నాడు, “ఈ దేశంలో ఈ జెనరేషన్‌లో ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌తో పెరిగిన నా లాంటి అమ్మాయి దొరకటం అతని అదృష్టం” అని. ఆ అనడం కూడా ప్రతి సారీ చాలా సిన్సియర్‌గా అంటాడు, అదేదో అతనికి చాలా ఇమ్పార్టెంట్‌ అయినట్టు.”
“వావ్‌. ఇదేదో నిజంగా మిస్టరీయే. లెట్‌ మీ థింక్‌ ” అనేసి నీరజ కొద్ది సేపు ఆలోచనలో పడిపోయింది. సడన్‌గా తలెత్తి, “మీ వాళ్ళు పేపర్లో వేసిన ఏడ్‌ వుందా?” అనడిగింది.
“యా. ఐ థింక్‌ సో. ” అని వాసంతి తన బేగ్‌లో వెదికి ఒక చిన్న కటౌట్‌ తీసి నీరజ ముందు పెట్టింది. నీరజ దాన్ని చకచకా చదివి విజయం సాధించినట్టు బల్లమీద చరిచింది.
“ఇట్‌ సేస్‌ రైట్‌ హియర్‌. పేరెంట్స్‌ ఇన్వైట్‌ బ్లా బ్లా బ్లా, యాడి యాడ యాడా .. రైజ్‌డ్‌ విత్‌ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ..”
“ఏడ్‌లో ఏం రాసి వుందో నాకు తెలుసునోయ్‌ మా వాళ్ళు నాకు సంగీతం అవీ వొచ్చు అని డబ్బా కొట్టుకోటానికి అలా రాసి వుంటారు. అటువంటి విషయాల్లో ఏవీ పర్సనల్‌ ఇంట్రస్ట్‌ లేని కృష్ణకి దీని గురించి అంత పట్టింపెందుకు అనేది నా ప్రశ్న !”
“దట్‌ ఐ డొన్నో. అతన్నే అడగలేక పోయావా ? మీరిద్దరూ బాగానే ఫ్రెండ్స్‌ ఐనట్టుందిగా !” అని ఉచిత సలహా పారేసింది నీరజ.
“మే బి ఐ విల్‌ !” అంది వాసంతి నిశ్చయంగా.

అనడమైతే నిశ్చయంగా అనేసింది గానీ వాసంతికి కృష్ణని ఈ ప్రశ్న అడగడం అనుకున్నంత సులభంగా సాధ్య పడలేదు. రెండు నెలల పరిచయంలో కృష్ణని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించింది. ఆమె గమనించినంతలో కృష్ణ చాలా ఇండిపెండెంట్‌ మనస్తత్వం కల వ్యక్తి. తన కెరీర్‌కి సంబంధించి గానీ, వ్యక్తిగతంగా గానీ అతను తీసుకునే నిర్ణయాలలో తన అభిరుచులపై రాజీ పడని మనిషి. అలాగని బొత్తిగా నిరంకుశుడూ కాదు. తమ మధ్య కంపాటిబిలిటీ గురించి కూడా ఆమెకేమీ ఇబ్బంది కలగలేదు. పెళ్ళయ్యాక ఎన్నో సమస్యలు ఎదురవ్వచ్చు వాటిని పరస్పర అవగాహనతో ఇద్దరూ కలిసి పరిష్కరించుకో గలము అన్న నమ్మకం కలిగింది. ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ప్రశ్న మాత్రం ఎటూ తెగలేదు. ఆమె చూసినంత వరకూ కృష్ణకి భారతీయ సాంస్కృతిక, మత, రాజకీయ సాంఘిక విషయాల మీద పెద్ద అవగాహనా లేదూ, మోజు అంతకన్నా లేదు. పర్సనల్‌గా ఇదో పెద్ద ప్రాబ్లం కాదు వాసంతికి. కానీ వాళ్ళు కలుసుకున్న ప్రతిసారీ అతని నోటి వెంట ఈ ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ప్రసక్తి రెండు మూడు సార్లు వస్తూనే వుంది. ఆ విషయమై అతన్ని ఎలా ప్రశ్నించడమా అని వాసంతి తటపటాయిస్తూనే వుంది.

జులై నెల్లో ఒక శని వారం మధ్యాన్నం ఇద్దరూ కలిసి లంచ్‌చేసి, మెట్రోపాలిటన్‌ మ్యూజియంలో వేన్‌గో స్పెషల్‌ ఎగ్జిబిషన్‌ చూడ్డానికి వెళ్ళారు. వేసవై కాలపు ఉక్క ఊపిరి సలపనంతా దట్టంగా చుట్టుకుని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేస్తుంటే, ఏసీ చేసిన మ్యూజియం హాల్లోకి అడుగు పెట్టగానే ప్రాణం లేచి వచ్చినట్టయింది ఇద్దరికీ. వాసంతికి వేన్‌గో చిత్రాలంటే ప్రాణం. కృష్ణకి ఆర్ట్‌ మీద పెద్ద మోజులేక పోయినా వాసంతి ప్రతిపాదనని మన్నించి వచ్చాడు. ఆమె అంతకు ముందు శనివారం అతనితో యాంకీస్‌ బాల్‌గేమ్‌కి వెళ్ళింది దానికిది “క్విడ్‌ ప్రో క్వో” అనుకోండి! అఫ్‌కోర్స్‌ ఉడికిపోతున్న ఆ వేసవి మధ్యాన్నం ఏసీ మ్యూజియంలో గడపటమే మేలని కూడా అతను అనుకుని వుండచ్చు.

టిక్కెట్లు కొనుక్కుని ఇద్దరూ మూడు గంటల పాటు ఎగ్జిబిషన్‌ చూశారు. వాసంతి వేన్‌గో సృష్టించిన రంగుల వలలో చిక్కుకు పోయి తనని తాను మరిచిపోయింది. కృష్ణ కూడా, ఎగ్జిబిషన్‌ వాళ్ళు ఇచ్చిన ఆడియో కామెంటరీతో బొమ్మల్ని బాగానే ఎంజాయ్‌ చేసినట్టున్నాడు, ఒక్కొక్క బొమ్మ దగ్గరా చాలా సేపు నిలబడి పరిశీలిస్తూ ఉన్నాడు. ఎగ్జిబిషన్‌నుంచి బయటికొచ్చి ఇద్దరూ మ్యూజియం కేఫ్టీరియాకి వెళ్ళారు. వీళ్ళు కాఫీలు కొనుక్కుని టేబుల్‌ కోసం చూస్తుంటే, “హాయ్‌వాస్‌, ఓవర్‌ హియర్‌” అంటూ నీరజ గొంతు వినిపించింది. వాసంతి నీరజని గమనించి అటువేపు కదిల్తే కృష్ణ ఆమెని ఫాలో అయ్యాడు. నీరజ పక్కన కూర్చున్న ఒక తెల్ల యువకుడు లేచి వీళ్ళిద్దర్నీ ఆహ్వానించాడు. అతన్ని తన ఫ్రెండ్‌ డేవిడ్‌గా పరిచయం చేసింది నీరజ. పరిచయాలయ్యాక ఒక ఐదు నిమిషాలసేపు సరదా కబుర్లు నడిచాయి.

నీరజ ఆ పూట మాంఛి మూడ్‌లో ఉన్నట్టుంది డేవిడ్‌ని బాగా ఆట పట్టిస్తూ గోల చేస్తోంది. అతన్ని కొడుతూ, గిచ్చుతూ, మధ్య మధ్య అతను కోపం నటిస్తే వెంటనే గట్టిగా కావలించుకుని, ముద్దు పెట్టి బుజ్జగిస్తూ హంగామా చేసి పారేస్తోంది. వాసంతికి నీరజ చిన్నప్పణ్ణించీ స్నేహం కాబట్టి ఈ ప్రవర్తన కొత్త కాదు. కానీ, కొద్ది సేపట్లో కృష్ణ సంభాషణలో పాల్గొనకుండా ముభావంగా ఉండిపోవడం, తన కుర్చీలో ఇబ్బందిగా కదుల్తూ ఉండడం, వాసంతి గుర్తించింది. ఏదో విషయం అతన్ని ఇబ్బంది పెడుతోందని వూహించి, నీరజతో తమకి ఇంకో ఎంగేజ్‌మెంట్‌ ఉందని చెప్పి టేబుల్‌ దగ్గర్నుంచి లేచింది. కృష్ణ నీరజకీ డేవిడ్‌కీ ముక్తసరిగా గుడ్‌ బై చెప్పి ఆమె వెనకనే లేచాడు.

మ్యూజియంలోంచి బయటికి వస్తూనే ఘనీభవించినట్టున్న ఉక్క చుట్టుముట్టి చెమటలు కక్కించింది. తూరుపు దిక్కున ఆకాశంలో నల్లటి మబ్బుల కూటమి నగరం మీద విరుచుకు పడడానికి మొహరించిన సైన్యంలా వుంది. “థండర్‌ స్టార్మ్‌ వచ్చేట్టుంది” అనుకుంది వాసంతి చిన్న రుమాలుతో నుదురు అద్దుకుంటూ. పక్కన నడుస్తున్న కృష్ణతో, “సో, వాట్‌ డు యూ థింక్‌ ?” అనడిగింది. అతను అప్పటిదాకా బలవంతంగా అణిచి పెట్టిన ఆలోచనల్ని ఇక ఉండబట్టలేనట్టు దురుసుగా అనేశాడు. “ఆ పిల్ల నీ ఫ్రెండ్‌అంటే నమ్మలేకుండా ఉన్నాను. ఎంత షేమ్‌లెస్‌గా బిహేవ్‌చేస్తోంది ఆ గోరాగాడితో .. బొత్తిగా మన వేల్యూస్‌ తెలీకుండా పెరిగి నట్టుంది ..”

వాసంతికి ముందు ఆశ్చర్యమూ, వెను వెంటనీ బాగా కోపమూ వచ్చేశాయి. ఐనా నడివీధిలో ఉన్నామన్న సంగతి గుర్తించుకుని నిదానంగానే, “కృష్ణా, నీతో కొంచెం వివరంగా మాట్లాడాలి. ఇలా వీధిలో కాదు. అటు సెంట్రల్‌ పార్కులో కెళ్దాం పద !” అంది.
ఇద్దరూ ఎవరి ఆలోచనల్లో వాళ్ళు మౌనంగానే కొద్ది సేపట్లో సెంట్రల్‌ పార్కు చేరారు. నిర్మానుష్యంగా వున్న ఓ మూల బెంచీ మీద కూర్చున్నారు. వాసంతి కృష్ణ వేపుకి తిరిగి కూర్చుని మొదలు పెట్టింది.
“చూడు కృష్ణా, నీరజని ఇదే మొదటి సారి నువ్వు చూడ్డం. తన గురించీ, తన ఫేమిలీ గురించీ నీకు ఇంతకు ముందేమీ తెలియదు. ఐనా కేవలం పది నిమిషాల పరిచయంలోనే నీరజ వేల్యూస్‌ గురించి అంత హీనమైన అభిప్రాయం .. నీకెలా అసలు అలాంటి ఆలోచన వచ్చిందో నాకర్థం కావటల్లేదు.”
“వెల్‌, ఒకళ్ళ కేరెక్టర్‌ ఎలాంటిదో గ్రహించడానికి వాళ్ళ జీవితమంతా
తెలియక్కర్లేదు. సరైన సందర్భంలో పది నిమిషాలు .. ఊహు, ఒక్క నిమిషం చాలు .. తెలిసి పోవడానికి. ప్రవర్తనకి పునాది చిన్నతనంలోనే పడుతుంది. తన మొగుడు కాని ఒక మొగాడితో .. ఒక తెల్లతోలు గాడితో .. అలా విచ్చలవిడిగా విరగబడుతున్న ఆ పిల్ల తీరు .. ఆమె పెంపకం ఎలాంటిదో చెప్పకనే చెబుతోంది.”
“మొదట, ఆ పిల్లకో పేరుంది నీరజ ! రెండో విషయం, తను నాకు చిన్నప్పణ్ణించీ బెస్ట్‌ ఫ్రెండ్‌ తన పేరెంట్స్‌ కూడా నాకు బాగా తెలుసు. వాళ్ళెవ్వరి గురించీ నీ దగ్గర్నించి నేను నేర్చుకోవాల్సిన పని లేదు.”

వాసంతికి తన మాటలు బాగా కోపం తెప్పించాయని అప్పటికి తట్టినట్టుంది
కృష్ణకి. ఆమె చేతిని తన రెండు చేతుల్లోకీ తీసుకుంటూ అనునయంగా అన్నాడు, “వెల్‌, నన్ను తప్పుగా అర్థం చేసుకోకు. నీ సంగతే చూడు. ఈ దేశంలో పెరిగినా ఆ నీరజ నీకు బెస్ట్‌ ఫ్రెండే ఐనా నువ్వు చక్కటి ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌తో పెరగలేదూ? నిన్ను కలుసుకుని, మన పరిచయం ఇలా పెరగడం .. ”
“.. నీ అదృష్టం. యా యా, ఈ మాట ఇప్పటికి చాలా సార్లే చెప్పావు. నాకు తెలీక అడుగుతాను, అంత చక్ఖటి ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ఏవిటి కృష్ణా? ప్లీజ్‌ ఎన్‌లైటెన్‌ మీ!” అంది వాసంతి తీవ్రంగా.
“వెల్‌, కమాన్‌. నీకు నిజంగానే తెలీక అడుగుతున్నావా? నీకున్న వేల్యూసేవిటో నీకే తెలుసు.”
“నాకున్న వేల్యూసేవిటో నాకు తెలుసు. ఆన్‌ ద కాంట్రరీ, ఆ వేల్యూస్‌ పట్ల నీ అభిప్రాయం ఏవిటో ఇప్పుడిప్పుడే తెలుస్తోంది. నీరజలో లేనివీ, నాలో వున్నవీ ఆ మహత్తరమైన ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌ ఏవిటో చెప్పి కొంచెం పుణ్యం కట్టుకో!”

వాసంతి గొంతులో ధ్వనించిన వెటకారం కృష్ణకి వినిపించినట్టు లేదు .. నాలికకి చేదు తగిల్నట్టు మొహమంతా వికారంగా పెట్టి, “ఛ ఛ, దానితో నీకు పోలికేవిటి .. పరాయి మొగాళ్ళతో అలా మీదపడి బుజాలు రుద్దుకూంటూ .. అసహ్యంగా .. అదేం పోలిక? ఆడ కుక్కలాగ వెంట పడిన మొగాడితోనల్లా సరసాలాడ్డం, ఎంత మందితో పడుకుందో యిప్పటికి ..”

వాసంతి అతని చేతుల్లోంచి తన చేతిని చివాల్న వెనక్కి లాక్కుంది. కృష్ణ మనస్తత్వం హఠాత్తుగా మకిలి తుడుచుకుపోయిన అద్దంలో ప్రతిబింబంలాగా స్పష్టంగా కనిపించింది ఆమెకి. ఆ గుర్తింపుకి మెదడు హోరెత్తి పోతుంటే, కళ్ళు జ్యోతుల్లా వెలిగిపోతుంటే, పళ్ళు బిగించి బుస కొట్టినట్టు అంది, “ఈజ్‌దటిట్‌ వర్జినిటీ .. ఈజ్‌దటిట్‌ .. యువర్‌ ఇండియన్‌ వేల్యూ? నీకు అతి ప్రియమైన .. ఆరాధ్యమైన ఇండియన్‌ వేల్యూ .. కన్యాత్వం?”

వాసంతి ఎందుకంత ఉద్రేక పడుతోందో కృష్ణకింకా అర్థమైనట్టు లేదు.
వాదిస్తున్నట్తుగా అన్నాడు, “వెల్‌, అందులో తప్పేముంది? అది నిజమైన ఇండియన్‌ వేల్యూ. దురదృష్ట వశాత్తూ ఈ దేశంలో ఈ రోజుల్లో ఇండియన్స్‌లో కూడా కరువై పోతున్నది.”
“అంటే .. నాతో పరిచయంలో నీకు కలిగిన మహదానందం అంతా .. నేను కన్యని కావటం .. కాదు కాదు .. నేను ఇండియన్‌ వేల్యూస్‌తో పెరగడం వల్ల నేను ఖచ్చితంగా కన్యనే అని నీకున్న నమ్మకం .. అందుకే నీకు నా మీద ఇంట్రస్టు. నాకున్న మిగతా అర్హతలేవీ దాని ముందు లెక్కకి రావు. అంతేనా?” కృష్ణ ఒక్క క్షణం పాటు మౌనంగా ఉండిపోయాడు. తన ఆలోచనలని కూడ గట్టుకుని గంభీరంగా అన్నాడు,
“నా వుద్దేశం అర్థం చేసుకోవడనికి ప్రయత్నించు. మనం ఈ దేశంలో మన జీవితాలు స్థిరపరుచు కున్నాం. ఇక్కడే కుటుంబ జీవితం మొదలుపెట్టి ఈ సామాజిక వాతావరణంలో పిల్లల్ని పెంచబోతున్నాం. నా పిల్లలకి భారతీయ సామ్ప్రదాయాల విలువలు తెలిసి అలవాటవ్వాలంటే .. వాళ్ళ తల్లి .. నా భార్య .. ఆ విలువల్ని గౌరవించి పాటించేదిగా వుండాలని నేను గట్టిగా నమ్ముతున్నాను. పెళ్ళి కాక ముందు ఆడపిల్ల మొగాళ్ళతో విచ్చలవిడిగా తిరగడం ఖచ్చితంగా ఇండియన్‌ వేల్యూ కాదు. అటువంటి స్త్రీ నా పిల్లలకి తల్లిగా బాధ్యత నెరవేర్చ లేదు. నా భార్య ఇలా వుండాలీ అని ఆశించే హక్కు నాకుందని నేను గాఢంగా విశ్వసిస్తున్నాను. వ్హెన్‌ యు ఆస్క్‌ లైక్‌ దట్‌, యెస్‌, ఐ వుడ్‌ లైక్‌ మై ఫ్యూచర్‌ వైఫ్‌ టుబీ ఎ వర్జిన్‌.” చేతనైతే ఈ వాదనని ఖండించమని సవాలు కనిపించింది అతని మొహంలో వాసంతికి. ఆమె నెమ్మదిగా బెంచి మీదనించి లేచి కృష్ణకి అభిముఖంగా నిలబడింది.
“కృష్ణా, నువ్వు చెప్పింది చాలా బావుంది. ఇంత వివరంగా చెప్పినందుకు నీకు నేను చాలా ఋణపడి వుంటాను. నీకా హక్కుందని గూడా నేను ఒప్పుకుంటాను. ఐతే నిన్ను ఇంకొక్క ప్రశ్న మాత్రం అడుగుతాను. నిజం చెబుతావని ఆశిస్తాను. .. ఆర్యూ ఎ వర్జిన్‌?”

వాసంతి అటువంటి ప్రశ్న అడిగే సాహసం చేస్తుందని కృష్ణ ఊహించినట్టు లేదు. అతని గాంభీర్యం కొద్దిగా చెదిరి, ఒక్క క్షణం పాటు మొహం వివర్ణమవ్వడం అతన్నే నిశితంగా పరిశీలిస్తున్న వాసంతి దృష్టిని దాటిపోలేదు. అతను కొమ్చెం కుదుట పడి నోరుతెరిచే లోపు ఆమే తిరిగి అంది వారింపుగా, “వొద్దు కృష్ణా! నువ్వు చెప్పక్కర్లేకుండానే నువ్వు చెప్పబోయే జవాబేవిటో నాకు తెలిసి పోయింది. ఆ జవాబు నాకు ఇంపార్టెంట్‌ కాదు, అది నన్ను బాధ పెట్టదు. నన్ను బాధపెడుతున్న దల్లా నీ డబుల్‌ స్టాండర్డ్‌. ఐ హేట్‌ డబుల్‌ స్టాండర్స్డ్‌. గుడ్‌ బై కృష్ణా!”

ఆ మధ్యాన్నమంతా దట్టంగా పేరుకున్న టెన్షన్‌ ఒక్ఖసారిగా బద్దలైనట్టు వేసవి కాలపు థండర్‌ స్టార్మ్‌ నగరం మీద విరుచుకుపడిపోయింది. వాసంతి దాన్ని లక్ష్యపెట్టకుండా బ్రాడ్వే వెంబడి నడుస్తోంది తేలిక పడ్డ అడుగులతో.
----------------------------------------------------------
రచన: ఎస్‌. నారాయణస్వామి, 
ఈమాట సౌజన్యంతో

Thursday, November 29, 2018

తమాషా దేఖో 6


తమాషా దేఖో 6




సాహితీమిత్రులారా!

(జరిగిన కథ వర్ధమాన హోంబిల్డర్‌ కోటీశ్వర్రావు, అతని బావమరిది కృష్ణ కస్టమర్ల కోసం తిరుగుతుంటారు. అమెరికా నుంచి వచ్చి సరదాగా ఇళ్ళ కోసం చూస్తున్న
నాగేశ్వరిి, ఆమె భర్త గోపాలరావు, వాళ్ళ బావగారు రవణరావు గారింట్లో ఉంటారు.గోపాలరావు కి ఆంధ్రాలో “అసలైన మనుషుల” జీవితాన్ని కళ్ళారా గమనించాలని
కోరిక. అలా కృష్ణతో డంగలా దగ్గరకి వెళ్తారు గోపాలరావు, అతనికి పరిచితుడైన రాఘవరావు. రాఘవరావు కవి కూడా. అక్కడ ఆంజనేయవిగ్రహం దగ్గర సిందూరం
బొట్టు పెట్టుకోవాలంటాడు కృష్ణ. రాఘవరావుకి అది నచ్చదు.

వాళ్ళు డంగలాలో ఆదిబాబుని, జానీ ఎడ్విన్‌ ని, వాళ్ళ గురువు వస్తాదు అప్పలనారాయణనీ, కాకా హోటల్లో రుద్రమూర్తినీ కలుస్తారు. తరవాత క్రిష్ణతో బర్మాకోలనీలో
సైటు మీదకి వెళ్తే అక్కడ ఎల్లమ్మ ఒక పాట పాడుతుంది. అక్కడ సన్యాసి రావుని కలిసేక శివాలయంలో ఆదివారం సాయంత్రాలు జరిగే మీటింగ్‌ గురించి తెలుస్తుంది. అక్కడ వెంకటేశ్వర్లు, తదితరులు వాతావరణ కాలుష్యం గురించి చర్చిస్తారు. ఇక చదవండి.)

(రుద్రమూర్తి బయటికి నడుస్తాడు)

మంగ (చెట్ల పంతులుతో) ఆయన్నెందుకు కదిల్చేరు…

చెట్ల మాట వరసకన్నాను….ఇలాగ తగులుకుంటాడని అనుకోలేద్సుమీ. (గోపాల్‌ తో) ఆయన ఎప్పుడేం అన్నా మనసులో పెట్టుకోకండి……ఒక్కోమాటు ఏ నిభం నేరం లేకుండానే ఇలాగ మొహమ్మీద పేడ్ణీళ్ళు జల్లెస్తాడు…..ఒక్కోసారి ఎంతభిమానంగా మాటాడతాడంటే…….

గోపా లాష్ట్‌ వీక్‌ డంగలా దగ్గిర చూసేనీయన్ని! ఆయన తిడుతున్నా…తిట్టినట్టుండదు….ఏదో తెలియని నిజం చెపుతున్నాడనిపిస్తుంది….and… with what authority…!

మంగ నిజఁవేనండి. రుద్రా గారు……. తనంతట తను చెప్పడానికి ఏఁవీ లేదంటాడు. మనం మాటాడించి నప్పుడే మాటాడతాడు. …..కానీ మనం చాలా సార్లు…మర్యాదల మాటున ఒకలకొకళ్ళం నిజం చెప్పుకునే ధైర్యం లేనట్టు….ఏదో అబద్ధం పొలైట్‌ నెస్‌ ఒకటి పోషిస్తూ ఉంటాం…కదా? ఆయన్దగ్గర అది లేదు! సమ్‌ హౌ………… ఆయన కేకలేసినా……..

నర తలంటుపోసినట్టుంటుంది?! He has freed himself of that sort of falsehood…..

రవి Because he is a nobody……!?

రాఘ ఆయనకి మన వ్యూ పోయింట్‌ గింజుకున్నా అర్థం కాదు…..Boredom?….Who is bored? I am not bored! He hardly knows us……how can he be so rude? నేను చిన్నప్పుడు చాలా సాధారణమైన పరిస్థితుల్లో పెరిగేను. ఇంట్లో తిండికీ బట్టకీ చాలీ చాలకుండా అవస్థలు పడ్డ వాళ్ళు…. ఆడవాళ్ళనీ పిల్లల్నీ కొట్టేవాళ్ళూ…..హైస్కూల్‌ చదువుకోడానికి ఎనిమిది మైళ్ళు రానూ పోనూ నడిచే వాళ్ళు….వైద్యం కోసం కుళ్ళు కాలవల పక్కన నులక మంచాల మీద మూలుగుతూ వెయిట్‌ చేసే వాళ్ళు (జుట్టు పట్టుకుని చూపించి) ఇంత మంది తెలుసు నాకు. ఆధునిక మానవుడు సంఘ జీవి. ఆలోచనాపరులు సృష్టించే సాహిత్యం అధ్యయనం చెయ్యటం ద్వారా ఈ సమస్యలకి పరిష్కారాలు వెతుక్కొనే క్రమంలో, ఆ భావాలన్నీ ఇచ్చి పుచ్చుకొనే ధోరణిలో చర్చించుకోవటం ఇవాల్టి చారిత్రక అవసరం. (నరసిమ్మూర్తితో) మీరో? వెంకటేశ్వర్లు గారో?? మీరు బోరు కొట్టి ఇంక ఏం పనీ పాట్లేకే మీటవుతారా….?

నర రుద్రమూర్తి మాటలు మీరు పెర్సనల్‌గా తీసుకోకండి. His indictment is not against you or me…! Its against our accumulated cultural burden…… వాడు నాకు చిన్నప్పట్నుంచీ తెలుసు…..చెత్తలు తుడిచే చెత్తల దొర లాటి వాడు. వాడు తిట్టి తిట్టి దిగబారపోస్తే ఇల్లూ వాకలీ తుడిచి వెళ్ళినట్టుంటుంది. He can never be nice to any one the way we know ‘nice’. I can’t figure him out….I stopped trying…..

విమ కల్చరల్‌ బర్డెన్‌ ఏంటి మేషారు? అర్ధం లేకండా! కల్చర్‌ భారం ఎలా అవుతుంది….సంస్కృతి, కళా రూపాలు లేకుండా మానవత్వం మంచితనం సాధ్యం కాదు. ఆయనంతా అద్వైతం మాటాడతాడు…!

రాఘ Exactly! How is culture a burden? ఇది మన సంస్కృతి అని గర్వంగా celebrate చేసుకుంటారు ఎవరైనా! మా అమ్మాయినీ (గోపాల్ని చూపించి) వీళ్ళమ్మాయినీ every year…..we send them here to learn classical dance…. మన సంస్కృతి మీద ఇష్టంతో…అభిమానంతో….

(సిష్టర్‌ అసింతా లేచి నిల్చుంటుంది)

అసింతా మంగ?! నాకు సాయంకాల ప్రార్ధన సమయము! నేను వెల్లాలి?

రాఘ మేం డ్రాప్‌ చేస్తాం సిష్టర్‌…..If you can wait? (రుద్రమూర్తి మాటలు గుర్తు తెచ్చుకున్నట్టు నవ్వి) If God can wait…..

అసింతా లేదు బాబు. I am a Benedictine nun. Prayer is very important to us. దేవుని కొరకు కాదు….మన కొరకు……

నర (ఆలోచనగా) రుద్రమూర్తి ఏదీ ఒద్దంటాడు. వాడికి చెల్లింది……..ఏదో ఒకటి ఉండాలి కదండి….ఏదీ లేకుండా ఏం లేదు కదా! A secular mind cannot accept God…… so Art is all we got- not Mind, as he says! సంస్కృతి లేని శూన్యాన్ని తట్టుకోడం ఎలాగ? కష్టం సుఖం చెప్పుకోవాలా ఒద్దా? చెప్పుకోకపోతే తెలిసేదెలాగ? చెప్తేనే కదా….తెలుస్తుంది! అందుకే…….. (గోపాల్‌ తో, రాఘవతో) This is the predicament of all immigrants………I see so many of you. ఒక సారి మీ అమెరికాలో గేంగ్‌ వార్స్‌ గురించి ఓ ఫీచర్‌ ఆర్టికల్‌ చేసేఁవు. బ్రూక్లిన్‌ లో గేంగ్‌ స్టర్స్‌ లాగ తిరుగుతున్న టీనేజ్‌ పిల్లల్ని స్టడీ చేస్తే…do you know their primary reason for turning to crime? Boerdom! In a majorty of cases….its a cultural vaccuum…having nothing to do….. (మంగవేణితో) పుస్తకాలు ఎందుకూ అన్నావు కదా? ఆ వేక్యూమ్‌ నింపుకోడానికి. Through art-books, music, pictures, poetry……through these symbols we create our culture, we fill our void. ఏది పడితే దానితో కాదు. కళా కారులు సంస్కృతిని సృష్టించే వాళ్ళు… ఒళ్ళు దగ్గిర పెట్టుకుని, జాగర్తగా క్రియేట్‌ చేసే ఊహలతోటీ, ప్రతీకలతోటీ. ఏఁవీ లేకుండా ఒదిలెస్తే మిగిలేది degradation…apathy…….Without culture we’re just dead in the water……….

గోపా అంటారు కదా! There is an element of divine in art, in music, poetry….. అందుకే…. Art is almost God….

రవి కూచిపూడి నాట్యఁవే కల్చర్‌ ఎందుకయ్యింది? రుద్రా గారు చచ్చడి బాజాలో కూడా గొప్ప సౌందర్యాన్ని చూడగలడు. Because….. అతను ఆర్ట్‌ అని, కల్చర్‌ అని, సౌందర్యం అని దేన్నీ పనికట్టుకుని assert చెయ్యడు కాబట్టి. When you revere nothing you celebrate everything. (నరసిమ్మూర్తితో) Void ఎందుకు fill చెయ్యాలి? Because we are too chicken to face it?………What if you face it and…..find out that the culture you refer to is a poor alternative….!

నర Then..its just a cultural wasteland… ముందు పనంటూ చేస్తే కదా వంకలు పెట్టడానికి? గాలీ వానా వొస్తే కధే లేదు! Individuals may revel in your void. నువ్వు చెప్పే మాట ఎవరో చలానికో రుద్రమూర్తికో వాళ్ళకి చెల్లింది….అది మనుషులందరికీ పనికిరాదు…..సంఘానికి పనికి రాదు……

రవి అలాక్కాదు! అప్పుడు పుట్టే సంస్కృతి వేరు……….

విమ ఇతనొకడు…మిష్టిక్‌ బాబా బయల్దేరేడు. ఈ ఉన్నోళ్ళందరూ చాల్రా? చరిత్రలో జరిగిన ఘోరాలు నీకు కనిపించవు. దూరపు కొండలు నునుపు కదా? (రాఘవతో, గోపాల్‌ తో) నిబద్ధతతో రాసే సీరియస్‌ రైటర్‌ అని పెద్ద రెప్యుటేషన్‌ మళ్ళీ…పంచమ సంచయం The Fifth Chronicle అనే పేరుతో అనువదించాక ఇంక చేతులు ముడుచుకు కూర్చున్నాడు……

రాఘ అది ఆదిత్య కదూ?

మంగ మా రవే ఆదిత్య!

వాచ్‌ మేన్‌ (పొలైట్‌ గా వచ్చి నించుంటాడు)

రవి అవన్నీ డూబులు. నేను దళితుడ్ణి కాదు, వాళ్ళ కష్టం గురించి నాకేం తెలుసు? I couldn’t even begin to understand! నేను ఆడదాన్ని కాదు. ఆడవాళ్ళ కష్టాల మీద కధలు రాసేను….అబద్ధం కదూ! ఎందుకు…? రుద్రా గారు అన్నట్టు…ఉండబట్టకా?? God knows why?!The fact is…..I lust after women. ఆడవాళ్ళ మీద గౌరవం అన్నది నిజంగా అనుభవంలోకి వచ్చిన వాడు…ఇంక స్త్రీల కధలూ అవీ రాయక్ఖల్లేదు. నిజంగా మంచి వాళ్ళు…they are just good without organizing, touting their goodness….. అలాటివాళ్ళు మనకందరికీ తెలుసు…….they are faceless…

వాచ్‌ మేన్‌ తలుపులేసెస్తనాం సార్‌..! అమ్మా….?! తలుపులు…..

నర (రవితో) Creating culture…Its no easy task! Its an equally sacred task. చెయ్యకూడని పన్లు చెయ్యడఁవే కాదు, చెయ్యవలిసిన పన్లు చెయ్యకపోవటం కూడా తప్పే! Intellectuals శక్తిని తక్కువంచనా వేసుకోకు. ఫ్రెంచ్‌ రెవల్యూషన్‌ కాఫీ షాపుల్లో చెప్పుకునే కబుర్లలోంచే వొచ్చింది. మాటాడేవాళ్ళలోనూ మహానుభావులుంటారు……(భుజం మీద చరిచి) మీ బుద్ధుడో…..(అసింతాని చూపించి) వీళ్ళ ఏసు ప్రభువో? (హడావిడిగా బయటికి నడుస్తాడు.)

చెట్ల మా బాగా అన్నావు!

(గుడి తలుపులు వేసిన చప్పుడు.)

మూడవ స్థలం

(మెయిన్‌ రోడ్డు పక్కన ఒక పెద్ద బట్టల షాపు. తీగెల బ్రదర్స్‌ వస్త్ర చందన్‌ అని బోర్డ్‌ ఉంటుంది. బయట ఆడవాళ్ళు, మగాళ్ళు వేరే వేరే లైనుల్ల్లో నిలబడి ఉంటారు. మైకులో ‘ సౌందర్య లహరీ స్వప్న సుందరీ..’ అనే పాట, మధ్య మధ్య ఒకతను మైకులో అరుస్తూ అదిలిస్తుంటాడు.)

మైకు సౌందర్య శారీస్‌ ఒక వ్యక్తికి ఒకటి మాత్రమే!
చెప్పులు మెట్ల వద్ద విడిచి నెంబరు తీసుకోండి!
సౌందర్య శారీస్‌ ఒక కష్టమర్‌ కి ఒకటి మాత్రమే!!

(కౌంటర్‌ దగ్గర సన్యాసి రావు, కోటీశ్వర్రావు కూర్చుని ఉంటారు. క్రిష్ణమోహన్‌ నిలబడి సేల్స్‌ మన్‌చూపించే బట్టలు చూస్తుంటాడు.)

సన్యా (సేల్స్‌ మన్‌తో) ఖాదీ పోలిష్టర్‌ చూపించు! (క్రిష్ణతో) కాలేజీకొచ్చేవు! ఖద్దరు బట్టలు కుట్టించు. (కోటితో) ఖాదీ సఫారీ తీయించండి…..పార్టీలో ప్రైమరీ మెంబర్షిప్‌ ఇప్పించెస్తాను.

కోటి ఇక్కడెందుకూ? ఖాదీ భండార్లో తీద్దాఁవు.

సేల్స్‌ నిజం ఖాదీ ఎవలు వాడతనార్సార్‌? ఇమిటేషన్‌ ఖాదీ అయితే బెష్టు……చూడ్డానికి ఖాదీలాగుంటాది, ఒంటి మీద స్మూత్‌ క్వాలిటీ ఉంటాది. (తాను తడిమి చూపించి) దిన్లో వున్న స్మూత్‌ పోయింటు మీకు ఖద్దర్లోన లేదు కదండి!

కోటి (క్రిష్ణతో) ఏంవై ఖాదీ తీస్తావా? మూడు చొక్కాలు తీస్సేవు…… ఎప్పుడూ పువ్వులు పువ్వుల చొక్కాలే తీస్తావేఁవీ?

సేల్స్‌ (నవ్వుతూ) కుర్రాల్లెక్క వేరు సార్‌ ! ఫ్లవర్సు, లూజు పిట్టింగు ఇప్పుడు లేటెష్టు ఫేషను. పువ్వుల చొక్కాలయితే లేడీస్‌ లైక్‌ చేస్తారు….

క్రిష్ణ ఎల్లవై ఇతనొకడు…!

కోటి అతను ఉన్నమాటే అన్నాడు. అమ్మాయిల్దెగ్గిర ముద్దరాలు సిద్ద లాగ ఎలాగేక్షన్‌ చేస్తావో నాకు తెలీదనుకున్నావా…?

సన్యా అమ్మా నీ చొక్కాలెనకాల ఇంత కహానీ దాచీసేవా?

కోటి (సన్యాసిరావుతో) ఇదుగో పెదాలు ఇలా తడుపుకున్నవ్వుతాడు. అమ్మ పుట్టిల్లు మేనమాఁవ దెగ్గిరా? ప్లాటో పుస్తకాలు చదివి చదివొచ్చీసి ప్లాటో లాగ ఫీలయిపోతావు గానీ….దొంగా! నువ్వు ఉట్టి కిష్టుడివి కావు సుమీ! నటశేఖర క్రిష్ణవి!

క్రిష్ణ మీరే ఉట్ఠమాయకులు!

సన్యా (వినోదంగా) అమాయకుడే మీ బావ! అత్యంత మాయ కలవాడు!!

కోటి అన్నేనన్నానా? నీలాగ ‘ఉత్తమ సత్తముడు’ అని కవుల మీటింగులంట పిల్చి నన్నెవడూ ముద్దించలేదు….

క్రిష్ణ …అనే మీ కుళ్ళు. నాకు తెల్సు.

సన్యా అవతలోడి కన్నెర్ర ఆసుకోవాలి. కంప్లెయిన్‌ చేస్తే ఏటి లాభం? పోల్టిక్సంటే అంత సుళువనుకున్నావా? నటశేఖర క్రిష్ణవైతే మంచిదేలే! Politics is perception అన్నాడు విన్నావా? అంటే మనం ఎంతో మహానుభావుల్లాగ అవతలోడికి రూపించటం లోనే ఉన్నాది పోల్టిక్సు మహిమంతా. ఖద్దరు బట్టలు కుట్టిస్తే సగం లైన్లో పడ్డట్టే! కవ్వి కాబట్టి ఉపన్యాసాలికి ఢోకా లేదు! ఇంకా…….అవతలోడికి మన మొహంలో హావ భావాలేమీ తెలీకుండా పోకర్‌ ఫేస్‌ పెట్టుకోవాలి.

కోటి పోకర్‌ ఫేసంటే ఏటో తెలుసా?

క్రిష్ణ ఉఁఊఁ..??

సన్యా పేకాటాడీ టప్పుడు మీ బావలాటోడితోటి ఆటక్కూచున్నావనుకో. అతను మన కాడ ముక్కలేటున్నాయో నెక్స్టు ముక్కేటేస్తాఁవో అన్నీ మన మొహం లోని హావ భావాల్ని బట్టే టప్మని చెప్పెస్తాడు….

కోటి (గర్వంగా) దాన్నే పరేంగితావగాహనా అన్నారు.

క్రిష్ణ అపరోక్ష జ్ఞానం?

కోటి అపరోక్ష జ్ఞానం వేరూ! మాట బావుంది కదా అని ఒదిలీకు. ఆలోచించి మరీ అనాలి!

సన్యా ఊఁ అలాటవగాహాలు తెలిసిపోకుండా ఇదుగో….మొహం బిగించుకుని కూచోవాలి. చచ్చినా మన కడుపులో సంగతి అవతలోడికి తెలీనివ్వకూడదు. ఏం?

కోటి గురువు గారు వానా కాలంలో కూడా రేబాన్‌ గ్లాసెస్‌ తియ్యకుండా ఎందుకు తిరుగుతారనుకున్నావు? (సన్యాసిరావుతో) మెంబర్షిప్పు కాదు. యూత్‌ కాంగ్రెస్‌ లో పోష్టేదేనా చూడండి. దిగిపో దిగిపో అంటే మరి మాకు పెట్రోల్డబ్బులేనా రావాలా వొద్దా? మావోడికి మీరు చెప్పక్ఖల్లేదు. ఒక కధో కవిత్వమో అల్లేడంటే (ముక్కు మీద వేలేసుకుని) ‘ఆహా ఇతని వంటి ముద్రుడు మరి లేడు సుమా…..’ అన్నట్టుగ రూపిస్తాడు!

క్రిష్ణ అన్నీ అబద్ధాలు!

కోటి అబద్ధం సుబద్ధం కుంతీ పుత్ర వినాయకహా!

సన్యా అందరూ లీడర్లే అయితే ఇంక కేడర్లెవరు? (క్రిష్ణతో) సాయంత్రం రా!

క్రిష్ణ సాయంత్రం కుదరదే….

కోటి ఏఁవీ?

క్రిష్ణ సుబ్రమణ్యం గారింట్లో మీటింగున్నాది.

కోటి గోపాలు గారూ రాఘవ గారూనా?

క్రిష్ణ ఊఁ..

కోటి కవుల మీటింగులా…

క్రిష్ణ అలాగనేం కాదు. సుబ్రమణ్యం గారు సావనీర్‌ కొత్తిస్యూ తెస్తునారు….మానవ సంబంధాల విశేష సంచిక.

కోటి ఆళ్ళకి నిన్ను నేరకపోయి పరిచయం చేసేను నాదే బుద్ధి తక్కువ. బుద్ధి: కర్మానుసారిణీ అని నీ బుద్ధి జాగాలమ్మవై అంటే కాతర్లేకుండా కవిత్వాల మీదికే పోతోంది…

సన్యా హ్యూమన్‌ రిలేషన్‌షిప్స్‌ మీదంట! ఎళ్నివ్వండి పోనీ!! ఇంపార్టెంటు…

కోటి ఏం రిలేషన్‌షిప్సండి! మా అమ్మన్నట్టుగ….ఇరుక్కి దండం పొరుక్కి దండం ఇటు నమస్కారం అటు నమస్కారం!! నా మానవ సంబంధం నేను ఫిగరౌట్‌ చేసుకోడానికే గింజుకుంటునాను. ఇతగాడు లోకంలో ఎల్లపోటు ప్రజల మానవ సమంధం మీదా థీరీ తీసి కధలు రాస్తాడంటే……. (పట్టుచీరల సెక్షన్‌ వైపు చూసి, ఆగి) ఆ పరుపుల మీద ఎవరమ్మా అది? నాగేశ్వరీ గారు కదూ?

(లేచి నిలబడిపోయి) హలో హలో మేడమ్‌ ! హవ్వార్యూ? (దగ్గరగా వెళ్ళి, మేఘనతో) Hello Paapaa? How are you doing today?

(నాగేశ్వరి, మేఘన పరుపుల మీద కూర్చుని పట్టు చీరలు చూస్తున్న వాళ్ళు ఇటు తిరిగి)

మేఘ Hai Uncle!

నాగే హెల్లో కోటీ గారూ! ఏంటెక్కడా దర్శనాల్లేవు?

కోటి మీరు తీర్థయాత్రల మీదెళిపోయి మమ్మల్నంటారేటండి? మీరు కాకి చేత కబురు పెడితే ఒచ్చి వాలిపోతాఁవు……

నాగే (అల్లరిగా) కాకుల్తోటి టచ్‌ ఎప్పుడో పోయింది కోటీ గారూ! స్టేట్స్‌ లో కాకులుండవుగా!

కోటి అక్కడన్నీ హంసలేనా? పొనీ కాకులూ హంసలూ ఎందుకండి? తల్చుకోండి చాలు క్రిష్ణ పరమాత్మ లాగ నెమిలి పించం కట్టుకుని పిన్నల గర్రూదుకుంటూ ప్రత్యక్షఁవైపోతాను….

నాగే ఇప్పుడే మా మెగ్‌ కి డ్రెసెస్‌ కొంటూ అనుకుంటున్నాను….ఆరంగేట్రం ఎరేంజ్‌ మెంట్స్‌ కి ఈ పన్లన్నీ పెట్టుకున్నాం ఈ పెద్ద మనిషి ఎక్కడా అయిపు లేదేం చెప్మా అని?

కోటి మరి ఆ థాట్‌ వేవ్స్‌ తగిలీ తగలకుండానే వెంటనే ప్రత్యక్షఁవయ్యేఁవా లేదా?

నాగే (పరీక్షగా చూస్తూ) అంతేనంటారు…..నమ్మ మంటారు??

కోటి నమ్మి చెడ్డవాడు లేడు…..ఏటి మేడం అలాగ చెఁవట్లు కారిపోతున్నారు? ఆ అమ్మాయైతే మరీనీ? (డోర్‌ దగ్గర గూర్ఖాని కేకేసి) ఏయ్‌ ఇధరావో…..సాబ్‌ కో బోల్కే అమ్మాకో దో కూల్‌ డ్రింక్‌ లానా కర్కే బతావో…..జల్దీ జల్దీ….

గూర్ఖా అచ్చా బాబూ!

నాగే ఇప్పుడెందుకండీ…….

కోటి ఊళ్ళో ఎండలెలాగున్నాయో చూసేరా? మీ జర్నీ బాగా జరిగిందా?

నాగే బాబా నన్ను చూసి నవ్వేరు కోటీ గారూ!

మేఘ He waved at mommy! That was really kool… (పక్కనే ఉన్న పెద్ద పార్సెల్‌ చూపించి) Uncle you must see this……

కోటి వాటీజ్‌ దిస్‌ ?

మేఘ (proudly) Nata Raja! For my dance teacher…!

నాగే నటరాజ విగ్రహం! ప్యూర్‌ బ్రాంజ్‌ …… కోటీ గారు మీతో చాలా పనుంది….మా అమ్మాయి డాన్స్‌ ప్రొగ్రాం ఏర్పాట్లు మరి ఎలా చేస్తారో ఏం చేయిస్తారో……మా గోపీ ఇదేం పట్టించుకోడు! మా బావగారొట్ఠి బండ మొద్దు.

కోటి ఓస్‌ దానికేటున్నాది ధూం ధాంగా చేయిద్దాఁవు ఆ భారం మా మీద పడీసి మీరు హేపీగా సైట్స్‌ మీద ఫోకస్‌ చెయ్యండి!

నాగే పెద్దవాళ్ళెవర్నేనా చీఫ్‌ గెష్ట్‌ గా…….

క్రిష్ణ (కలగజేసుకుని) సౌందర్యా షూటింగున్నాది….

కోటి సౌందర్యా కాదమ్మా! పెద్దవాళ్ళెవర్నేనా రప్పించి ఆశీర్వదించమంటారు! (నాగేశ్వరితో) కళా తపస్వి టైపులో పెద్దవాళ్ళని ఎవర్నేనా సెట్‌ చేద్దాం లెండి! You please don’t worry about paapaa’s program..!

గూర్ఖా లిమ్కా లాయాహూఁ బాబూ…!

కోటి మేమ్‌ సాబ్‌కో దేనా! మీరు తీసుకోండి మేడం. షో రూం మనోల్దే కంగార్లేకుండా తాపీగా ఏం కావాలో చూజ్‌ చేసుకోండి! (సేల్స్‌ గర్ల్‌ తో) అమ్మగారు మన ఫ్రెండ్సే…కొంచెం చూడమ్మా! మేడమ్‌ ఈజ్‌ ఫెయిర్‌ కాంప్లెక్షన్‌ ! డార్క్‌ కలర్సయితే బాగుంటాయి…. (నాగేశ్వరితో) మరి మేం ఎళ్ళొస్తాం మేడం!

మేఘ (ఆశ్చర్యంగా) What does uncle say?

కోటి (బోధ పరుస్తున్నట్టు) హియర్‌ ఇన్‌ ఇండియా వియ్‌ సే “We will go and come again!” దిసీజ్‌ అవర్‌ గ్రేట్‌ ఇండియన్‌ కస్టమ్స్‌……..

నాగే (నవ్వుతుంది) He is just being nice…. థేంక్స్‌ కోటీ గారూ!

కోటి యువార్‌ వెరీ వెల్కం మేడమ్‌ !

(కోటేశ్వర్రావు, సన్యాసిరావు, క్రిష్ణ మోహన్‌ నిష్క్రమిస్తారు.)

నాలుగవ అంకం
ఒకటవ స్థలం

(సుబ్రమణ్యం గారి ఇల్లు. రెండు వాటాల ఇంట్లో ఎడం వాటా. గోపాల్‌ , రాఘవ, క్రిష్ణ మోహన్‌ తలుపు దగ్గర బెల్‌ కొట్టి నిల్చుంటారు. ఒక పాప పాఠాలు కంఠస్థం చేస్తున్నట్టు వినిపిస్తుంది. వాళ్ళమ్మ చేతులు తుడుచుకుంటూ వచ్చి తలుపు తీసి…….)

రండ్రండి! మీరొస్తారని శెలవు పెట్టేరు. స్నానం చేస్తునారు…రండి!
(హడావిడిగా కుర్చీలు సర్ది, కుర్చీల మీద ఉన్న కాయితాల కట్టలు, ఏష్‌ట్రే,
మాసిన బట్టలు తీసి, కర్టెన్‌ ఎత్తి వెనక గదిలోకి విసిరి, లోపలికి వెళ్తుంది. కర్టెన్‌ వెనక పాప గొంతు )

పాప నుత జల పూరితంబులగు నూతులు నూరిటి కంటెను సూనృత వ్రత యొక బావి మేలు….

అమ్మ సాహితీ?! సాహితి!! (కర్టెన్‌వెనక, మందలింపుగా) ఇదిగో! ఎప్పుడూ తెలుగేనా? ఇంగ్లీష్‌ సైన్స్‌ చదవమని డాడీ చెప్పేరా లేదా? అమెరికా మాఁయ్‌ గారూ వాళ్ళొచ్చేరు. డాడీని వేగం రమ్మను…..తమ్మూ ఏడీ? ఆభిషేక్‌ ! అభిషేకూ? (పిలుస్తూ లోనికి వెళ్తుంది. సాహితి లేచి పెరట్లోకి పరిగెట్టిన చప్పుడు. మళ్ళీ వచ్చి గోడకి ఆనుకుని కూర్చుని పెద్దగా పాఠం కంటస్థం చేస్తూ, మధ్య మధ్య ఆసక్తిగా ముందు గదిలో కూర్చున్న వాళ్ళని చూస్తుంటుంది.)

సాహి The hardware are the parts of computer itself including the Central Processing Unit (CPU) and related microchips, keyboards, monitors, case and drives. Other extra parts or peripheral components or devices include mouse, printers, modems, scanners, and cards. Together…. they are often referred to as a personal computers or PCs………….

(కర్టెన్‌ తీసి సుబ్రమణ్యం కళ్ళీ లాల్చీ తల మీంచి తొడుక్కొంటూ ప్రవేశం.)

సుబ్ర వొచ్చేరు మొత్తం మీద! (డెస్క్‌ వెనక్‌పుస్తకాల కట్టలు పక్కకి తోసి, రివాల్వింగ్‌ చెయిర్‌ లో కూర్చుని…) సాహీ! ఏయ్‌ … అమ్మని ఏసీ ఆన్‌ చెయ్యమన్చెప్పు! snacks, drinks ….?! (సౌంజ్ఞ చేస్తాడు.) (సిగరెట్‌ వెలిగించి పెదాల మధ్య పెట్టుకుని, రాఘవతో) మొట్టానికొచ్చేరు…..!!

రాఘ (టేబిల్‌ మీద పుస్తకం పేజీలు తిప్పుతూ) ఎక్కడేదీ?! ఈయన బిజీ నేను బిజీ క్రిమో బిజీ బిజీ!

క్రిష్ణ సుబ్రమణ్యం గారు మనందరికన్నా సూపర్‌ బిజీ!

సుబ్ర (పలకరింపుగా) ఏం క్రిమో?! కేప్షన్స్‌ రాసిస్తావని జానీ చేత కబురు పెట్టేను? ఆడు చెప్ప లేదా?

(సాహితి ట్రేలో కూల్‌ డ్రింక్స్‌ తెస్తుంది. వెనగ్గా వాళ్ళమ్మ మొహమాటంగా వచ్చి నించుంటుంది.)

సాహి (నిష్టూరం నటిస్తూ) చూస్కో డాడీ! గ్లాసుల్లో తొక్కులూ చీమలు ఏం లేకుండా శుభ్రంగా కడిగి తెచ్చేను…….

అమ్మ ఏయ్‌ ఏంటా మాటలు!

సాహి (గారాలు పోతూ) మా డాడీ పేరు శుభ్ర కధకుడు సుబ్రమణ్యం కద్‌…….దా! గ్లాసులు సుబ్బ…….రంగా కడక్కపోతే కోంపడతా…….రు!

అమ్మ (రాఘవతో, నవ్వుతూ) ఆయనెప్పుడేనా శుభ్రత లేదని తిడతారు. అదీ దీని బాధ…..!ఇదుగో..నువ్వు డాడీ వాళ్ళనీ డిస్టర్బ్‌ చెయ్యకుండా బుద్ధిగా ఇక్కడొచ్చి కూర్చోవే…..(ఇంట్లోకి వెళ్తారు).

రాఘ సాహిత్యంలో శుభ్రత కోసం అంకిత భావంతో కృషి చేస్తారు కాబట్టి శుభ్ర కధకుడు అన్నారు….

సుబ్ర అది మా ఇంటి బాస్‌ ! దాన్నేం అన్లేంలే…! (డెస్క్‌ డ్రాయర్‌ లో వెతుకుతూ) ప్రూఫ్‌ లొచ్చేయి చూస్తారా? ‘మంచి కధ నుండి గొప్ప కధ దాకా మానవ సంబంధ నేపధ్యం’ అని థీమ్‌ ఎస్సేస్‌ రాసిమ్మని పెద్ద వాళ్ళందర్నీ ఆడిగేను. మన కళా కిరీటం పురస్కార సమారోహం, ఊకా గారి షష్టిపూర్తి సభలూ రెండూ కంబైన్‌ చేయిస్తే బావుంటుందని ఇక్కడ మనవాళ్ళందరూ అంటున్నారు?! (డ్రాయింగ్స్‌ తీసి చూపించి) ఇదుగో ఆర్టిష్టు కిరీటాలకి డిజైన్‌ ఇచ్చెళ్ళేడు……..(గుమ్మంలో అలికిడి విని ఆగిపోతాడు)

(చేతిలో హెల్మెట్‌ పట్టుకుని కోటీశ్వర్రావు ప్రవేశం.)

కోటి (చనువుగా లోపలికొచ్చి) ఏటండీ సుబ్రమణ్యం గారు కులాసా? (గోపాల్‌ రాఘవతో) హలో సార్‌ ?!

క్రిష్ణ (ఆశ్చర్యంగా, కొంచెం ఇబ్బందిగా) ఏఁ….ఏంటి బావగారూ?

కోటి (సుబ్రమణ్యంతో) వీర్ని మీటవ్వాలంటే ఎక్కడా చాన్స్‌ కుదరటం లేదు…..మా ఇంటికెళ్ళే తోవే కదా మిమ్మల్నీ ఓ మాటు చూసినట్టుగుంటుందనొచ్చేను….

సుబ్ర రండి కూచోండి. ఊరికే రారు మహాత్ములు!

కోటి అంత డైలాగెందుకు లెండి? వారూ మీరూ మహాత్ములు. మేం ఏదో ఒట్టి మామూత్ములం……(గోపాల్‌ చేతిలో డిజైన్స్‌ చూసి చదువుతూ) కళా కిరీటం కళా పురస్కార సమారోహం…….(సమాధానంగా) ఆఁహాఁ…డిజైన్సా? సింపుల్‌ గా బావున్నాయండి!

గోపా (సందేహంగా) మరీ కిరీటాలెందుకు? Shawl, cash award చాలవా?

సుబ్ర ఆ రెండూ అందరూ ఇస్తనారు. ఇది మనం నేమ్‌ రికగ్నిషన్‌ ఒచ్చేటట్టుగ కొంచెం టేష్ట్‌ ఫుల్‌ గా చేస్తేనే చెయ్యమని ఇక్కడ మనవాళ్ళందరూ అంటున్నారు….. కిరీటాలంటే ఏం లేదు….జష్ట్‌ చిన్న మిస్‌ యూనివర్స్‌ గోల్డ్‌ బేండ్‌ లాగ చేయించి…..బిళ్ళ మీద ఏ ఆర్టయితే దానికి తగ్గట్టు ఒక సింబల్‌ లాగ చెక్కించాలని…….స్వీటెండ్‌ సింపుల్‌ ….

రాఘ పోన్లే మెడల్‌ బదులు ఇలాగ వెరైటీగా ఉంటుంది!

కోటి (కలగచేసుకుని) వారన్న ముక్కా నిజఁవేనండి. మామూలు శాలువలూ, పువ్వల్దండలూ అందరూ ఇస్తున్నారు. మీరు అబ్జర్వ్‌ చేసేరో లేదో…….ఈ మధ్యన మన వాళ్ళు పెద్ద వాళ్ళెవరు పోయినా ఆబ్దీకం పెట్టీ బదులు ఆ డబ్బేదో ఓ సుబ్బరఁవైన కవినో కళా జీవినో పిల్చి ప్రైజూ శాలువా కింద ఇచ్చెస్తనారు. పుణ్యం పురుషార్ధం! అంత దూరం నుండొచ్చినందుకు మీ ప్రత్యేకత తెలియాలీ అంటే ఇలాటి వెరయిటీ ఐటం ఉండటఁవే బెష్టండి! (సుబ్రమణ్యంతో) ఎక్కడ బెత్తాయిస్తున్నారు?

సుబ్ర ఆర్ట్‌ వర్క్‌ అనేసరికి మజూరి చాలా అడుగుతునారండి. గున్నయ్‌ గుప్త గారి షాపులోన ఆరో వంతిమ్మన్నాడు…

కోటి ఎందుకూ? ఆరోవంతు?? చింతాడ రండి….మా అత్తగారు వీర భద్రుడి దుకాణంలో మీ డిజైను ప్రకారం దగ్గిరుండి చేయిస్తారు…

సుబ్ర వీరభద్రుడా? అతను సింహాసనాలు చేస్తాడు కావోలు??

కోటి సింహాసనాలు చేసినోడు కిరీటాలు చెయ్యలేక పోతాడా? (రాఘవతో, గోపాల్‌ తో) అతనయితే మా నాన్న గారి టైం నుండీ మంచి నమ్మకస్తుడయిన కంసాలి. సరుకు దెగ్గిర తేడా రాదు. (తగ్గిపోయి) అహఁ ఇటీజ్‌ జష్టే సజెషన్‌ …… చూడండాలోచించుకుని మరీ నిర్ణయం తీసుకోండి…!

గోపా (గుర్తు చేసుకుని) చింతాడంటే…క్రిష్ణమోహన్‌ ? మీ నాన్నగారూరు కదూ?

క్రిష్ణ ఔనండి! ఇక్కడికి గంటన్నర…అంతే!

సుబ్ర (టాపిక్‌ మార్చి) క్రిమో? పేజీ కిందన ఫిల్లర్స్‌ లాగ మంచి థీమ్‌ కేప్షన్స్‌ రాసిమ్మని అడిగేను? (ప్రశ్నార్ధకంగా చూస్తాడు).

క్రిష్ణ (చేతిలో నోట్‌ బుక్‌ లోంచి తీసి) ఇవిగోండి!

రాఘ (చేతిలో కాయితాలు తీసుకుని, ఒక్కొక్కటీ చదువుతాడు…..)

“మంచి కధ జీవితాన్ని చీల్చుకుంటూ మొలకెత్తే మనిషి
గొప్ప కధ మనిషితనానికి అరుదుగా పూసే మట్టి పువ్వు”

బావుంది! చాలా సటిల్‌ గా అన్నావు! Its a very fine difference, but……
a very important difference! (చదువుతాడు)

“మంచి తనం బాటలలో మానవత్వ రధాన్నెక్కి
రండి మాష్టారూ! రాయాలి మాష్టారూ!!”

“యువతకు స్ఫూర్తి
భవితకు కీర్తి
సమతకు ఆర్తి
నవతకు……???”

ఇక్కడ గేప్‌ ఒదిలేశావేం?

కోటి (క్రిష్ణతో) రైమింగ్‌ వర్డు కుదర లేదా? మూర్తి? కార్తి?? (చిన్నగా) కక్కూర్తి!

క్రిష్ణ (అసహనంగా) మీకెందుకు?

(పక్క వాటాలోంచి విసురుగా కేకలు వినిపిస్తాయి)
ఎవరండీ గుమ్మానికడ్డంగా కారు పెట్టేరు? మా స్కూటరుకడ్డం తియ్యండీ…..
మీ గుమ్మాలంట పెట్టుకోండి……ఇవతలవాళ్ళ గుమ్మాల ముందు పెట్టకండి…

గోపా (కంగారుగా లేచి) అయ్యో కారడ్డంగా పెట్టేనా?

సుబ్ర (కోపంగా లేచి) అడ్డం లేదూ గిడ్డం లేదూ వోన్‌ బ్రదరు కదా ఎందుకెందుకని ఊరుకుంటుంటే తమాష్‌ చేస్తనాడు! ఇప్పుడే ఒచ్చెస్తానుండండి! (లేచి విసురుగా పైకి వెళ్తాడు.)
(ఇంకా ఉంది)
-----------------------------------------------------------
రచన: కనకప్రసాద్, 
ఈమాట సౌజన్యంతో

Wednesday, November 28, 2018

కుడితిలో ఎలకలు(కథ)


కుడితిలో ఎలకలు(కథ)



సాహితీమిత్రులారా!

గత మూడేళ్ళ లోనూ
నడుం సైజు నాలుగంగుళాలు పెరిగింది
నెత్తిన జుట్టు ఊడింది పోగా మూడొంతులు తెల్లబడింది
కలస్టరల్‌ దాదాపు రెట్టింపయింది
అదివరకే ఉన్న బీపీ యింకో ఇరవై పాయింట్లు పెరిగింది
అదివరకు లేని డయబీటిస్‌ వచ్చి కూచుంది
నలభై ఏళ్ళకే ముసలికళ కొట్టొచ్చినట్టు కనబడుతోంది

ఐతేనేం
అనుకున్నది సాధించాడు రామ్మోహన్‌!
మిలియనీర్ల జాబితాలో తన పేరూ చేర్చుకున్నాడు !

అతనీ మూడేళ్ళ నించీ రోజుకి 1718 గంటల పాటు పనిచేసిన స్టార్టప్‌ కంపెనీని నాలుగు రోజుల నాడు 700 మిలియన్లకి కొన్నది SkyHigh.com .
పన్లేవీ చెయ్యని పెద్దవాళ్ళంతా వాళ్ళ వాళ్ళ పెద్దపెద్ద వాటాలు పుచ్చుకోగా వచ్చిన అతని వాటా స్టాక్‌ ఆప్షన్ల విలువ మిలియన్‌ ఐంది బొటాబొటీగా.
అలా అతను గత ఐదేళ్ళలోనూ గెంతిన వాటిలో ముచ్చటగా మూడో స్టార్టప్‌ మూడేళ్ళ కాలంలో అతన్ని మిలియనీర్ని చేసింది.

ప్రస్తుతానికి అదంతా పేపర్‌ డబ్బే ఐనా డబ్బు డబ్బే కదా!
ఉన్నవాళ్ళెవరైనా మాత్రం డబ్బంతా ఇంట్లో దాచుకుంటారా?
ఎలాగూ ఎక్కడో ఇన్వెస్ట్‌ మెంట్స్‌లో ఉంచాల్సిందే!
తన మిలియన్‌ డాలర్ల ఇన్వెస్ట్‌మెంట్‌ SkyHigh.com లో ఉందన్నమాట!

ఒక్కసారిగా ప్రపంచం మీద ఇప్పటివరకూ ఉన్న మాయతెరలు తొలిగిపోయి అసలు నిజాలు దేదీప్యమానంగా కన్పిస్తున్నాయతనికి.
నిన్నమొన్నటిదాకా పార్టీల్లో స్టాకుల గురించి చెవులు హోరెత్తేలా ఊదరగొట్టినవాళ్ళంతా ఇప్పుడతనికి ఎంగిలాకుల కోసం కొట్లాడే కాట్లకుక్కల్లా కనిపిస్తున్నారు ఎన్నేళ్ళు ఎంత సుడి తగిల్తే తనలా మిలియనీర్లు కాగలరు వాళ్ళు?
డబ్బున్నట్టు ప్రదర్శించుకోవటానికి పెద్దపెద్ద ఇళ్ళూ, లెక్సస్‌ మినీవేన్లూ కొని హడావుడి చేసే వాళ్ళంతా చాలా అమాయకుల్లాగా కనబడుతున్నారు తనలా “నిజంగా” ఉన్నవాడికి యీ పైపై హంగులెందుకుట?
పదిహేనేళ్ళనాటి తన టయోటా కరోలా లో వెళ్తూ సరదా కోసం చిరుగుల చొక్కా వేసుకున్న బిలియనీర్లా ఫీలయిపోతున్నాడత నిప్పుడు.

ఐనా
అడవిలో చెట్టు విరిగి పడితే ఎంత, పడకపోతే ఎంత? ఎవరికి పడుతుంది?
డబ్బున్నందుకు ఫలితం అది చూసి మిగిలిన వాళ్ళు అసూయ పడ్డప్పుడే కదా!
అంచేత
తనే ఓ పార్టీ ఏర్పాటు చేసి తనకు తెలిసినవాళ్ళందర్నీ పిలిచాడు.
ఎంతో డబ్బున్నట్టు పోజులు కొట్టే తెలియని తెలుగువాళ్ళని కూడా పిలిచాడు.
లోకల్‌ పేపర్‌ కటింగ్‌ వాళ్ళ కంపెనీ అమ్ముడు పోయిన వార్త బాగా బ్లో అప్‌ చేయించి ఫ్రేమ్‌ కట్టించి ప్రతి రూంలోనూ వేలాడదీశాడు. దాన్లో వేసిన గ్రూప్‌ ఫోటోలో అలుక్కుపోయి కనపడీ కనపడకుండా వున్న తన ముఖానికి చుట్టూరా ఎర్రటి మార్కర్‌తో కొట్టొచ్చేలా ఓ చక్రం వేశాడు.

పార్టీకి వచ్చిన వాళ్ళందర్నీ ఉల్లాసంగా ఆహ్వానించి, లోపలికి రావటంతోటే ఆ న్యూస్‌ ఐటమ్‌ చదివించి హడావుడి చేసేశాడు. తనొక్కడే బహుపాత్రాభినయం చేస్తున్నట్టు పార్టీలో నలుగురెక్కడుంటే అక్కడ ప్రత్యక్షమై పోయి వాళ్ళు ఏం మాట్టాడుకుంటున్నా సరే అభిమన్యుడిలా ఆ సంభాషణ లోకి జొరబడిపోయి తనెలా మిలియనీరయిందీ వాళ్ళ కళ్ళు నీరయేవరకూ వినిపిస్తున్నాడు.

స్టాక్‌ మార్కెట్లో ఎన్నడూ ఓటమనేదే ఎరగనని బల్లగుద్ది చాటిచెప్పే మాధవ్‌ కొంతసేపు భరించాడితంతా. ఆ పైన అతని వల్ల కాలేదు ఆగటం ఎంత సొంత పార్టీ ఐనా మరీ ఇంత ఆగడమా? ఎంత తప్పించుకున్నా వదలకుండా చెవికింద చేరి జోరీగలా హోరెత్తుస్తుంటే ఆత్మాభిమానం నిండుగా ఉన్న తనలాటి వాడు అడ్డుపడకుండా ఊరుకోవటమా?

“రామ్మోహన్‌ గారూ! మీకంపెనీని కొన్న తర్వాత SkyHigh స్టాక్‌ సగానికి పైగా పడింది కదా, మరి మీ ఆప్షన్ల వేల్యూ ఇంకా మిలియనుందంటారా?” అన్నాడు కుండ బద్దలు కొడుతూ.

ఒక్కసారిగా పార్టీ అంతా నిశ్శబ్దమై పోయింది. కొరకటానికి నోట్లో పెట్టుకున్న సమోసాని అలాగే పట్టుకుని అచేతనంగా నిలబడిపోయిన వాళ్ళు, నోట్లో ఉన్న బీర్‌ని గుటకెయ్యటం మర్చిపోయి పొరబోయి దగ్గుల్ని తుమ్ములుగా తర్జుమా చెయ్యటానికి తంటాలు పడుతున్న వాళ్ళు, మాట్లాడుతూ వాక్యం మధ్యలో ఆపేసి దిక్కుతోచక బిక్కచూపుల్తో దిక్కులు చూసేవాళ్ళు, .. ఇలా ఆశ్చర్యానికి నిర్వచనంగా మారిపోయింది అక్కడి వాతావరణం. అన్ని కళ్ళూ ఒక్కరి మీదికే తిరిగేయి. ఆ ఒక్కడూ ఏమైనా మాట్టాడగలడా?

మాట్టాడేడు “ఎప్పుడూ?” అని నీరసంగా, ఏడుపు గొంతుకతో.

అంతే. అందర్లోనూ ఒక్కసారిగా జీవం వచ్చేసింది. అలుముకున్న అసూయ స్థానంలో అలివికాని అవహేళన వచ్చి నిటారుగా నిలబడింది. బాధా, గౌరవం కలగలుపుకుని బాధపడుతున్న కళ్ళు చకచకా తిరస్కారాన్ని దిగుమతి చేసుకున్నయ్‌. అవన్నీ కలిసి విసవిసలుగా గుసగుసలుగా రూపాంతరం చెందుతున్నయ్‌.

మరోవంక అంతటితో ఆగకుండా, ప్రత్యర్థి బలహీనతని పూర్తిగా అర్థం చేసుకున్న మల్లయోధుడిలా విజృంభించాడు మాధవ్‌.
“అయ్యా, మీరేలోకంలో వున్నారో నాకైతే తెలీదు గాని యీ విషయం రెండు రోజుల్నుంచీ కోడై కూస్తుంది యీ లోకం. ఏ ముహూర్తాన మీ కంపెనీని కొన్నారో అప్పట్నుంచీ అన్ని నెగెటివ్‌ న్యూసే SkyHigh కి. నిన్నగాక మొన్న, వాళ్ళ వచ్చే క్వార్టర్‌ రిజల్స్ట్‌ బావుండవని ఓ రూమర్‌ పుట్టిందిి. ఆ వెంటనే ముగ్గురు పెద్ద ఎనలిస్ట్‌లు దాన్ని నిర్దాక్షిణ్యంగా డౌన్‌ గ్రేడ్‌ చేసేశారు. దాంతో 140 నుంచి 123 కి పడింది దాని స్టాక్‌. ఇక నిన్నమజ్ఝాన్నం  SkyHigh సియీవో వచ్చి సిఎన్‌బీసీ లో మాట్టాడుతూ ఈ క్వార్టరే కాదు పై క్వార్టర్లో కూడా ప్రాఫిట్స్‌లో కొంత వీక్‌నెస్‌ వుండొచ్చని ఒప్పేసుకున్నాడు. ఇంక చూడండి, అతనా మాటన్న ఆరు నిమిషాల్లో వాళ్ళ స్టాక్‌ అరవై పాయింట్లు పడింది” అనర్గళంగా, అభినయంతో కలిపి మరీ వివరించాడు మాధవ్‌, క్షణక్షణానికీ పెరిగిపోతోన్న ఉత్తేజంతో, ఉల్లాసంతో.

గతవారం అంతా ఊపిరితీసుకోవటానికి తీరిక లేకుండా పనిచేసింది రామ్మోహన్‌ వాళ్ళ  గ్రూప్‌.
నిన్నరాత్రి పదకొండు కి బగ్స్‌ అన్నీ ఫిక్సయి రిలీజ్‌కి రెడీ అయింది వాళ్ళ ప్రాడక్ట్‌. ఆ పరిస్థితుల్లో స్టాక్‌ గురించి ఆలోచించే అవకాశం కూడా ఎక్కడ ?

రామ్మోహన్‌ నెత్తిన పిడుగుల్లా పడుతున్నయ్‌ మాధవ్‌ మాటలు.
తను లెక్కలేసుకుంటున్న మిలియన్‌ డాలర్ల వేల్యూ సగానికి పైగా పడిపోయినట్టే!
నిజంగానే మిలియనీర్‌ కావాలంటే మళ్ళీ ఇంకో స్టార్టప్‌చావు తప్పదా ఏవిటి ?!

ఆరిపోయిన నోటితడిని ఓ గ్లాసుడు నీళ్ళతో అరువు తెచ్చుకుని రామ్మోహన్‌ ఏదో అనబోతుంటే
మాధవ్‌ అంటే ఎప్పుడూ మనసులో మండిపడే చంద్రశేఖర్‌ రామ్మోహన్‌ సాయానికొచ్చాడు మన శత్రువు కి శత్రువు మనకి మిత్రుడు కదా!

“మాధవ్‌ గారూ! మీరు మరీ రామ్మోహన్‌ గార్నలా భయపెట్టెయ్యకండి. ఆయన ఆప్షన్స్‌ అన్నీ వెస్ట్‌ అయ్యేటప్పటికి SkyHigh  స్టాక్‌ మళ్ళీ పెరక్కాపోదూ, మొదటి చోటుకి రాకా పోదు” అన్నాడు క్యాజువల్‌గా అన్నట్టు యాక్ట్‌ చేస్తూ.అలా అంటూనే, “రామ్మోహన్‌ గారూ! మీరేం బెంగెట్టుకోకండి, ఏది ఏవైనా గానీ మన మిత్రబృందంలో తొలి మిలియనీర్‌ మీరే!” అంటూ భరోసా కూడా ఇచ్చాడు పన్లో పనిగా, ఎప్పుడూ తను మిలియనీర్నని చెప్పీచెప్పనట్టు చెప్తుండే మాధవ్‌ కి ఓ మొటిక్కాయ వడ్డిస్తూ.

“అసలా సెక్టర్‌లో ఓ సారి ఇలా విపరీతంగా పడ్డ స్టాక్‌ ఏదీ మళ్ళీ తిరిగిరావటం ఇంతవరకు జరగనే లేదు. కావాలంటే వెళ్ళి రెసెర్చ్‌ చేసి చూసుకోండి. మళ్ళీ తిరిగిరావటం కాదు, అసలు ఇంకో రెండేళ్ళ పాటు SkyHigh ఇండిపెండెంట్‌గా నిలబడగలిగితే అదే గొప్ప విషయం” అంటూ పందెప్పుంజులాగా పుంజుకున్నాడు మాధవ్‌.

దానికి ఏం బదులు చెప్పాలో ఎవరికీ ఏవీ తోచక బిత్తరచూపులు చూస్తూ ఉండిపోయారు.

ఇవతల కుడితిలో పడ్డ ఎలకలా కొట్టుకుంటున్నాడు రామ్మోహన్‌ వీళ్ళ మాటల్ని బట్టి చూస్తే మొదటికే మోసం వచ్చి అరమిలియన్‌ కాదు గదా అసలేవీ రాని పరిస్థితి కూడా కలిగేట్టు కన్పిస్తోందతనికి.

హఠాత్తుగా కళ్ళు బైర్లు గమ్మి, గొంతు ఎవరో నొక్కేసినట్టయిపోయి హార్ట్‌ ఎటాక్‌ వచ్చిందేమోనని గడబిడపడిపోయాడు.

భోజనాలు రెడీ అనీ మగవాళ్ళంతా రావొచ్చుననీ ఎవరో పిలిచారింతలో. అలా అతని హార్ట్‌ ఎటాక్‌ అప్పటికి వాయిదా పడింది.

అప్పట్నుంచీ కంపెనీలు, స్టాక్‌ల విషయాలు రాకుండా చాకచక్యంగా ఇండియా రాజకీయాల గురించీ, ఆంధ్రా నించి కొత్తగా వస్తున్న వాళ్ళ గురించీ వాళ్ళ వింత వింత ప్రవర్తనల గురించీ కథలు కథలుగా చెప్పి పార్టీ ఐపోయిందనిపించాడు రామ్మోహన్‌.

మరో పక్క కొందరు మాధవ్‌ని ఆరాధనా భావంతో చూస్తూ అతని నాలెడ్జ్‌కి విస్తుపోతుంటే, గర్వాన్ని లోపలే దాచుకోవటానికి విఫలప్రయత్నం చేస్తూ మోడెస్ట్‌గా “అబ్బే, ఊరికే అప్పుడప్పుడు రెండు మూడు వెబ్‌సైట్స్‌ చూస్తుంటానంతే!” అని మందహాసంతో సర్దిచెప్తున్నాడతను.

మొత్తం మీద పార్టీ ముగిసింది రామ్మోహన్‌ ఏమాత్రం ఆశించని విధంగా.

మాధవ్‌ ఉల్లాసంగా బయల్దేరాడు తన కార్లో భార్య రాధికతో.
కొంచెం దూరం వెళ్ళేక  ఏం జరిగిందో సడన్‌గా కార్ని పక్కకి తీసి ఆపేడు.
స్టీరింగ్‌ వీల్‌ మీద తలపెట్టుకుని ఒక్కసారిగా భోరుమని ఏడ్చేసేడు!

బిత్తరపోయి “ఏమయింది, ఏమయింద”ని అరిచింది రాధిక కంగారుగా ఏ పాము కరిచిందో, ఫుడ్‌ పాయిజనింగ్‌ అయిందో నని చిందరవందరగా ఊహించుకుంటూ.
బిగ్గరగా ఎక్కిళ్ళు పెడుతూ మధ్య మధ్యలో అతను చెప్పిన మాటలన్నిట్నీ కలిపితే వాటి సారాంశం ఇది

స్టాక్‌ మార్కెట్లో క్రితం రెండేళ్ళ లోనూ కలిపి అతను సంపాదించిందంతా మొన్న నేజ్‌డేక్‌ క్రేష్‌లో ఊడ్చిపెట్టుకుపోయింది కదా యిక యిలాకాదు, కొడితే ఏనుగు కుంభస్థలమే కొట్టాలని మిగిలిన స్టాక్‌లన్నిట్నీ అమ్మి నాలుగు వారాల నాడు 130 కి SkyHigh.com ని కొన్నాడు మాధవ్‌, దాన్ని ఓ పెద్ద కంపెనీ కొనబోతుందనీ రూమర్‌ రావటంతో. ఐతే దాన్ని మరొకరు కొనకపోగా అదే రెండు కంపెనీల్ని కొన్నది ఈ నాలుగు వారాల్లోనూ. ఇక యీ వారం వార్తలు తెలిసినవే.

అదిప్పుడు 63 దగ్గర వుందిిి.
దాంతో అతని పోర్ట్‌ఫోలియో వేల్యూ రెండు నెలల్లోనే నూట యాభై వేలు పడి వట్టి యాభై వేలకి దిగజారిపోయింది.
మిలియనీర్నవుదామని, ముందుగానే అందరికీ అయినట్టే క్లూలిస్తూ ఇప్పుడింత తక్కువకి పడిపోయినట్టు ఎవరికైనా తెలిస్తే ఇంకేవన్నా వుందా?

అతని ఏడుపు చూసిన రాధకి జాలి పొంగుకొచ్చింది.
“ఫర్వాలేదులే మరీ అంత బాధ పడకు. ఎప్పటికైనా అది నువ్వు కొన్నచోటుకి రాకపోతుందా? అప్పుడే బయటికొద్దువ్‌ గాని” అంటూ ఓదార్చిందతన్ని.
“అబ్బా, నా అసలు బాధ అర్థం చేసుకోవటం లేదు నువ్వు! పార్టీలో నేను “Skyhigh.com స్టాక్‌ పైకి రాదు గాక రాద”ని బల్లగుద్ది  వాదిస్తుంటే ఒక్కరంటే ఒక్కరు కాదన్లేదు అంటే అది మళ్ళీ పెరుగుతుందని ఎవడికీ నమ్మకం లేదనేగా! పోనీ అట్లా కాకుండా ఏ ఏడాదికో రెండేళ్ళకో నిజంగానే పెరిగి అది మనం కొన్నచోటికి వచ్చిందనుకో! ఐనా గాని అప్పటికీ మనకొచ్చేది మనం పెట్టుబడి పెట్టిందే కదా! కాని ఆ స్టాక్‌ అక్కడిదాకా తిరిగొస్తే ఆ రామ్మోహన్‌ మాత్రం మనకన్నా ముందు మిలియనీరై పోతాడు బాబోయ్‌ !” నెత్తీ నోరూ బాదుకున్నాడు మాధవ్‌.
ఆలోచనలో పడిపోయింది రాధిక.
---------------------------------------------------------
రచన: కె. వి. ఎస్. రామారావు, 
ఈమాట సౌజన్యంతో

Tuesday, November 27, 2018

తమాషా దేఖో 5


తమాషా దేఖో 5




సాహితీమిత్రులారా!


(జరిగిన కథ వర్ధమాన హోంబిల్డర్‌ కోటీశ్వర్రావు, అతని బావమరిది కృష్ణ కస్టమర్ల కోసం తిరుగుతుంటారు. అమెరికా నుంచి వచ్చి సరదాగా ఇళ్ళ కోసం చూస్తున్న నాగేశ్వరిి, ఆమె భర్త గోపాలరావు, వాళ్ళ బావగారు రవణరావు గారింట్లో ఉంటారు.గోపాలరావు కి ఆంధ్రాలో “అసలైన మనుషుల” జీవితాన్ని కళ్ళారా గమనించాలని కోరిక. అలా కృష్ణతో డంగలా దగ్గరకి వెళ్తారు గోపాలరావు, అతనికి పరిచితుడైన రాఘవరావు. రాఘవరావు కవి కూడా. అక్కడ ఆంజనేయవిగ్రహం దగ్గర సిందూరం బొట్టు పెట్టుకోవాలంటాడు కృష్ణ. రాఘవరావుకి అది నచ్చదు.

వాళ్ళు డంగలాలో ఆదిబాబుని, జానీ ఎడ్విన్‌ ని, వాళ్ళ గురువు వస్తాదు అప్పలనారాయణనీ, కాకా హోటల్లో రుద్రమూర్తినీ కలుస్తారు. తరవాత క్రిష్ణతో బర్మాకోలనీలో సైటు మీదకి వెళ్తే అక్కడ ఎల్లమ్మ ఒక పాట పాడుతుంది. అక్కడ సన్యాసి రావుని కలిసేక శివాలయంలో ఆదివారం సాయంత్రాలు జరిగే మీటింగ్‌ గురించి తెలుస్తుంది. ఇక చదవండి.)

(మంగవేణి నడివయస్సు మనిషి. చెమటలు చీర చెంగుతో తుడుచుకొంటూ వచ్చి విమల పక్కగా కూర్చుంటుంది. సిష్టర్‌ అసింతా ఒక క్రిష్టియన్‌ నన్‌ . మళయాళం యాసతో తడబాటుగా తెలుగు మాట్లాడుతుంది. రుద్రమూర్తి వెళ్ళి గుడి మంటపం మెట్ల మీద కూర్చుంటాడు. గోపాల్‌, రాఘవ రుద్రమూర్తిని గుర్తు పట్టి ఆశ్చర్యంగా చూస్తారు.)

అసింతా కోడికి కాలుస్తన్నాయి అనుకున్నాం విమల. కోడలికి కాల్చెస్తాయి అనుకోలేదు! మేము ఎల్లే సరికి బాడీ అంతా ఇదంతా కాలిపోయిందీ (సౌంజ్ఞ చేసి చూపిస్తుంది)………

నర స్టేట్మెంటిచ్చిందా లేదా?

మంగ (తల అడ్డంగా తిప్పి) ప్చ్‌! ఎంత బతిమాలినా స్టేట్‌ మెంటివ్వలేదు. థర్డ్‌ డిగ్రీ బర్న్స్‌…..బాగా భయపడిపోయింది. యూజువల్‌ గా అంతేలే! నోరిప్పరు. ఏడుస్తారు……నోరిప్పకుండా……(వెంకటేశ్వర్లుని చూసి) రేపు మీరెళ్తారా మేంగూడ రావాలా?

వెంక మంచిదానివే నువ్వు రాకుండా ఎలాగ? గట్టిగా మాటాడ్డానికి నువ్వూ విమలా రావల్సిందే. రాతలకే నేనూ నరిసిమ్మూర్తీ! కూతలకి పనికిరాఁవు.

జానీ ఈల నోటికి దడిసేనా మెజిస్ట్రేట్‌ దెబ్బకొప్పుకుంటాడు…….

విమ అన్రా అను! నీది ధనియాల జాతి. మర్యాదగా చెప్తే నువ్వు వింటావా….?

జానీ తల్లీ! (దండం పెట్టినట్లు ఏక్షన్‌ చేస్తాడు.)

వెంక మళ్ళీ తెల్లార్తూనే లేచి వెళ్ళాలి…నెక్స్ట్‌ వీక్‌ హియరింగులున్నాయి…….

రాఘ ఎక్కడికండి రేపు…?

వెంక ఒక్కాడికి కాదండి. ఇదుగో…..నా ‘టు డూ’ల బుక్కు (జేబులోంచి డైరీలాంటి పుస్తకం తీసి చూపిస్తాడు) ఈ లిష్ట్‌ లో విలేజిలన్నిట్లో పబ్లిక్‌ హియరింగ్సున్నాయి. లెడ్‌ స్మెల్టర్నుండి పికిల్‌ లిక్కర్‌ వేస్టు డైరెక్టుగా వాళ్ళ నూతుల్లోకి చెరువులోకీ ఒదుల్తున్నారు. కలక్టర్‌ టెక్నికల్‌ ఎసెస్మెంటు కోసం మమ్మల్ని రమ్మన్నాడు.

రాఘ (గోపాల్‌ తో) బైటికొచ్చి వాటర్‌ తాగాలంటే భయం. బాటిల్డ్‌ వాటర్‌ బెష్టు.

చెట్ల బోటిల్‌ పన్నెండ్రూపాయిలండీ! ఈ విలేజిలన్నిట్లో బోటిల్డ్‌ వాటరు కొనుక్కునీ శక్తిలేని జనాలందరికీ కళ్ళజబ్బో ఎముకల వంకరో మిస్‌ కేరేజిలో ఏదో ఓ రోగం….పన్లకి పోలేరు. పన్లకెళ్తే గాని తిండికి టికాణా లేదు! రెండేళ్ళబట్టి పిటిషన్లు పెట్టీ పెట్టీ ధర్నాలు చేసీ చేసీ మొత్తుకుంటే చివరికి ఇప్పటికి ఆల్‌ పార్టీ పబ్లిక్‌ హియరింగ్‌ కి ఒప్పుకున్నారు.

జానీ అదంతా బైటికి సెట్టింగు. ఎన్ని ఆందోళన్లు చేస్తే మాత్రం లెడ్‌ స్మెల్టర్‌ అక్కణ్ణించి ఎత్తెస్తారా?

వెంక స్మెల్టర్‌ ఎత్తీమనలేదు. ఇంక ఫర్దర్‌ పొల్యూషన్‌ లేకుండా చెయ్యండి నష్ట పరిహారాలివ్వండి అని మొత్తుకుంటున్నారు. వాళ్ళందరూ ఉద్యోగాలకీ పన్లకీ పోవాలి. ఏ ఉద్యోగం సద్యోగం లేకుండా రిటారైపోయి నేనున్నాను కదూ. అందుకే ఈ హియరింగులన్నీ నా పీక్కే……

గోపా మీకు స్టాఫ్‌ ఎవరూ లేరా?

వెంక టెక్నికల్‌ స్టాఫ్‌ నేనొక్కడ్నేనండీ. మా అసిస్టెంటు పెళ్ళై బహరెయిన్‌ వెళిపోయింది. ఈ కేసు గెలవకపోతే వాళ్ళింక ఊళ్ళు ఖాళీ చేసి పోవాలి తప్ప మరే గత్యంతరం లేదు. గెలవాలంటే పాపం ఆ లాయరు ఎంత ఫ్రీగా వాదించినా టెక్నికల్‌ ఇన్‌ ఫర్మేషనంతా నేనూ విమలా మంగవేణీ మేఁవే నోట్స్‌ రాసి ఇవ్వాలి…మధ్యలో ఏవో ఒక ఇంటరెప్షన్స్‌….కిందటి నెల్లో సబ్మిట్‌ చెయ్య వల్సిన ఈఐయే ఇది…మరి కిందటి నెలంతా పెట్రోలు కంపెనీ తగలబడిపోయిన గొడవలు…

గోపా ఏఁవైందీ?

రవి అయ్యో మీకు తెలీదా? పెట్రోలు కంపెనీ టేంకులు పేలిపోయి చాలా పెద్దేక్సిడెంట్‌ అయిపోయింది…..జనం ప్రాణాలు గుప్పిట్లో పెట్టుకుని ఎక్కడికి పోవాలో తెలీక ఒచ్చి మేషారింటిమీద పడ్డారు….

రాఘ పేపర్లలో చదివేఁవండీ…

వెంక ఎటు పోవాలో ఎవరికి చెప్పుకోవాలో తెలీక ఒచ్చి మా ఇంటి మీద పడ్డారండి…..అప్పటికే టేంకుల దగ్గిర మంటల్లో పోయిన వాళ్ళు పోయేరు…..విష వాయువులు పీల్చి ఇంకా మంది చచ్చిపోతారని కోలనీలక్కోలనీలే ఖాళీ చేయించేరు…..ఊళ్ళో ఉంటే చచ్చిపోతారు పారిపోమని మైకుల్లో అరిపించి చేతులు దులుపుకున్నారు….

చెట్ల ఇలాగవుతుందని వాళ్ళు మాత్రం కల గన్నారా….

వెంక అలాక్కాదు! ఏ ప్రమాదం రానంత కాలం మనం ఎంత మొత్తుకు చచ్చినా ఎవడికీ పట్టదు!

రాఘ ఇలాంటి అబ్జర్వేషన్స్‌ అన్నీ ఆర్టికిల్స్‌ రాయించి ఒక వాల్యూమ్‌ గా తీసుకొస్తే బావుంటుందన్నారు మా మాఁవ గారు……..Another Disaster – Another Bhopal? అని….

గోపా చెయ్యొచ్చనుకో! అసలు ముందు like-minded people అంతా ఒక చోటికొచ్చి ఈ విషయాల మీద సీరియస్‌ గా డిస్కస్‌ చెయ్యాలి.

రాఘ I completely agree! There has to be a serious discussion of the issues and their socio-political ramifications in a sustained and methodical fashion….

వెంక (నిరాశగా అంటాడు) డిస్కషన్స్‌ కి ఏం లోటు లేదండి. మీ అమెరికా వాళ్ళే ఎవరో జీటీవీ వాళ్ళతో కలిసి హరిత మిత్ర ఎవార్స్డ్‌ అని సభలు చేస్తున్నారు. రమ్మన్నారు నాకు తీరుబాటు లేదు……

జానీ అవునండి. కోకోకోలావోడు స్పాన్సర్‌ చేసేడు. ఎన్విరానమెంటల్‌ ప్రొటక్షన్‌ మీద నేషనల్‌ లెవిల్లో గెష్టుల్ని రప్పించి లెక్చర్స్‌ ఇప్పిస్తనారు……

చెట్ల మీటింగులు ఎన్నని పెడతాఁవండీ వెధవ్మీటింగులు ప్రాణాలు విసుగేస్తునాయి. ప్రతిదానికీ మాటాడితే ముందు యూనివర్శిటీలో ఓ మీటింగు తియ్యడం, అందరు చెప్పిన మాటలూ ఒక సూవనీరో వైట్‌ పేపరో వెయ్యటం. మళ్ళీ ఎవడి గొడవ్వాడిదే! ఎన్విరానమెంటల్‌ ప్రోబ్లమ్స్‌ మీద పోవర్టీ మీద పాపులేషను మీద ఎయిడ్స్‌ మీద వల్లకాడుమీద వసిరిదిబ్బ మీదా తెల్లార్లేస్తే రెండు పుంజీల సభలూ సదస్సులూ వరల్డ్‌ బేంకి దెగ్గిర్నుంచీ ఫోర్డు ఫౌండేషను దెగ్గిర్నుంచీ గ్రేంట్స్‌ తెచ్చి మరీ పెడుతున్నారు…… ఎన్విరాన్‌ మెంటు మీద ఈ ఏడాది ఈ ఊళ్ళోనే మీరు లెక్ఖపెడితే పద్ధాలుగు సభలు జరిగేయి. ఒక్క దాలిగుంటయినా క్లీన్‌ చేసేరేమో ఇదుగో ఈ వెంకటేశ్వర్లు నడగండి.

వెంక మొదట్లో నేనూ చాలా మాట్లాడేవాణ్ణండి…పుస్తకాలు కూడా రాసేను. సభల్లో ఎంతసేపూ మాటలూ, పుస్తకాలూ……ఇంతే!

రాఘ అలాక్కాదండి. At the end of the conference… ఏక్షన్‌ కమిటీ అని ఒకటి ఫార్మ్‌ చెయ్యాలి….ఒక హండ్రడ్‌ తౌజండ్‌ డాలర్స్‌ కార్పస్‌ ఫండ్‌ గా ఫార్మ్‌ చేసి………

జానీ (మాటకి అడ్డం పడి) ప్రతీ సదస్సు చివరా ఏక్షన్‌ కమిటీలు ఏస్తారండి. ఏక్షన్‌ కమిటీల మీద జోకు మీకు తెలీదా?

రాఘ ఏంటి జానీ?

జానీ మీటింగులు పెట్టినందుకు ఏదో ఒకటి చేసి చూపించినట్టుగ ఉండాలని చివర్లో అందరూ కలిసి పని చేసినట్టుగ ‘ఏక్షన్‌’ చేస్తారు…..That is why it is called an Action Committee….

నర వెంటనే ఏదో అవుతుందని కాదురా. It is a symbolic gesture…. అంతే!

రవి సింబల్సే మిగుల్తాయి……We’re too caught up in symbols. కొత్త కొత్త సంఘాలూ…..కొత్త కొత్త సదస్సులు……They provide great entertainment though….!

విమ ఏయ్‌.. సదస్సంటే గుర్తొచ్చింది సండే ఆంధ్రజ్యోతి చూశావా?….అలింగోద్యమ సదస్సులో గాయత్రీ స్టేట్‌ మెంటిచ్చింది? అలింగోద్యమ చైతన్యానికీ అలింగ కవితకీ పయొనీర్‌ తనేనంట. “అసలు agenderization అనే పదానికి అలింగీకరణ అని తెలుగులో మొదటి సారిగా కాయిన్‌ చేసింది నేను!” అందంట?!

జానీ ఊఁ! క్రిమో గాడూ నేనూ ఎళ్ళేఁవు. చాలా అగ్గీ ఫోర్‌ మీదున్నాది. ” నాకు అన్యాయం చేసినా పరవాలేదు కాని నా కవితకి అన్యాయం చెయ్యొద్దని జాతిని కళ్ళ నీళ్ళతో హెచ్చరిస్తున్నాను” అంది.

విమ ఇది చూడు…..(పేపర్‌ తీసి చదువుతూ)
” త్రిలింగ సీమన
అలింగ భావన
తెగించి లేవోయ్‌ చెల్లెల
నడుమూ
బిగించి రావే తమ్ముడ తమ్ముడ!
అనే కవిత తను 1989 లోనే ప్రచురించిందంట! లేవోయ్‌ చెల్లెల రావే తమ్ముడ అంటూ జెండర్‌ వ్యవస్థ మీద పడ్డ మొట్ట మొదటి ఎజెండరైజ్డ్‌ సమ్మెట దెబ్బగా ఈ కవితని విమర్శకులూ పరిశోధకులూ అందరూ ఒప్పుకున్నదే కదా! ఇప్పుడు మళ్ళీ కొత్తగా తెలుగు కవిత్వంలో తన స్థానాన్ని గురించి మాట్లాడే రివిజనిష్టు ధోరణుల్ని చూస్తే జాలేస్తుంది. చారిత్రక సత్యాల్ని విస్మరిస్తే ఎట్లా?” అని. అలింగోద్యమం తన ప్రైవేట్‌ సొత్తా?! మరి ఇవతలోళ్ళమంతా ఏమైపోవాలి…..

మంగ అసలు మన మీటింగుల్ని బాగు చేసుకోడానికే ముందొక ఉద్యమం తేవాలి! (రాఘవతో) మా మీటింగే ఒక్కోసారి ఫార్స్‌ లా అనిపిస్తుంది. ఎప్పుడూ ఇదుగో మేం ఆరుగురమే……ఎప్పుడేనా ఎవరేనా మీలాగ క్యూరియాసిటీ కొద్దీ వచ్చి కూర్చోనెళ్తారు. మాలో మేఁవే ఎన్ని సంవత్సరాలు మాట్లాడుకున్నా ఏం జరుగుతుందని…… అంతా గందరగోళంగా ఉంటాది ఒక్కోసారి.

జానీ మన ‘నోటెడ్‌ ఎన్విరానమెంటలిష్టు’ గారికి హరిత మిత్రా2000 అని బిరుదిచ్చి శాలువా ఏస్తనారంట……

రాఘ (ఆసక్తిగా) ఎవరెవరు?

జానీ ఆయన అసలు పేరేటో కూడా ఎవరికీ తెలీదండి. రోజూ ఏదో ఒక పేపర్లోనో టీవీ ఛానల్లోనో నోటెడ్‌ ఎన్విరానమెంటలిష్టు ఇలాగన్నాడు అలాగన్నాడు అని స్టేట్‌ మెంట్లొస్తాయి…….

అసింతా (ఆశ్చర్యంగా నవ్వుతుంది) అవను! అవురు ఎరుకానమే! అందరూ నోటెడ్‌ ఎన్విరానమెంటలిష్ట్‌ అంటాయి….

నర పోన్లేరా! నువ్వు కుర్రాడివి నీకు తెలీదు గానీ….It could be a lot worse. I’ve covered a world war…. చిన్న చిన్న విషయాలకే డిస్కరేజ్‌ అవుతావు. Human endeavor is a very inefficient process…. అదైనా చేస్తునాడు కదా! The important thing is never to give up….

రుద్ర (నరసిమ్మూర్తితో) ఒరే నరిసీ! నీ కుచ్చుటప్పాలు తరవాత కొట్టుకో! నాకు ఆకలి దంచుకుంటోంది…..(నరిసిమ్మూర్తి మాటల్లో ఉండి వినిపించుకోడు.)

విమ అమెరికన్‌ సంస్కృతే అంత! యాంత్రిక జీవిత విధానంలో మిగిలిన సామ్రాజ్య వాద సంస్కృతి అవశేషాలు…

రాఘ ఏంటండీ మీకు మేం సామ్రాజ్యవాదుల్లా కనిపిస్తున్నాఁవా?

గోపా Its a popular stereotype… (విమలతో) మాది యాంత్రిక జీవితం అని మీకెవరు చెప్పేరు…..We’re just like you. We would like to help if we can…..

విమ సారీ మిమ్మల్ని అనాల్ని అన్లేదు. In general అమెరికన్‌ సామ్రాజ్యవాద వలస ధోరణుల్ని నిరసించటం మేధావులమైన మన కనీస బాధ్యత. కాదంటారా….

గోపా నేనూ ఇక్కడున్నప్పుడు అలాగే అనుకునే వాడ్ని. But it isn’t that simple. అమెరికాని అమెరికన్లని చూసి నేర్చుకోవల్సిన సంగతులు ఎన్నో ఉన్నాయి. They are a hard-working lot. And its a country of laws. ఏ ముక్కూ మొహం తెలీని వేరే జాతి మనుషుల్నయినా ఆదరించి వాళ్ళలో కలుపుకుంటారు. ఎందులో ఎన్ని flaws ఉన్నా పన్ల దగ్గరికి వచ్చినప్పుడు their focus is always on what is possible, what they can do together, in spite of all thier faults and foibles. అందుకే అంత యంగ్‌ నేషన్‌ అయినా అన్ని రకాలుగా డెవలప్‌ అయ్యేరు. They are well-off for a good reason. అమెరికాని experience చెయ్యకుండా అమెరికా గురించి మీరు ఏం మాట్లాడినా shallowగా ఉంటుంది…..just like anything else…..

విమ ఇక్కడ లేరా శ్రమజీవులు. ఇక్కడ పడే కష్టం కష్టం కాదా?

గోపా ఎందుక్కాదు. చెప్పేను కదా its a land of laws. వాళ్ళ చట్టాల మీద వాళ్ళకి ఉన్న గౌరవం కట్టుబాటు మనకి లేవు. మనకి ప్రతీ దానికీ అడ్డుతోవలు. అందుకే ఇక్కడ ఎంత కష్టపడినా కష్ట పడ్డవాడికి ఫలితం దక్కదు……..

వెంక ఇదుగో విమలా! కబుర్లు కాదు….బ్లూప్రింట్లు తెచ్చేవా?

విమ మీ బేగులో పేట్టుకుని నన్నడుగుతారేంటి. Absent-minded professor…

వెంక (గోపాల్‌ కి రాఘవకి బ్లూ ప్రింట్‌ తీసి చూపిస్తాడు) ఇదుగోటండీ చుట్టూ కొండలు మధ్యలో ఇక్కడ పేలేయి టేంకర్లు…దగ్గిర దగ్గిర లక్ష మంది జనాల్ని లారీల్దొరికితే లారీలు బస్సుల్దొరికితే బస్సులు రిక్షాలు ఎడ్ల బళ్ళు చివరికి మునస్పాల్టీ చెత్తల్లారీల్లో కూడా జనాల్నెక్కించి పంపించేఁవు మాకెవరికీ నిద్దర్లు లేవు….

మంగ వెంకటేశ్వర్లు గారయితే అనకూడదు గానీ ఈయన ఉంటాడా పోతాడా అనుకున్నాఁవు….

రవి ఎందుకు మేషారు ఇంత ప్రయాస పడతారు. మీకు హార్ట్‌ కంప్లైంటు కూడాను….

మంగ చూళ్ళేక రవీ. అంతే!

వెంక తనన్నది నిజఁవేరా! ఒకల కోసం అని కాదు. ఏదో జరుగుతుందనీ కాదూ….చూళ్ళేక. చూస్తూ చూస్తూ ఊరుకో లేక! ఏ దిక్కూ లేని ఆడమనుషుల్ని మంగా వాళ్ళ ఇంటిముందు తెచ్చి పడీసి పోతారు చూసేవు కదా? ఆయమ్మాయి పట్టించుకుంటాది కాబట్టి………….జనఁవొచ్చి ప్రాణ భయంతోటి పరిగెట్టుకొచ్చి మా ఇంటిమీద పడి ఎటు పారిపోమంటారు మేషారూ అంటే అదుగో అలా ఎగెయినిస్ట్‌ ది విండ్‌ డైరెక్షన్‌ పారిపోండి అన్నాను. నన్నూ ఇంట్లోంచి లాక్కుపోయేరు…ఆ హడావుడికి కాదులే….నాకు రావల్సుండి హార్టెటాకొచ్చింది. (గుళ్ళోకి చూపించి) అదుగో! ఆయను దయ…..!

చెట్ల అన్ని పన్లూ మీ ఒక్క నెత్తిమీదే వేసుకుంటారు…(రవితో) మీ మేష్ట్రుకి డెలిగేట్‌ చెయ్యతం బొత్తిగా చాత కాదు… ప్రతీ దానికీ తనే బైల్దేరుతాడు….

వెంక వేసుకుంటారంటే నాకు మాత్రం సరదా ఏటండీ…..ముఖ్యఁవయిన హియరింగులకే నేనొస్తాను మిగితావి స్టూడెంట్స్‌ ని చూసుకోమని పంపించినా ……ఎంత చేసినా ఇంకా ఎవరో ఒకరు ఒస్తుంటారు..ఏదో ఒకటి ఎటెండవాలి…..

రుద్ర (మళ్ళీ గట్టిగా) నరిసింహా! ఆకలి…!

నర (మంగవేణితో ఆలోచనగా) ఈమధ్యేంటి ఇలా మాటాడుతున్నావు? ఫార్సా? No No! మనం అనుకోడంలో ఉన్నాది……(రుద్రమూర్తిని అప్పుడు పట్టించుకుని) ఊఁ?

రుద్ర ఏం అనుక్కోకురా ఏదో ఒకటి అనుక్కోవాలా? నాకు ఆకలేస్తుంది.

నర ఏఁవీ అనుక్కోకపోడానికి నీలాగ రాయిని కాను. ఆకలేస్తే ఇవుగో తాళాలు…రూంకెళ్ళి తిని పడుక్కో.

రుద్ర నన్ను ఎనిమిది గంటలకల్లా రమ్మన్నావంది ఆ పిల్ల?

నర అన్నాను సారీ. అన్ని పన్లూ లేటయిపోయేయి……నీకు తొందరైతే రూముకెళిపో?!

రుద్ర No, I’ll hang around.

వెంక నేను వెళ్ళి పడుకుంటాను. మదీనా గారు తెల్లారి ఐదుకి జీప్‌ పంపిస్తాడు. లేటు చెయ్యకుండా రండి. (లేచి నిల్చుంటాడు) అబ్బా…నడుం పట్టీసింది! (చెట్ల పంతులుతో) మీలాగ చెట్లు పాతడం గొప్పుల్తవ్వడం అయితే బంగార్లాగుంటాది…….ఎందుకీ ఎదవ కోర్టు గొడవ…

చెట్ల (బీడీ వెలిగించి దమ్ము కొడుతూ) నువ్వు పెద్దింజినీరువీ! నీ పని నాకు చేతకాదు. కుక్క పని కుక్కే చెయ్యాలి గాడిద పని గాడిదే చెయ్యాలి. ఏవండి రుద్రా గారు తప్మాటన్నానా?

రుద్ర (కొబ్బరి ముక్క గీక్కుని తింటూ) కుక్కల గురించీ గాడిదల గురించీ మనకేం తెలీదు చెట్ల పంతులూ. అదుగో that man said we have a lot to learn from America….of all countries?……I’m not so sure about that but….. కుక్కలూ గాడిదలూ పిల్లులూ…..now thats a different matter altogerher! Thinkers and poets like Ravi sure can learn a lot from dogs and cats……

జానీ రచయితలూ ఆర్త్ల్టిసంటే మీకేటండీ రుద్రా గారూ అంత రంజకం లాగుంటాది?

నర (నెత్తి మీద కొట్టుకుని) వాడికి పొయెట్రీ, మ్యూజిక్కూ ఆర్టూ ఏ వల్లకాడూ అక్ఖల్లేదు…..

రుద్ర What art? ఇంక విలువైనవి ఏవీ లేకపోతే then you fashion yourself to be an art freak….and you always look for clever ways to capture the experience through your craft…which corrupts the experience itself… (రవిని చూపించి) వాడితో అదే అన్నాను. నువ్వు కవివైతే నువ్వు రాయవల్సిన కవిత ఏదో రాసి why can’t you just shut up… ఆ పని చాలా కష్టం. And this is no art, I am sorry. It is acquired taste that tells you that Beethoven’s Ninth Symphony is more beautiful than a chorus of cats screaming; both produce equally valid sensations.

నర వాడికి నచ్చిందొకటుందిలే…బాత్రూంలో పాడుతుంటాడు…

రుద్ర (excited) Do you know that….. మనదీ ఒక బతుకేనా కుక్కల వలె నక్కలవలె?

రవి మనదీ ఒక బతుకేనా
కుక్కల వలె నక్కలవలె
మనదీ ఒక బతుకేనా
సందులలో పందుల వలె….

రుద్ర అదీ… Can you live like a dog or a pig? Did you ever try that, even for a day? ఆ మంగ చూడు రోజుకో డౌరీ బర్నింగ్‌ కేసు తెస్తుంది. చదువుకున్న మొగుడూ అత్తగారూ చదువుకున్న పిల్ల మీదే కిరసనాయిలు పోసి కాల్చెస్తారు చూసేవా? Man is the most vicious species on earth. No other animal so wantonly kills its own kind. What makes you so sure that dogs and pigs are inferior to you? నన్నడిగితే ఆ పద్యం మళ్ళీ తిరగరాసుకోమంటాను…..When you know how blessed a dog’s life is, then –
మనదిరా బతుకంటే
కుక్కల వలె నక్కలవలె
బతుకంటే మనదేరా
సందులలో పందుల వలె…. అని.
(రవికేసి తిరిగి) రవి కుమార్‌ ! Do you know what’s different between Man and a pig? Unlike Man, a pig can never be a lofty thinker….. (అందరూ నవ్వుతారు.) Perhaps thats why some pigs don’t burn their daughters-in-law for dowry while the rest of them form a foundation, release volumes of poetry about it, sing sorry songs and pat each other on how ‘human’ they are! ఊఁ…?

నర నువ్వెందుకురా ఇందులోకి? మా తంటాలేవో మేం పడతాం నువ్వూరికే ఉండకూడదా? There is tragedy all around. Some create problems and some of us want to help…….. ఒక విషయం చెప్మన్నారా? ఎవర్నీ ఏం అనీ లాభం లేదు. అదుగో మా రుద్రా అంటాడు కదా……Mind is a strange thing! (నవ్వుతాడు) ముప్ఫయ్యేళ్ళు జర్నలిజం చేసి ఒక్కటే నేర్చుకున్నాను. ఎవర్నీ ఏం అనీ లాభం లేదు! పదిహేడేళ్ళు పార్లమెంట్‌ ప్రొసీడింగ్స్‌ కవర్‌ చేసేను. అన్ని పార్టీలు అంతమంది లీడర్స్‌ నాకు తెలుసు. ఊఁ? If you lived as long as I did, you will find out that giving up is not an option…

వెంక అన్నేళ్ళు పొలిటికల్‌ కరస్పాండెంట్‌ గా చేసీ ఇంకా మీరు ఇలా మాట్లాడతన్నారంటే మీకు తెల్లార్లెగిసి దండం పెట్టాలి. చాలామందికి అన్నిటి మీదా నమ్మకం పోతుంది….ఫ్రెండ్సని నమ్మినవాళ్ళే చూడండి. స్పూరియస్‌ డేటా కుకప్‌ చేసి గెల్చుకున్నారు. అది తప్పంటే యూనివర్శిటీలో స్టూడెంట్స్‌ చేత నాకు కేష్ట్‌ ప్రెజుడిస్‌ అని నా మీద దొంగ కేసులు బనాయించేరు…….

నర నువ్వు కేసులకి దడుస్తావా వెంకటేశ్వర్లూ! Everybody denounces the system…..but what alternative do we have? ఒక సారి తమిళనాడు సీఏం ఒకడు నేను నెగిటివ్‌ గా ఏదో రాసేనని నన్ను The pig that came through the Khyber Pass అని పబ్లిగ్గా తిట్టి, కాళ్ళూ చేతులూ విరిచెస్తాఁవని బెదిరించేడు….ఆ తరవాత త్రీ మంత్స్‌ కి సింగిల్‌ విండో పోలసీ డెసిషన్స్‌ మీద అతనికి ఫేవరబుల్‌ గా రాస్తే అది చదివి పీయెం అతన్ని కాల్‌ చేసి కంగ్రాట్యులేట్‌ చేసింది….It saved his post at that time! మా ఇంటికొచ్చి క్షమాపణలు చెప్పుకున్నాడు. ఇప్పటికీ పలకరించి దండం పెడతాడు. I’ve made a decision not to be negative about people or situations, it just doesn’t help anything. In stead, I play up the positive. Everybody has an opportunity to do some good if they really want to…..and everybody likes a compliment…. అందుకే మునస్పాల్టీ ఎద్దులాగ రాయటం నా డ్యూటీ అనుకుని రాసుకుపోతాను…..

మంగ మీరలాగ ఎంకరేజ్‌ చేస్తారు గాని నరిసింమ్మూర్తి గారు….! పుస్తకాలు పేంప్లెట్లు ఏసేసి మాకూ చేతులు నొప్పెడతనాయి. ఒక్కోసారి మనలో మనఁవే పుస్తకాలు రాసుకుని అచ్చేసుకుంటామా ఇదంతా ఒక ఫార్సా అనిపిస్తుంది.

నర మళ్ళీ అదే మాటా? లేదులే! నువ్వు ఒక ఎస్సేవో పాటో పుస్తకఁవో ఏదో ఒకటి రాసేవనుకో! అది నువ్వు నిజంగా ఎందుకు రాస్తునావూ అన్నది నీకు ఎప్పటికీ తెలీదు. ఏం…? అలాగే దాన్ని ఎవరు ఎప్పుడు చదివి ఎలాగ ఇన్ఫ్లుయెన్స్‌ అవుతారన్నదీ నీకూ ఎవరికీ ఎప్పటికీ తెలీదు. మనం ఓదానిమీద రాస్తే అది మర్నాడే టపీ మని సాల్వయిపోతుందని కాదు. అందుకోసం కాదు….ఎందుకోసం అని అడగటం మంచిదేలే కానీ ఇందుకోసం అని నీకు ఎప్పటికీ తెలీదు. కానీ….Scripta Manent అని విన్నావా? The written word stays!(జ్ఞాపకం చేసుకుంటాడు) నా సర్వీసు కొత్తల్లో…. one of the first assaults on a Harijan woman in independent India occurred in Andhrapradesh… I went there to report on it.. ఆవిడ్ని గుడ్డలూడదీసి రోడ్డు మీద జుట్టు పట్టి ఈడ్చుకుంటూ కొట్టేరు…..(నొప్పిగా అంటాడు)….they beat her to near death.. ఊఁ….I wrote a series of reports on it…..and that shook the entire parliament for three days in a row. Punditjee was moved to tears….. ఫార్సనుకుంటే ఫార్సూ నిజఁవనుకుంటే నిజం. మనం అనుకోడంలో ఉన్నాది.

గోపా Thats an amazing attitude.. చెప్పటం తేలికే గానీ…. How do you-

నర అదుగో రుద్రమూర్తిని చూసి నేర్చుకున్నాను….That man knows no conflict. But… వాడు చెప్పినా ఏం ప్రయోజనం లేదు….

రుద్ర Thats right! I am a useless guy. I am not in conflict with this terrible world, all the messes you have created with your cunning ideas, debates and ACTION in the first place, and now so nobly want to clean up….

నర నువ్వాట్టే మాటాడకు…..

రుద్ర నీ కబుర్లు వింటానికి రాలేదు. నన్ను డిన్నరుకి రమ్మన్నావు రా!

నర ఉండొఖ్ఖ పది నిమషాలు, బాబ్బాబూ!

పూజారి (రుద్రమూర్తి దగ్గరికొచ్చి) బాబూ! ఆకలన్నారు? చక్రపొంగలున్నాది ఇమ్మన్నారా….

రుద్ర ఇవ్వండివ్వండి మహా ప్రసాదం… ఆండవనే! (గాల్లోకి దండం పెడతాడు).

(పూజారి ఇత్తడి గిన్నెలో చక్రపొంగలి, ఆకులు తెచ్చి రుద్రమూర్తి పక్కన పెడతాడు.)

రుద్ర (ఆకుల్లో వడ్డించి, దగ్గరగా ఉన్న రాఘవతో, గోపాల్తో) Here…you want some?

రాఘ (తిరస్కారంగా చెయ్యూపి) No…No thanks!

రుద్ర (ప్రసాదం ఆత్రంగా తింటూ) I forgot! You have no God!

రాఘ Thats right! We don’t worship that stuff. What about you….? Are you a god-man??

రుద్ర god-damn? No…I’m not. My God is dead too! But unlike you, I have no mind to worship.

గోపా ఆయనతో నీకెందుకు రాఘవా పెద్దాయన….ఒదిలెయ్‌ !

రాఘ నేనేం చేసేను? అతనే చూడు……

రుద్ర ఊఁ…..(ఆకు నాకుతూ పారెయ్యడానికి లేచి) Mind is all you have left for worship… (మళ్ళీ వచ్చి కూర్చుంటాడు.)

రవి (ఆలోచనగా) Mind and its contents…..??

రుద్ర (స్థిరంగా అంటాడు) Mind itself is its contents!

రాఘ (కోపంగా) ఇదంతా మీకు ఏం పట్టదా? We are discussing about poverty and environmental degradation here…….! We want to be a part of the solution. (ఆవేశంగా) మంచికీ చెడ్డకీ, బీదరికానికీ ధనిక స్వామ్యానికీ జరిగే ఈ పోరాటంలో మీరెటు వైపు?

రుద్ర Yeah right! Do-gooder’s high! That’s the most potent of all pleasures…Gives you something to talk about and entertain yourselves, doesn’t it?

నర రుద్రా! That’s a very cynical thing to say….

రుద్ర నాకు మంచీ చెడ్డా లేవు. That’s your game….A cynic is someone who has his feet firmly planted on the ground.

రాఘ మంచీ చెడ్డా ఏంటి….కనీసం మర్యాద లేదు. ఆ చెప్పేదేదో వినయంగా, సౌజన్యంతో చెప్పొచ్చు…….

రుద్ర వినయం కోటు తొడుక్కున్నట్టు తొడుక్కుంటారు….Humility is an art that one practices. There is no such thing as humility. As long as you know, there is no humility. ఎన్విరాన్‌ మెంట్‌ అని పోవర్టీ అనీ ఈ కబుర్లన్నీ ఏఁవిటి? Nature gave you a bounty……You squander it away on the one hand and talk endlessly about it on the other!

రాఘ మాకిదేం సరదా అనుకుంటున్నారా? Is that what you think??

రుద్ర నాకేం తెలుసు? The plain fact is that if you don’t have a problem, you create one. If you don’t have a problem you don’t feel that you are living…Boredom is a bottomless pit.

గోపా మీరు పొరపాటు పడుతున్నారు సార్‌ ! రాఘవ….He is a selfless, guileless fellow!

రుద్ర రాఘవ రావు గురించే కాదండి. Just in the manner of speaking! You know….?! We never really listen to each other. We are always listening to ourselves. So you have no way of knowing what I really mean… ఒద్దు లెండి. I think we’ve had enough.. నరిసిగా! చాలింక రా!
(ఇంకా ఉంది)
-----------------------------------------------------------
రచన: కనకప్రసాద్, 
ఈమాట సౌజన్యంతో

Monday, November 26, 2018

చాసో కథ


చాసో కథ




సాహితీమిత్రులారా!
చాసో లాంటి కథకులు తెలుగులో మరొకరు లేరు. ఈ మాట ఆయన్ని పొగడడానికి అనడం లేదు. ఆయనలోనే ఉన్న ఒక ప్రత్యేకమైన లక్షణాన్ని గుర్తించడానికి అంటున్నాను. ఈ లక్షణం నేను గుర్తించినట్టుగా మీరూ గుర్తిస్తే చాసో మీకు నచ్చకపోవచ్చు కూడా.

తెలుగు కథావిమర్శకులలో చాసోని మెచ్చుకున్న వాళ్ళు చాలామంది ఉన్నారు. వేళ్ళ మీద లెక్కపెట్టదగిన పదిమంది తెలుగు కథానికా రచయితలలో చాసో పేరుంటుందని రోణంకి అప్పలస్వామి గారన్నారట. తెలుగు మరిచిపోయినప్పుడే చాగంటి సోమయాజులుని మరిచిపోవడమని ఆరుద్ర గారు రాసారట.

చాసో ఈ పొగడ్తల కన్నిటికీ తగినవాడే. అంతమంది అంత చక్కగా పొగిడిన తర్వాతచాసోని మళ్ళీ అంత బాగా పొగడడానికైతే నేను ఈ వ్యాసం రాయక్కర్లేదు. ఆ పొగడ్తలన్నీ నాకూ ఇష్టమే కాబట్టి నేను వేరే పొగడవలసిన అవసరమూ లేదు.

చాసో కథ చక్కగా రాస్తాడు; మాట మాటా తూచి వాడతాడాయన. జాగ్రత్తగా తప్ప మరోలా చదవడానికి వీలివ్వవు చాసో కథలు. ఈ గుణం వొక్కటే చాసో ప్రత్యేకత అయితే, ఇలాంటి వాళ్ళు మరికొంతమంది లేకపోలేదు తెలుగులో. వాళ్ళూ కథకులుగా తక్కువ వాళ్ళేం కాదు. కాళీపట్నం రామారావూ, రాచకొండ విశ్వనాథశాస్త్రీ, చలమూ, కుటుంబరావూ ఇలాంటి చిక్కదనం వున్న రచయితలే. కాని వాళ్ళెవరికీ లేని ప్రత్యేక లక్షణం ఉంది చాసో కథల్లో.

చాసో కథల్లో ఉన్న మనుషులకి అంటే ప్రధాన పాత్రలకి ఆవేశాలుండవు; కామం, ప్రేమ, ఈర్య్ష, క్రోధం, ఇలాంటి ఉద్రేకాలుండవు. వాళ్ళు ఏ కోరికకీ లొంగిపోరు ఒక్క బతకాలనే కోరిక తప్ప.

జీవితంలో రెండే నిజాలు ఒకటి కామం, రెండోది డబ్బు. ఈ రెండిట్లో డబ్బు స్థిరమైనది. కామాన్ని సరిగ్గా వాడుకుంటే డబ్బు నిలవడానికి ఉపయోగపడుతుంది. సరిగ్గా వాడుకోకపోతే, అది వ్యక్తిని మింగేస్తుంది. చాసో పాత్రలకి ఈ సంగతి నిబ్బరంగా తెలుసు. మనిషి సుఖంగా బతకాలంటే ఏం చెయ్యాలో చాసో పాత్రలు సూక్ష్మంగా గ్రహిస్తాయి. దాన్ని గురించి ఉపన్యాసాలు చెప్పకుండా స్థిమితంగా ఆ గ్రహింపుని ఆచరణలోకి తెచ్చుకుంటాయి.

కామాన్ని ప్రేమ గానో, దానితో పాటు వచ్చే అసూయ గానో, త్యాగం గానో, మరో ఆదర్శవంతమైన ఆవేశంగానో మారనిచ్చావో జీవితంలో సుఖం ఉండదు. సుఖం దానంతట అది రాదు. సుఖం నువ్వు చేసుకునేది. అది అదృష్టం వల్లో, మరో సదుపాయం వల్లో వచ్చే వొస్తువు కాదు. ఆలోచనల వల్ల, లౌక్యం వల్ల, చాకచక్యం వల్ల మాత్రమే సౌఖ్యం సాధ్యం. నీతి, స్నేహం, న్యాయం, ధర్మం ఇవి నిజాలు కావు. కాని ఇవి ఉన్నాయని తెలివితక్కువ వాళ్ళు నమ్ముతారు. కాబట్టి వాటికి అస్తిత్వం ఉంది. వాళ్ళు నమ్ముతారు కాబట్టి, వాళ్ళే లోకంలో ఎక్కువ మంది కాబట్టి, నువ్వు వాటిని నీ సుఖం కోసం వాడుకోవచ్చు. కాని అవి నిజంగా ఉన్నాయని నువ్వు నమ్మేవో నువ్వూ లోకంలో నానాకష్టాలూ పడే వాళ్ళలో చేరిపోతావు. సంఘానికి సంస్కారం, చట్టుబండలూ అక్కర్లేదు. అది చెయ్యాలనున్నా జరిగే పని కాదు. నువ్వు చెయ్యవలసిన పని అల్లా నీ తెలివితేటలు వాడుకుని అవసరమైనప్పుడు, అవసరమైన పని చేసి అది నీతా, అవినీతా, మంచా, చెడ్డా అనే మీమాంసలు మానేసి సుఖంగా వుండడమే.

ఇది చాసో అనే పేరుతో చాగంటి సోమయాజులు రాసిన కథల్లో పాత్రలతో చెప్పించిన సంగతి అని అంటే, మీరు నమ్మరు.

ఆయన వ్యక్తిగా అభ్యుదయ రచయితల సంఘం స్థాపించిన వారిలో ఒకరు. ఆయన నిత్యజీవితంలో చాలా ఆదర్శాల కోసం పనిచేసారు. సాహిత్య ప్రయోజనం సంఘాన్ని ఉద్ధరించడమనీ, సాంఘికన్యాయం కోసం, సంఘంలో పీడితుల కోసం రచయిత కలం పట్టుకోవాలనీ గట్టిగా నమ్మారు. అంచేత నేను పైన చెప్పిన మాటచాసో కథల్లో ప్రధానాంశం అంటే ఒప్పుకోబుద్ధి కాదు.

అందుకే ఈ వ్యాసం.

చాసో రాసిన గొప్ప కథల్లో ఒకటి ఏలూరెళ్ళాలి అనేది. చెయ్యి తిరిగిన రచయితలు రాసిన కథ తిరిగి చెప్పడం కథకి అన్యాయం. అయినా, ఈ కథని ఇంతకుముందు చదివిన వాళ్ళకి కాస్త గుర్తు చెయ్యడం కోసం స్థూలంగా ఆ కథ సమాచారం చెప్తాను. కాని కథ సంపూర్ణంగా మీ మనసుకి పట్టాలంటే, మీరు ఆ కథ చదవడం తప్ప మార్గాంతరం లేదు.

ఒక వూళ్ళో వున్న ఒక వయస్సు మళ్ళిన ఆడిటరు గారికి మాణిక్యమ్మ గారు అని ఒక ముఫ్ఫై ఏళ్ళ రెండో పెళ్ళాం ఉండేది. అవిడకి పిల్లలు లేరు. ఆ వూళ్ళోనే కాలేజీలో చదువుకుంటూ తన ఇంటి పక్క అద్దెకుంటున్న ఒక పద్ధెనిమిదేళ్ళ కుర్రాడితో చనువుగా మాట్లాడుతుండేది. ఓ రోజున మాణిక్యమ్మ గారు ఆడిటరు గారు ఇంట్లో లేని సమయంలో ఆ కుర్రాణ్ణి మచ్చిగ్గా ఇంటికి పిలిచి గదిలోకి తీసికెళ్ళి కావిలించుకుని, ముద్దులు పెట్టి కామోద్రేకం కలిగించి సిగ్గు పడుతున్న ఆ అబ్బాయి సిగ్గుపోగొట్టి ప్రోత్సహించి అతనితో రహస్యంగా సంబంధం పెట్టుకుంటారు.

కొన్ని నెలల తర్వాత ఆ కుర్రాడు (అతని పేరు పురుషోత్తం) సెలవులకి ఇంటికి వెళ్ళి తిరిగొచ్చేసరికి ఆడిటరు గారు బదిలీ అయి మరో వూరు వెళ్ళిపోతారు. మాణిక్యమ్మ గారూ వెళ్ళిపోతారు. వాళ్ళే వూరు వెళ్ళారో పురుషోత్తానికి తెలియదు. పురుషోత్తం ఆవిడ కోసం కొంత బాధ పడి, చదువు పూర్తి చేసుకుని పెళ్ళి చేసుకుని సుఖంగా ఉంటాడు. అతను ఒకసారి రైల్లో పైబెర్తు మీద పడుకుని ప్రయాణం చేస్తూండగా ఎవరో ఒకావిడ స్వతంత్రంగా గుంజిగుంజి లేపుతుంది. ముందుగుర్తుపట్టడు కాని, తరవాత ఆవిడే మాణిక్యమ్మ గారని పోల్చుకుంటాడు.

మాణిక్యమ్మ గారు చాలా మారిపోయారు. గత తొమ్మిదేళ్ళలో చాలా జరిగాయి. ఆడిటరు గారు పోయారు. ఆవిడ తల సగం నెరిసింది. మనిషి లావయింది. మాణిక్యమ్మ గారు కుశలప్రశ్నలు వేస్తూ, “నీ కొడుకు భోజనానికెళ్ళాడు” అని అంటే పురుషోత్తానికేమీ బోధపడలేదు. “నీ పేరు తలుచుకోని రోజు లేదు; ఇంత ఆధరువు కలిగించావు. అంతే చాలు” అంటే అంతకన్నా అర్థం కాలేదు. తరవాత కబుర్లలో పురుషోత్తం తనకి పెళ్లయిందనీ ఇద్దరు పిల్లలనీ చెప్పినప్పుడు మాణిక్యమ్మ గారు సునాయాసంగా “నీ పెళ్ళానికిద్దరు. నీకు ముగ్గురు” అన్నప్పుడూ అంతకన్నా వివరంగా “తొమ్మిదేళ్ళ వాడు. సామ్యం చెప్పినట్టొచ్చింది నీ మూడుమూర్తులూ. వొచ్చేక చూద్దువు గాని. ఎలాగో నన్నుద్ధరించేవు. నీ వరప్రసాదం ఉండబట్టి ఆయన గడించిన డబ్బు, పిత్రార్జితం, దఖలు పడ్డాయి. లేకపోతే నా మరుదులు ముండని చేసి మూల కూచోపెడుదురు”

అని స్పష్టంగా చెప్పిన తరవాత అసలు కథంతా పురుషోత్తం తలకెక్కింది. అతనితో పాటు పాఠకుడి తలకెక్కేది కూడా అప్పుడే.

ఆడిటరు గారు చాలా సంపాదించారు. మాణిక్యమ్మ గారు తన సొంత వూరు ఏలూరు వెళ్ళి, అక్కడ మేడ కట్టించుకుని కొడుక్కి ఇంగ్లీషు చదువు చెప్పిస్తున్నారు. ఆడవాళ్ళకి ఆస్తిహక్కులు లేని సమాజంలో కొడుకుండబట్టే ఆవిడకి ఈ సౌఖ్యం కలిగింది.

ఈ కథని చెప్పిన వక్త పురుషోత్తం. రైలు పెట్టెలో పైబెర్తు మీద పడుకున్న తనని ఎవరో గుర్తు తెలియని ఆవిడ స్వతంత్రంగా గుంజిగుంజి లేవదీసి కూచోపెట్టడంతో మొదలుపెట్టి పురుషోత్తం మనకి ఈ కథ చివరంటా చెప్తాడు. రైలు పెట్టెలో మొదలై, రైలు పెట్టెలోనే అంతమయిన ఈ కథని పురుషోత్తం మనకి ఆ తరవాత ఎప్పుడో చెప్పాడు. పురుషోత్తం మనస్సులో జ్ఞాపకాల ద్వారానే అంతకు పూర్వపు కథ మనకి తెలుస్తుంది. కథలో మాణిక్యమ్మ గారి మాటలూ, చేతలూ అన్నీ పురుషోత్తం జ్ఞాపకాల ద్వారా వొచ్చినవే.

ఈ పురుషోత్తాన్ని నిర్మించింది చాసో యే. కాని పురుషోత్తమే చాసో అనే భ్రమలో పడకూడదు. చాసో సొంత వూహలేమితో మనకి తెలియవు. ఈ రచయిత తన కన్న భిన్నమైన పాత్రని నిర్మించలేనంత సామాన్యుడు కాడు. తన వూహలే తన పాత్రల ద్వారా పలికించాలన్న అమాయకుడూ కాదు. కాదని మనకెలా తెలుసంటే, అతని రచనా నైపుణ్యం వల్ల, అతని కథనంలో గడుసుదనం వల్ల.

ఈ కథలో ఎక్కడా శృంగారం లేదు. ప్రేమ మాటలు లేవు. ప్రణయలేఖలూ, విరహాలూ లేవు. పురుషోత్తమే కథావక్త కాబట్టి అతని ప్రేమ భావాలే మనకి వినిపిస్తాయి. అతను కొంత అమాయకప్రణయం ఒలకబోస్తాడు. ఆడవాళ్ళతో అనుభవం లేనితనం అతని మాటల్లో, ప్రవర్తనలో స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. మాణిక్యమ్మ గారి దగ్గర తన స్థితిని గురించి చెప్తూ తను ఆవిడ దగ్గర “మూర్తపు పెళ్ళికూతురిలా” మొహం వేలాడేసానంటాడు పురుషోత్తం.

తనకి అవిడెప్పుడూ గౌరవవాచకంలో మాణిక్యమ్మ గారే. ఆవిడకి తనెప్పుడూ చనువుగానూ లోకువగానూ ఉండే ఏకవచనపు పురుషోత్తమే. వాళ్ళ మధ్య ఏర్పడిన లైంగికబాంధవ్యం ఈ గౌరవస్థాయిల్ని మార్చలేదు సరికదా బలపర్చింది.

పురుషోత్తాన్ని లొంగదీసుకోడంలోనూ, అతనికి సైకిలు కొనిపెడతాననీ, ఉంగరం చేయిస్తాననీ ఆశ కబుర్లు చెప్పడంలోనూ, అతని మీద తన పెద్దతనాన్ని వినియోగించి అతన్ని చెప్పినట్టు వినేట్టు చేసుకోడంలోనూ తెలుగు లోకంలో ఆ రోజుల్లో అమ్మాయిని అదుపులోకి తెచ్చుకునే మొగాడిలాగా ప్రవర్తిస్తుంది మాణిక్యమ్మ గారు. ఆవిడ ప్రవర్తించే పద్ధతి చివరంటా అలాగే ఉంటుంది రైల్లో ఆవిడ పురుషోత్తంతో మాట్లాడే తరహాలో కూడా (మధ్యలో కాస్త ఏడిచి నప్పుడు తప్ప).

పురుషోత్తాన్ని ఆవిడ ఏలూరు రమ్మని పిలిచినప్పుడూ “నీ కొడుకు అదృష్టవంతుడోయ్‌” అని మొదలుపెట్టి తన ఆస్తి వివరాలు గర్వంగా చెప్పడంలోనూ, అవిడలో తన జీవితానికి తనే కర్తననే ఆత్మవిశ్వాసం స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.

ఈ రకమైన ఆత్మవిశ్వాసమే కాని, మాణిక్యాంబలో శృంగారం లేదు. ఆవిడ సంతోషమల్లా ఆస్తి మరుదులకి పోకుండా, తన గౌరవ ప్రపత్తులకి భంగం లేకుండా ఒక కొడుకు పుట్టాడనేదే. ఆవిడ స్వతంత్రంగా జీవిస్తోంది. పురుషోత్తాన్ని ఏలూరు రమ్మని పిలిచినప్పుడు తన ప్రస్తుత హోదాని చూపించుకుందామనే ఉత్సాహమే కాని, మళ్ళీ పాతసంబంధాన్ని కొనసాగిద్దామని కాదు.

అవిడ దృష్టిలో పురుషోత్తం కాసిన్ని వీర్యకణాలు సకాలంలో సమకూర్చిపెట్టిన మొగకుర్రాడు అంతే. కథ మొదటి భాగంలో పురుషోత్తం తనని గుర్తుపట్టలేకపోయినప్పుడు “ఔను మగాళ్ళవి రాతిగుండెలు. నెనరాపేక్షలుండవు. జ్ఞాపకాలుండవు. ఆడవాళ్ళు మనసులో ఉంటారా?” ఇత్యాదిగా ఆవిడ అన్న మాటలు లోకతీరుగా ఆవిడ ధోరణని గమనించాలే గాని, అందులో ఏదో గాఢమైన ప్రేమని గుర్తించాల్సిన అవసరం లేదు.

ఇంకొంచెం మామూలు రచయిత అయితే, ఈ కథని పిల్లలు లేకుండా విధవరాలైన స్త్రీని మరుదులు అన్యాయం చేసిన కన్నీటిగాధగా చిత్రించి ఉండేవారు. విధవా పునర్వివాహాలూ, స్త్రీ స్వాతంత్య్రమూ బోధించే సంఘసంస్కారపు అవసరాన్ని బలంగా చెప్పే సామాజిక చైతన్యం ప్రతిబింబించే కథగా తయారుచేసే వారు. లేదా ముసలిభర్తతో కాపరం తృప్తిలేక యవ్వనవంతుడైన కుర్రాడితో లేచిపోయిన శృంగార కథగా చేసేవారు. ఇంకా చాలారకాలుగా చెయ్యడానికి వీలుంది దీన్ని తక్కువరకం రచయితలు పట్టుకుంటే.

కాని చాసో అలా చెయ్యలేదు. నీతినియమాలూ, కులకట్టుబాట్లూ పకడ్బందీగా ఉన్న సమాజంలో చిక్కుకున్న ఆడది తెలివైనదైతే నిబ్బరంగా ఏ వ్యవస్థనీ ఎదుర్కొని తలబొప్పి కట్టించుకో నవసరం లేకుండా నిశ్చింతగా, స్వతంత్రంగా బతకొచ్చునని చూపించాడు చాసో.

చలాలూ, కుటుంబరావులూ తమ కథల్లో సమాజం మారాలని ఉపన్యాసాలు చెప్తారు. వాళ్ళ పాత్రలు సమాజంలో రావలసిన మార్పులకి ఉపకరణాలుగానో, మార్పులు రావాలని చెప్పడానికి సాధనాలుగానో ఉంటాయి.

చాసో తన కథలో అలాంటి సామాజిక బాధ్యత ఏమీ పెట్టుకోలేదు. మాణిక్యమ్మ గారికి సమాజం మీద గౌరవమూ లేదు; అగౌరవమూ లేదు. ఆవిడకి పాపం, పుణ్యం, నీతి, ప్రేమ, ఇలాంటి వాటి మీద అవసరానికి మించిన నమ్మకాలు లేవు.

అవసరమైతే, అవసరమైనంత వరకూ ఆవిడ నీతిని అతిక్రమిస్తుంది. అందులో తనేదో తప్పుచేస్తున్నాననే “నేరభావం” లేకుండా పరమసహజంగా ప్రవర్తిస్తుంది. ఆ తరవాత మళ్ళా యధాప్రకారం తన జీవితాన్ని నడుపుకుంటుంది.

ఆవిడకి తన భర్త మీద ప్రేమా లేదు, అసహ్యమూ లేదు. అభిమానం లేకపోనూ లేదు. ఆయన వల్ల తనకు పిల్లలు పుట్టరని తనకి తెలుసు. అందుకు కావలసిన ప్రయత్నం చేసుకుంది. అంతేకాని, ఏ దేవుణ్ణో, కర్మనో ఆశ్రయించుకుని విధవ అయి ఇబ్బందులు పడే రకం మనిషి కాదావిడ.

ఇంత స్వయం నిబ్బరం ఉన్న పాత్రనీ, కథనీ, ఏ సెంటిమెంట్లూ లేకుండా సునాయాసంగా తన గొంతు వినిపించాలనే సరదా పడకుండా నిర్మించిన రచయిత మనకి మరొక్కడే ఉన్నాడు. ఆయనా చాసో లాగా విజయనగరం వాడే. ఆయన పేరు గురజాడ అప్పారావు. ఆయన్ని గురించి ఇంకో సారి రాస్తాను గాని చాసో ఇలాంటి కథలు ఇంకా చాలా రాసాడని చెప్పడానికి మరో కథని గురించి కూడా వివరిస్తాను.

“లేడీ కరుణాకరం”

చాసో రాసిన ఈ కథ ఎక్కువ ప్రచారంలోకి రాలేదు. అంచేత చాలామంది చదివివుండక పోవచ్చును. ఈ కథకి వక్త చాసో పేరుతో వున్న రచయితే. అంచేత ఈ కథని మళ్ళీ నా మాటల్లో చెప్పినా కథకి పెద్ద అన్యాయం జరగదు.

ఈ కథలో కరుణాకరం అనే ఆయన పెళ్ళాం ప్రధానపాత్ర. కాని కరుణాకరమూ, ఆయన అత్తమామలూ కూడా ప్రధానమయిన వాళ్ళే. కరుణాకరానికి డబ్బు లేదు. అత్తమామలు డబ్బు పంపుతుంటే పట్నంలో వుండి చదువుకుంటూంటాడు. పెళ్ళాం పుట్టింట ఉంటుంది. ఆవిడ పేరు శారద.

శారదని ఊళ్ళో ఉన్న నాయుడికి తార్చి (ఈ మాట వాడడం కథాకాలానికి ఉన్న సామాజిక వాతావరణాన్ని స్పష్టపరచడం కోసం) ఆవిడ తల్లిదండ్రులు డబ్బు సంపాదిస్తూంటారు. ఆ డబ్బు కరుణాకరానికి పంపి అతని చదువు సాగేలా చూస్తూంటారు.

అత్తవారింటికి పండగకి వెళ్ళిన కరుణాకరానికి ఆ రాత్రి శారద కోసం వచ్చిన నాయుడు కంటబడతాడు. కరుణాకరం నిద్రపోతున్నాడనుకుని, శారద పక్కలోంచి లేచి గదికి బయట గొళ్ళెంపెట్టి నాయుడి కోసం పక్కగదిలోకి వెళ్తుంది. కరుణాకరం తలుపు కన్నంలోంచి చూస్తే ఇదంతా కనిపిస్తుంది. ఆగ్రహంతో కరుణాకరం తలుపు తీసుకుని బయటికి రాబోతాడు. కాని తలుపు బయట గొళ్ళెం వేసి వుండం వల్ల లోపల చిక్కుకుపోతాడు. తలుపు గబగబ తన్నేసరికి శారద తల్లిదండ్రులు వొచ్చి మరదలు పిల్ల హాస్యానికి తలుపుకి గొళ్ళెం పెట్టిందని మభ్యపరచ జూస్తారు. ఈ లోపున నాయుడు వెళ్ళిపోతాడు. కాని ఇదంతా చూసిన కరుణాకరం ఆవేశంతో, అసహ్యంతో, అత్తమామల మీద విరుచుకుపడతాడు. మామగారు నిలబడి అమ్మాయి అమాయకురాలనీ, తప్పంతా తమదేననీ, ఒప్పేసుకుంటాడు. కాని, ఆ పని కరుణాకరం చదువుకోసం విధిలేక చెయ్యవలసివచ్చిందనీ తనని సమర్థించుకుంటూ క్షమాపణ చెప్పుకుంటాడు. ఈ లోపున శారద కూడా మొగుడి కాళ్ళ మీద పడి తనని తల్లిదండ్రులు మాయమాటలు చెప్పి గొంతుకోసారని ఏడుపు మొదలుపెడుతుంది.

కరుణాకరం (తన పేరుకి తగ్గట్టుగా) ఆవిడమీద జాలిపడి, ఆ అర్థరాత్రి ఆవిణ్ణి తీసుకుని ఆ ఇంట్లోంచి వెళ్ళిపోతాడు.

ఇంతవరకూ డబ్బు సహాయం చేసే మామగారు డబ్బు పంపకపోవడంతో కరుణాకరం చదువు ఆగిపోతుంది. ఆ వూళ్ళోనే ఓ చిన్న గుమాస్తా ఉద్యోగం సంపాదించుకుని ఓ పేదబతుకు బతుకుతూంటాడు కరుణాకరం.

ఓ రోజున తను ఉంటున్న వీధిలో నాయుడు వెళ్తుండడం కరుణాకరం చూస్తాడు. అనుమానం కలిగి ఆ మన్నాడు ఆఫీసునుంచి కొంచెం ముందుగా వచ్చి వీధిలో మాటు వేస్తాడు. నాయుడు తన ఇంట్లోంచే బయటకు వెళ్ళడం చూస్తాడు.

పెళ్ళాం నిబ్బరంగా నాయుడు వొస్తున్న సంగతి ఒప్పుకుని, తన సందుగు పెట్టెలోంచి లెక్కలేనన్ని రూపాయల కట్టలు తీసి చూపించి, నాయుడి వల్ల కరుణాకరానికి ఏ అపకారమూ జరగలేదనీ, ఆడబ్బుతో పై చదువులకి చదువుకోమనీ సలహా చెపుతుంది.

మొదట్లో తీవ్రంగా ఆవేశపడి పెళ్ళాన్ని ఇంట్లోంచి పొమ్మన్న కరుణాకరం స్థితి పెళ్ళామే తిరగబడి “నువ్వే ఇంట్లోంచి పో” అని ఏకవచనంలో అనేసరికి తారుమారవుతుంది. పెళ్ళాం నెమ్మదిగా నచ్చజెపుతుంది. ఆ చచ్చు గుమాస్తా ఉద్యోగం మానేసి పెద్ద చదువులు చదవమంటుంది. మొగుడివి కాబట్టి నిన్ను పోషిస్తాను లేకపోతే బయటికి పో, నాయుడితో సుఖంగా ఉంటానంటుంది.

ఇప్పుడు కరుణాకరం పెళ్ళాం కరుణ వల్ల పైకి రావలసిన వాడయ్యాడు అంత డబ్బు తను జీవితంలో ఎప్పుడూ చూడనంత డబ్బు కనపడగా. ఆ అందమైన పెళ్ళాం సున్నితంగా మాట్లాడ్డంతో మెత్తబడతాడు. భార్య బహువచనంలో దగ్గరికి తీసుకుని కరుణాకరాన్ని ఒప్పిస్తుంది నాయుడు వల్ల లాభమే కాని, నష్టం లేదని.

కరుణాకరం ఉద్యోగం మానేసి కష్టపడి చదివి పైకొస్తాడు. భార్య కారు కొనిపెడుతుంది. బయట చాలా పెద్ద ఆఫీసర్లతో సంబంధాలు పెట్టుకుని, పార్టీలకీ, సభలకీ ముఖ్య అతిథిగా వెళ్తూ కరుణాకరానికి పైకి వెళ్ళే దారి సుగమం చేస్తుంది. చివరికి కరుణాకరానికి ప్రభుత్వం వారు పై ఆఫీసర్ల సిఫారసుతో “సర్‌” బిరుదు ఇస్తారు. శారద కరుణాకరం గారి భార్యగా లేడీ కరుణాకరం అవుతుంది.

ఈ కథ చాసో రచయిత గొంతుకతో చెప్పబట్టి అక్కడక్కడ ఈ రకమైన ప్రవర్తనని విమర్శిస్తున్నట్టు భ్రమ కలుగుతుంది. కాని జాగ్రత్తగా చూస్తే అలాంటిదేమీ లేదు. శారదని కుంతీదేవితో పోలుస్తూ రచయిత “ఆరుగురు పిల్లలని పరాయి దేవతలకి కన్న కుంతీదేవి పతివ్రతే అన్నారు. భర్త అనుమతి ఇస్తే తప్పులేదన్నారు శాస్త్రజ్ఞులు…. కుంతి పతివ్రతైతే శారదా పతివ్రతే.” అని రాయడం విమర్శగాదు, సమర్థనే. కాకపోతే గొంతుక కొంచెం కొంటె గొంతుక.

ఇంతకీ ఇందులో శారదకీ, “ఏలూరెళ్ళాలి”లో మాణిక్యమ్మ గారికీ, చెప్పుకోదగ్గ తేడా లేదు. ఆవిడ దృష్టిలోలాగా, ఈవిడ దృష్టిలో కూడా తను చేసిన పని నీతిలేని పని కాదు. మాణిజ్యమ్మ గారి లాగే, శారద కూడా ఎవరినీ ప్రేమించనూ లేదు, అసహ్యించుకోనూ లేదు. శారద అందమైనది, తెలివైనది. ఆ అందాన్ని పెట్టుబడిగా పెట్టుకుని, తెలివిగా మొగుడిని అట్టే పెట్టుకుని తను బాగుపడింది, మొగుణ్ణి బాగుచేసింది. వొట్టి చాదస్తాలు పెట్టుకోవద్దనీ, “నేను నీదాన్నే” అనీ మొగుడికి నచ్చజెప్పి తన పనులన్నీ చేసుకుంది.

అవకాశాలు వినియోగించుకుని తెలివితేటలతో అన్నీ వాడుకుని గౌరవంగా బతకడం ఒక్కటే పరమార్థం ఇదీ చాసో పాత్రలు చేసే పని.

సాహిత్యంలో మాకియవిల్లీ, చాణక్యుడూ, యుగంధరుడూ ఆ కోవలో వాడు చాసో.

మీకింకా నమ్మకం లేదా? ఇంకో కథ చెప్తాను. “బదిలీ” అని చాసో రాసిందే. ఈ కథ ఉత్తరాల రూపంలో వున్న కథ. ఈ ఉత్తరాలన్నీ ఒక పెళ్ళయిన ఆవిడ ఇంకో పెళ్లయిన ఆయనకి రాసినవి. అంచేత ఇందులో రచయిత, అంటే చాసో గొంతుక వినబడదు. పైగా ఈ ఉత్తరాలకి సమాధానం రాసిన అవతలాయన గొంతుక కూడా నేరుగా వినబడదు.

ఈ పెళ్లయిన ఆవిడని మొగుడు చూడడం మానేసి, ఒక సానిదాని ఇంట్లో వుంటూంటాడు. ఈ భార్యగారు ఒక్కర్తే ఉండగా ఇంటిపక్కన మేడ మీద పై అంతస్తులో ఉన్న ఈ పెళ్ళయిన ఆయన ఆవిడని తదేకంగా చూస్తూంటాడు.

ఓరోజు ఆవిడే ఆయనకి మొదటి ఉత్తరం రాస్తుంది ఎందుకలా నన్ను చూసి వేధిస్తున్నారు అని. ఆయన సమాధానం రాసాడని ఆవిడ రాసిన రెండో ఉత్తరంలో తెలుస్తుంది. ఆయన ఈవిణ్ణి తన గదిలోకి రమ్మంటాడు. ఈవిడ ఆయన్నే తన పెరట్లో నూతి చప్టా మీద పడుకుంటాననీ, అక్కడికి రమ్మనీ అంటుంది. అతను రాడు. చివరికి అతని పంతమే నెగ్గింది. ఈవిడే ఆయన గదిలోకి వెళ్తుంది.

ఆ తరవాత ఆయన ఈవిడ కోసం ఎంతకైనా తెగిస్తానని ప్రమాణం చేసాడని మనకి తెలుస్తుంది ఈవిడ మరో ఉత్తరం ద్వారా. ఈవిడ ఆయన్ని లేచిపోదాం రమ్మంటుంది. ఈవిడ పెట్టిన నిర్ణీతసమయానికి ఆయన రాడు. రెండు రోజులు వరసగా మేడ గదిలో కనిపించడు. తరవాత ఈవిడకి తెలుస్తుంది ఆయనకి పెళ్ళయిందనీ, పెళ్ళాం ఇంకో రెండు రోజుల్లో కాపరానికి వొస్తుందనీ.

ఈవిడ నిజంగానే కాస్సేపు ప్రేమపిచ్చిలో పడుతుంది. ఆయన్ని వొదులుకోలేననీ, తనని కూడా తీసుకుపొమ్మనీ, ఆయనకీ, ఆయన పెళ్ళానికీ కూడా సేవచేస్తాననీ రాస్తుంది.

కాని వెంటనే రాసిన ఉత్తరంలో ఈవిడ గొంతుక మారుతుంది. ఆయన తన పెళ్ళాం గొప్ప పొగుడుకుని వుంటాడు. పైగా ఈవిడ భర్తని తిడతాడు కూడా. అంచేత ఈవిడ తనని తాను నిబ్బరపరుచుకుని ఆయన పెళ్ళాం ఆయనని గొప్ప అయితే తన మొగుడు తనకి గొప్ప అని జవాబు రాస్తుంది.

ఆ తరవాత ఈవిడ తన భర్తని అదుపులోకి తెచ్చుకుంటుంది. ఆ పని తన బావ గారి సాయంతో తను ఎలా సాధించిందీ వివరంగా ఒక ఉత్తరంలో మేడ మీది ఆయనకి రాస్తుంది.

అయితే ఆయన ఈవిడ మీద మోజు వొదులుకోడు. మరోసారి తన గదికి రమ్మని ఉత్తరం రాస్తాడు. రాకపోతే తన ఉత్తరాలు తన మొగుడికి పంపుతానని భయపెడతాడు.

ఈవిడ భయపడదు. పంపించమంటుంది. నా మొగుడు చెడితే గదా నేను చెడ్డానని నిర్భయంగా చెపుతుంది. ఆ మేడ మీద అమాయకంగా ప్రేమించినట్టు కనిపించే మనిషి ఎన్ని అఘాయిత్యాలు ఇంతకు ముందు చేసాడో తనకు తెలిసిందని చెపుతుంది. ఆయన కొత్తపెళ్ళాం అనాకారి అనీ, అయినా డబ్బున్న కుటుంబాన్నుంచి వొచ్చింది కాబట్టి ఆవిణ్ణి నెత్తిమీద పెట్టుకోవాలనీ ఓ చురక అంటిస్తుంది. నల్లగా ఉన్న ఆవిణ్ణి నల్లబెల్లంతో పోల్చి బెల్లాన్ని పిల్లలు మండకి రాసుకుని నాకుతారనీ, అది మీకింకా తెలియదు అని ఓ గుప్తవాక్యంతో అవమానిస్తూ ఉత్తరం ముగిస్తుంది.

ఈవిడ చెడిపోయిన మొగుడితో కాపరం ససిలేక ఇంకోకొమ్మ పట్టుకుంటే ఆసరా దొరుకుతుందేమో అని చూసింది. ఆ కొమ్మ అవిటికొమ్మ అని తెలిసిన వెంటనే తన కాపరాన్ని తనే దిద్దుకోవడం మొదలుపెట్టింది. అవతలవాడికి లొంగిపోననీ, భయపడననీ చెప్పగలిగింది. మొగుడూ తనూ ఒకలాగే చెడ్డామనీ, ఇద్దరికీ చెడుసహవాసాలే అందుకు కారణం కాబట్టి ఇద్దరం బాగుపడ్డామనీ నమ్మకంగా బతికింది.

ఈవిడలో సంయమనమూ, సామర్య్థమూ, తెలివీ, చొరవా తన బాగుకీ, తన భర్త బాగుకీ కారణమయ్యాయి. ఆ ఉత్తరాల మొత్తం చూస్తే ఈవిడ ఎంత నిక్కచ్చిగా తన వ్యక్తిత్వాన్ని నిలబెట్టుకోగలదో స్పష్టంగా తెలుస్తుంది తన ఆడతనాన్ని ఏమీ పోగొట్టుకోకుండా.

ఇప్పుడు మరోసారి వెనక్కి తిరిగి చూస్తే ఈ మూడు కథల్లోని ఆడవాళ్ళూ సమానఫాయిదా కలవాళ్ళని తెలుస్తుంది. నీతులూ, అవినీతులూ తాత్కాలిక విలువలనీ, సుఖంగా జీవించడం ఒక్కటే పారమార్థిక విలువ అనీ వీళ్ళ జీవితవేదాంతం.

ఆవేశాలు, ఆదర్శాలు, సెంటిమెంట్లు, బలహీనతలు లేకుండా నిబ్బరమైన స్వార్థం ఉన్న వ్యక్తిని సాహిత్యంలో పెట్టడం తెలుగులో చాసో లాంటి పరమ ఆధునికుడే చెయ్యగలిగిన పని.

ఆయన కథలని అభ్యుదయ సాహిత్యంలో భాగం చెయ్యడంలో ఏదో పొరపాటుందని నా అనుమానం.
---------------------------------------------------------
రచన: వెల్చేరు నారాయణరావు, 
ఈమాట సౌజన్యంతో

Sunday, November 25, 2018

స్వామి డి. ఆనంద్‌ మహరాజ్‌ కథ


స్వామి డి. ఆనంద్‌ మహరాజ్‌ కథ




సాహితీమిత్రులారా!

నేనూ, చంటిగాడూ, వాడూ ఒకటో క్లాసు నుంచి ఎస్సెల్సీ దాకా కలిసి చదువుకున్నాం. ఒక్క తెలుగు మేస్టారి క్లాసులో తప్ప మిగిలిన క్లాసులన్నిట్లోనూ ఆఖరి బెంచీలోనే కూచునేవాళ్ళం. ఎందుకంటే ముందు బెంచీలన్నీ ఆడపిల్లలకీ, వాళ్ళ వెనకాల బెంచీలన్నీ బాగా మార్కులు తెచ్చుకునే బడుద్ధాయి వెధవలకి కేటాయించే వారు. అదే మమ్మల్ని అక్కడ కూచో పెడితే ఇంకేమన్నా ఉందా, ఆ అరాళకుంతలల కుంతలాలు కత్తిరించో, బెంచీకి ముడిపెట్టో ఆనందించే వాళ్ళం కదా!

మేం క్లాసులో అలా ఆనందించటం ఎందుకో ఎవరికీ ఇష్టం ఉండేది కాదు. తెలుగు మేస్టారి క్లాసులో మాత్రం అందరం తలో చోటా కూచునే వాళ్ళం, పేపర్లతో విమానాలు చేసి బోర్డు మీదకి విసరడం మాకున్న మాంచి కాంపిటీషన్‌ ఆట గనక.

ఆఖరి బెంచీలో కూచుని నేనూ, చంటిగాడూ చుక్కలాటలాడుకుంటూ ఉంటే, వాడు మటుకు డిటెక్టివ్‌ నవలలు చదువుకుంటూ నోట్సు రాసుకుంటూ ఉండేవాడు. పీపాలో శవం, చీరవిడిచిన వనిత, భయంకర రక్తపిశాచి మొదలైన పుస్తకాలు వాడికి వేదపారాయణాలు. డిటెక్టివ్‌ వాలి, పరశురాం, ముఖ్యంగా డిటెక్టివ్‌ యుగంధర్‌, అతని అసిస్టెంట్‌ రాజు వాడికి హీరోలు. అప్పటినుంచీ వాడు యుగంధర్‌ అయితే, నేనెలాగూ రాజునే కాబట్టి వాడికి నేనే అసిస్టెంట్‌ని సలహాలకి, సంప్రదింపులకీనూ.

కొమ్మూరి సాంబశివరావు, టెంపోరావు వాడి అభిమాన రచయితలు. అదిగో ఆ రోజుల్లోనే మొదలైంది శివరాం గాడి పేర్ల వేట. అసలు ఈ టెంపోరావు ఎవరూ, ఆడా, మగా? ఇంటిపేరు ఏమిటీ, అసలు పేరు ఏమిటీ .. అది కనిపెట్టడానికి డిటెక్టివ్‌ పని మొదలుపెట్టి, ఆ విధంగా తనదంటూ ఒక ప్రత్యేకమైన ప్రవృత్తి ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు. ఆ ప్రవృత్తినే అమెరికా వచ్చాక అసలు వృత్తిగా మార్చుకున్నాడు. ఇంటిపేరు.కామ్‌, వంశవృక్షం.కామ్‌, అసలుఎవడీవెధవ.కామ్‌ వగైరా కంపెనీలకి వాడు అధిపతి. అమెరికాలో ఉన్న తెలుగువారి కూపీ తీయడం, అంటే, మర్యాదగా చెప్పాలంటే వాళ్ళ గురించి రిసెర్చ్‌ చెయ్యడం ఆ కంపెనీల వ్యాపారం. ముందు అమెరికనైజ్డ్‌ తెలుగు పేర్లని ఒక పెద్ద డేటాబేస్‌లో పెట్టాడు. అప్పుడప్పుడూ కొన్ని స్పెషల్‌ టెక్నిక్స్‌ కూడా వాడుతూంటాడు. ఉదాహరణకి, ఒకాయన పేరు జాన్‌. పి. శాస్త్రి అని ఉందనుకోండి. అర్జంటుగా అతన్ని తెల్లారగట్ల నాలుగ్గంటలకి ఫోన్‌ చేసి, “ఏం గురూ ఎలా ఉన్నావు, ఏమిటి సంగతులు?” అని గాఢనిద్రలో టకటకా శుద్ధతెలుగులో గబగబా మాట్లాడేయడం. అవతల ఆ ఆర్టిఫిషియల్‌ అమెరికన్‌ గాడు అసలైన తెలుగువాడైతే, అసంకల్పిత ప్రతీకార చర్యగా వెంఠనే తెలుగులో మాట్లాడేస్తాడు. కాకపోతే వాడి మాతృభాషలోనో, ఇంగ్లీషులోనో అడ్డమైన తిట్లూ తిడతాడు. జాన్‌ పి. శాస్త్రి తెలుగువాడే అని తెలిశాక మిగిలిన టెక్నిక్స్‌ వాడి, ఆ మహానుభావుడి పూర్తిపేరు గానగార్దభుల పరమేశ్వర శాస్త్రి అని కనిపెట్టి కస్టమర్‌ని సంతోషపెట్టి వ్యాపారం వృద్ధి చేసుకుంటాడు శివరాం.

ఇంతవరకూ వాడికొచ్చిన కేసులన్నీ పెద్ద ఇబ్బంది లేనివే. ఆస్టిన్‌లో ఒకబ్బాయి అర్జంటుగా ఇండియా వెళ్ళి ఒక అమ్మాయిని పెళ్ళిచూపులు చూసేసి, వరించేసి తన వీసా హెచ్‌1 నుంచి గ్రీన్‌ కార్డుకి మారిపోయేలోపుగా పెళ్ళాడేసి, వేంఠనే అమెరికా తీసుకెళ్ళిపోవాలని తహతహ లాడిపోతున్నా డనుకోండి. ఆ వీరుడి అమెరికనైజ్డ్‌ పేరుని తెలుగులోకి తర్జుమా చేసి, ఆ పెళ్ళిసంబంధం మంచిదా, కాదా? ఆ రాజ్‌ ఎఫ్‌. రావు అసలు పేరు, కులం, గోత్రం ఏమిటీ, ఎయిడ్స్‌ వగైరా ఆధునిక రోగాలేమైనా ఉన్నట్టు దాఖలా ఉందా? నిజంగానే కంప్యూటర్‌ ఉద్యోగం చేస్తున్నాడా, లేక కంపు కొట్టే చైనీస్‌ రెస్టారెంట్‌లో గిన్నెలు తళతళా మెరిపించే డిష్‌వాషర్‌ ఉద్యోగం చేస్తున్నాడా? వగైరా ఆంతరంగిక విషయాలు కూపీ .. అదే రిసెర్చ్‌ చేయమని ఆవదాల వలస నుంచి ఆవేదనతో అభ్యర్థించిన ఓ ఆడపిల్ల తండ్రి సవాలక్ష ప్రశ్నలకి ఆట్టే అవస్థ లేకుండా ఇన్‌ఫర్‌మేషన్‌ సంపాయించి, డబ్బు సంపాయించే టెక్నాలజీ శివరాంకి కరతలామలకం. ఎవరిదైనా సరే, ఆంధ్రా జాతకం అంటే గ్రహాలూ, నక్షత్రాలూ, వక్రవీక్షణాలూ మొదలైన విశేషాలు, అంతకంటే ముఖ్యమైన అమెరికా జాతకం అంటే ఆ పెళ్ళికొడుకువెధవ డబ్బు సంపాయించగలడా, లేడా, లేదా పెళ్ళికూతురుగారు డిస్కో శాంతి టైపా లేక సతీ సావిత్రి టైపా అని కూలంకషంగా డిటెక్టివ్‌ పని చేయగలిగిన టెక్నాలజీ డెవలప్‌ చేసిన శివరాం గాడికి ఛాలెంజ్‌ అనిపించిన ఓ కేసు ఇన్నాళ్ళకి తగిలింది.

నిజానికి ఇదసలు కేసు కాదు. అంటే, వాణ్ణి ఎవరూ ఈ విషయం ఇన్వెస్టిగేట్‌ చెయ్యమని అడగలేదు. అమెరికాలో చాలా మంది తెలుగు ఫోక్స్‌ లాగా శివరాం కూడా కావల్సిన దాని కంటె ఎక్కువ, అంటే తడిపి మోపెడు డబ్బు సంపాయించగానే ఎందుకైనా మంచిదని గుళ్ళూ, గోపురాలకి చందాలివ్వడం, చెలామణీ అవడానికి చాలా మనీ అవసరమైన ట్రస్టీలు అవడం, సంతోషిమా వ్రతాలూ, సత్యనారాయణ వ్రతాలూ పుట్టినరోజు పండగల్లాగా, రిపబ్లిక్‌ డే సెలిబ్రేషన్‌ లాగా పదిమందినీ పిలిచి, పెర్సనల్‌గా కొలుచుకోవలసిన దేవుణ్ణి పబ్లిక్‌గా తన్మయత్వంతో తపస్సు చేయడాలూ లాటి కార్యక్రమాలు మొదలుపెట్టాడు. వీటిలో ఒక ముఖ్యమైన భాగం తనకి అన్ని విధాలా తగిన స్వామీజీని ఒకర్ని ఎన్నుకోవడం. ఆ వేటలో తగిలిన కేసు ఇది.

ఈ స్వామీజీ గారి ఫోటో ఎప్పుడు చూసినా అన్ని పేపర్లలోనూ పడుతూ ఉంటుంది. ఆయన ఏ ఊళ్ళో ఎన్నాళ్ళు ఎవరింట్లో ఉంటారు, ఉపన్యాసాలు ఎప్పుడు, వగైరా విశేషాలు రెగ్యులర్‌గా అందరికీ ఆయన కిచెన్‌ కేబినెట్‌లో ఉన్న భక్తులు తెలియపరుస్తూ ఉంటారు ఇండియాలో చెవిటివారికి శుభవార్త తెలిపే నాటు వైద్యుల వారు ప్రతీ ఊళ్ళోనూ వారానికి ఒక హోటల్లో దిగే పద్ధతిలో. ఎటొచ్చీ ఈ స్వామీజీ లాటి పేరు శివరాంగాడు ఎక్కడా వినలేదు.

సాధారణంగా అందరికీ ఏదో స్వామి తారక రామానంద అనో, అమితాబ్‌ బచ్చనానంద అనో సింపుల్‌గా ఉంటాయి పేర్లు. కానీ, ఈయన పేరు మటుకు స్వామి డి. ఆనంద్‌ మహరాజ్‌. మామూలు మనుషులు జాన్‌ పి. శాస్త్రి అనో, రాజ్‌ ఎఫ్‌. రావు అనో మార్చుకోవడం మామూలే గాని ఇలా అసలు సిసలు కాషాయ వస్త్రధారి పేరు అమెరికనైజ్డ్‌ చేసుకుని, పేరు మధ్యలో ఇంగ్లీష్‌ అక్షరం తగిలించుకోవడం శివరాం గాడికి చాలా కుతూహలం కలిగించింది. అంతకంటే ముఖ్యంగా అసలు పేర్లు కనిపెట్టే వాడి ప్రావీణ్యానికి చాలా ప్రొఫెషనల్‌ ఛాలెంజ్‌ అనిపించింది. అందుకే వాడు ఈ స్వామి గారి అసలు పేరు ఏమిటి, ఆ పేరులో ఉన్న డి అనే అక్షర రహస్యం ఏమిటి? అని అపరాధ పరిశోధన మొదలు పెట్టాడు.

షిక్చాగోలో జరిగిన సభలో భగవద్గీత మీద ఎనభై వేల ఆరు వందల తొంభై రెండో తెలుగు వ్యాఖ్యానాన్ని శ్రీ స్వామి డి. ఆనంద్‌ గారు ఆవిష్కరించడానికి ఒప్పుకున్నారు. శివరాం కేవలం ఆరు వందల డాలర్ల డొనేషన్‌కి మొదటి సీట్లలో ప్రత్యేకమైన కుర్చీ సంపాయించాడు. అలాటి సీట్లలో ఉన్న వారిని ఆశీర్వదిస్తూ స్వామిగారు ఎప్పుడూ ఆనందంగానే ఉంటారు. శివరాం ఆ సభకోసం పెట్టుకున్న తెల్లటి భోగరాజు పట్టాభి సీతారామయ్యగారి మీసాలు సవరించుకుంటూ సభానంతరం స్వామీజీ గారిని చాలా కాజువల్‌గా, భక్తితో, “మీపేరులో ఉన్న డి అనే ఇంగ్లీష్‌ అక్షరం అర్థం ఏమిటి స్వామీ?” అని డైరెక్ట్‌గా అడిగేశాడు, ఎంతయినా కాషాయాలు కట్టుకున్న వాళ్ళు కఠోరమైన అబద్ధాలు చెప్పరు కదా అనే ధైర్యంతో.

స్వామిగారి చిరుమందహాసం కొంచెం మందగించింది ఆ ప్రశ్న విని. పక్కనే ఉండి ఆయన కంటే కొంచెం చిన్న కమండలం పట్టుకున్న రెండో నెంబరు స్వామి శివరాంకేసి తీవ్రంగా చూస్తుండగా మందగించిన మందహాసాన్ని మళ్ళీ వెనక్కి తెచ్చేసుకుని, “అదే నాయనా ఎంతో విలువైన  మంత్రాక్షరం, అందులోనే ఉన్నది పెన్నిధి” అని శివరాంకి తత్వబోధన చేసి భక్తుల చేత మడిగా, విడివిడిగా కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టించుకోడానికి తరలి వెళ్ళారు.

………………………………..
అది, లాస్‌ ఏంజెలస్‌ లోనో, న్యూజెర్సీ లోనో ఇలా ఇందుగలదందు లేదనే ఓ డాక్టర్‌ గారి భవంతి. ఎప్పుడూ ఎవరో ఒక స్వామీజీని వాళ్ళింట్లో ఉంచుకుని, వాళ్ళ డబ్బూ, దస్కం కిందికి పోకుండా పైపైకి మాత్రమే పోడానికి ప్రైవేటు వ్రతాలూ, పబ్లిక్‌ ప్రసంగాలూ ఏర్పాటు చేసి ఆ డాక్టర్‌ గారు చాలా జాగ్రత్త పడుతూ ఉంటారు. అమెరికాలో దస్కం అంటే నాజ్‌డాక్‌ విలువ పెరగడం అని అర్థం. ఆ మాటకొస్తే అమెరికాలో డాక్టర్లలో వితరణశీలం ముచ్చటగా మూడు రకాలు. మొదటిది భర్త డాక్టరు, భార్య కాదు. వీళ్ళు పరవాలేదు. సదరు డాక్టరు భర్త సంపాయిస్తూ ఉంటాడు. ఆ సంపాదన కంటిన్యూ అవడానికీ, ఎక్కడా మాల్‌ప్రాక్టీస్‌ దావాలు పడకుండా ఉండడానికీ ఆ సదరు భార్య గారు స్వామీజీలకి కొంచెం సేవ, దేవుడికి డైరెక్ట్‌గా కొంచెం సేవ, మరీ బావుండదేమోనని తెలుగు సంఘాలకీ, కలాపోసనకీ కొంచెం విరాళాలు ఇస్తూ ఉంటారు. రెండో రకం భార్య డాక్టరూ, భర్త ఏదైతేనేం లెండి … ఆయన ఉద్యోగం అంత ఇంపార్టెంటు కాదు … అతని ముఖ్యమైన డ్యూటీ మటుకు, ఆవిడ సంపాయించిన డబ్బుని అతితెలివిగా ఇన్‌వెస్ట్‌ చేసి అవతల పారేసి, గూబ వాయించుకుంటూ, ఆవిడని గౌరవంగా చూసుకుంటూ ఉంటాడం. డొనేషన్‌ మాట వచ్చినప్పుడు మాత్రం భార్యసలహా పాటిస్తూ ఉంటాడు. వీళ్ళు కూడా పరవాలేదనే చెప్పాలి. ఇక మూడో రకం వాళ్ళు భార్యాభర్తలిద్దరూ డాక్టర్లు. వీళ్ళు అందరికన్నా నాసిరకం. ఎందుకంటే ఇద్దరిలో ఎవరు గొప్ప డాక్టరో తేల్చుకోలేక, ఎవరికి డొనేషన్‌ ఇచ్చే అధారిటీ ఉందో తెలియక, ఎవ్వరికీ, ఏ సంఘానికీ దొరక్కుండా “కనుక్కుని చెప్తాను, మళ్ళీ పిలవగలరా” లాటి ఒరిజినల్‌ డైలాగులు చెప్పి తప్పించుకు తిరుగుతారు. అప్పుడప్పుడు పేపర్లలో కలర్‌ ఫోటోలు పడే అవకాశాలు ఉన్నప్పుడూ, చిన్నాపెద్దా మహాసభాలలో స్టేజీ మీద నుంచోబెట్టి జేజేలు కొడతారని తెలిసినప్పుడూ స్వామీజీలకీ, గుళ్ళూ గోపురాలకీ విరాళాలు ఇవ్వడం వీళ్ళ స్పెషాలిటీ. పాతికా పరకా డొనేషన్‌ అడిగే వాళ్ళతో మాట్లాడడం, ఇవ్వడం దర్జాకి లోటు. కొండొకొచో నా ఈ ఒరిజినల్‌ థీరీ ఆఫ్‌ డొనేషన్స్‌ డాక్టర్స్‌ అందరికీ వర్తించదు సుమా.

ఈసారి శివరాం గాడు మళ్ళీ స్వామి డి. ఆనంద్‌ మహరాజ్‌ గారి డిగంబర రహస్యం కనుక్కుందామని శ్రీమతి మరియు శ్రీ డాక్టరు గారి ఇంట్లో సత్సంగ్‌కి అంటే ఏమిటో నాకూ వాడికీ కూడా సరిగ్గా తెలీదు లెండి కేటరింగ్‌ చేస్తున్న పావని రెస్టారెంట్‌ వారి సర్వీసులో పులుసు, కూరలూ వేడి చేసే పనివాడి పాత్ర ధరించాడు. ఎంతో అమాయకంగా స్వామి గారిని “మీపేరులో తమాషాగా డి. అనే ఇంగ్లీషు అక్షరం ఉందే, అంటే ఏమిటో?” అని అడిగాడు. వెంఠనే ఆయన రెండో శిష్యుడి కమండలం కంటే ఇంకా చిన్న కమండలధారి అయిన మూడో శిష్యుడు కన్నెర్ర చేసి కర్ర ఎత్తబోతుండగా, స్వామి గారు మానికా లుయిన్‌స్కీ కేసులో చిక్కిపోయిన బిల్‌ క్లింటన్‌ మొహంలా పెట్టి “అందులోనే ఉన్నది నాయనా పెన్నిధి. అదే పరమావధి” అన్నారు అప్పుచేసి పప్పుకూడు సినిమాలో అదే దెబ్బ అదే మనిషి అన్న డైలాగు టైపులో పనివాడి అవతారంలో ఉన్న శివరాం కేసి అనుమానంగా చూస్తూ.

ఎన్టీఆర్‌ సినిమాలో మారువేషాలు వేసినట్టు ఇలా మరికొన్ని ఇన్‌వెస్టిగేటివ్‌ అవతారాలు ఎత్తి, విసుగెత్తి పోయాడు శివరాం. నేను మొన్న మా ఆవిడ ఆజ్ఞానుసారం మా అబ్బాయిని కరాటే క్లాసులో డ్రాప్‌ చేద్దామని కారులో వెడుతూండగా, సెల్‌ ఫోన్‌ మోగింది. “గురూ, అర్జంటుగా ఈ కేసులో నీ ఇన్‌టర్‌ప్రిటేషన్‌ కావాలి”. అది డిటెక్టివ్‌ యుగంధర్‌ గాడి గొంతుక. చెప్పానుగా, నేను వాడి అసిస్టెంట్‌ రాజునని. అప్పుడప్పుడు వాడు ఇలా నన్ను పిలవడం మామూలే. “అదే గురూ, ఈ స్వామి డి. ఆనంద్‌ మహరాజ్‌ సంగతి” అని వాడు పడుతున్న తంటాలు వివరించాడు. మొదటి క్లూ ఆయన ఎప్పుడూ అమెరికాలోనే ఉంటాడు. “అవున్లే ఈ మధ్య చాలా మంది కాషాయ వస్త్రధారుల్ని అమెరికా జనాభా లెక్కల్లో చేర్చేశారుగా”. రెండో క్లూ, ఆయన ఎప్పుడూ డాక్టర్లు, బిజినెస్‌ వాళ్ళు లాటి డబ్బున్న పుణ్యాత్ముల ఇళ్ళలోనే ఉంటూ మిగిలిన వాళ్ళకి పాపవిమోచన జరిగే మార్గాలు సెలవిస్తూ ఉంటారు. ఇదివినగానే నాక్కొంచెం బుర్ర వెలగడం మొదలయ్యింది.
“ఒరేయ్‌, ఆయన ఎప్పుడైనా పరిత్రాణాయ సాధూణాం శ్లోకం చదువుతాడా?” అనడిగాను.
“నీకెలా తెలిసింది గురూ?” ఆశ్చర్యపోయాడు శివరాం.
“అది సరే, ఈయనకి, ఒక పబ్లిసిటీ బ్రొషూర్‌ ఉందా?” అనడిగాను. నా బుర్ర కొంచెం జోరుగా పనిచెయ్యడం మొదలెట్టింది.
“లేకేం, పంచరంగుల బ్రొషూర్‌ ఉంది”
“అందులో స్వర్గీయ స్వరణ్‌ సింగ్‌ తోటీ, మెగాస్టార్‌ చిరంజీవి తోటీ, ఒకళ్ళో ఇద్దరో చీర కట్టుకున్న దొరసానుల తోటి గాని గుండు గీయించుకున్న వాళ్ళ తోటి గాని ఫోటోలున్నాయా?”
“అరే, కొంపతీసి ఈయన నీకు బాగా తెలుసా?” శివరాం మరోసారి ఆశ్చర్యపోయాడు.
“అవునూ, ఈయనకి ఇండియాలో ఒక అనాధాశ్రమం లేదా వికలాంగుల పాఠశాల లాటివి కూడా ఉన్నాయా?” విజృంభించాను.
“ఓరి బాబోయ్‌, అమ్మ నాయనోయ్‌, నీ వ్యాఖ్యానం చూస్తే నా డిటెక్టివ్‌ పాండిత్యం ఎందుకూ పనికొచ్చేలా లేదు, నా అహం దెబ్బ తింటోంది” వాపోయాడు యుగంధర్‌.
“ఏం లేదు నాయనా, ఇప్పుడు నిన్ను అడిగిన ప్రశ్నలన్నీ, అమెరికాలో స్వామీజీగా చెలామణీ అవ్వడానికి ప్రూవెన్‌ ఫార్మ్యులా. ఒక డజన్‌ అందరికీ తెలిసిన శ్లోకాలూ, మరొక డజన్‌ ఎవరికీ తెలియని స్టాకు శ్లోకాలూ, చిల్లర మంత్రాలూ, నువ్వూ నేనూ సాధారణంగా వెళ్ళని ఒక పల్లెటూళ్ళో ఒక ఆశ్రమం, హృదయవిదారకమైన చిన్న పిల్లల విషాదాన్ని ఆదుకుంటున్నట్టుగా ఉన్న సంస్థ, ఇవన్నీ ఆ ఫార్మ్యులాలో భాగాలు.”
“నీ ఎనాలిసిస్‌ బ్రిలియంట్‌గానే ఉంది గానీ, నా అసలు ప్రశ్న, అంటే స్వామీజీ గారి పేరులో ఉన్న ఇంగ్లీషు అక్షరం డి అంటే ఏమిటి అయ్యుంటుంది?” శివరాం ప్రశ్న.

సడెన్‌గా నాకు ఓ ఆలోచన తట్టి “నీకింకా తెలియలేదా యుగంధర్‌ మహాశయా! డి అంటే దౌర్భాగ్యం గురూ,.. లేదా దొంగలు, లేదా దోచుకోడం. అంటే ఇలాటి దొంగస్వాములవారు దేశాన్ని దోచుకోడం నిజంగా మన దౌర్భాగ్యం, ఏమంటావు?” అన్నాను త్రిపురనేని రామస్వామి చౌదరి లేదా శ్రీశ్రీ లాటి నాస్తికుల ధోరణిలో.
“ఆ పోదూ మరీనూ, ఎంతయినా అంత డైరెక్ట్‌గా తన బండారం బయటపెట్టుకునేంత డన్స్‌ ఎవడూ ఉండడు”
“అఫ్‌ కోర్స్‌ నాకూ తెలుసులే. ఇంకేమైనా క్లూస్‌ చెప్పు. నువ్వు డైరెక్ట్‌గా అడిగినప్పుడు స్వామి గారు ఏమంటాడు?” అన్నాను. చెప్పొద్దూ, నాకూ క్యూరియాసిటీ పెరిగిపోతోంది.
“ఒకసారి ఆ పేరులోనే ఉన్నది నాయనా పెన్నిధి అంటాడు, అదే పరమావధి అని మరోసారి అంటాడు, దివ్యానుభూతి అంటాడు, దైవానుగ్రహం అంటాడు. అంతేగాని అసలు సంగతి చెప్పడు. అన్నింటికీ ముందు ఒక నవ్వు, తరవాత ఒక నవ్వు … ఇదీ కార్యక్రమం.” ఇలా తన డిటెక్టివ్‌ సమాచారం అంతా విశదీకరించాడు శివరాం.
“ఏమిటీ ఆ పేరులోనే ఉన్నది పెన్నిధి అన్నాడా?”
“చాలా సార్లు అన్నాడు గురూ”
ఆమాట వినగానే నాబుర్ర ఓ వెలుగు వెలిగింది.
“తెలిసింది తెలిసింది .. అసలు డి అంటే నాకు తెలియదు గాని వ్యుత్పత్తి అర్థం మటుకు ఖచ్చితంగా డయాస్పోరా, డి అనగా డయాస్పోరా” అన్నాను సగర్వంగా.
“డయాస్పోరా ఏమిటి గురూ, కలరా మలేరియా లాగ … ఆ మాటే నేనిప్పటి వరకూ వినలేదు” శివరాం మూడోసారి ఆశ్చర్యపోయాడు.

“అదేలే, ఈ మధ్య అమెరికాలో తెలుగు వాళ్ళకి కొత్త కేకలొచ్చాయి. అందులో ఈ డయాస్పోరా అన్న మాట ఒకటి … అంటే పవిత్ర తెలుగు దేశాన్ని వదిలేసి అమెరికాలోనూ, ఇతర దేశాల్లోనూ పూర్వం జ్యూయిష్‌ వాళ్ళలా సెటిల్‌ అయిపోయిన తెలుగు వాళ్ళన్నమాట. అలాగే అమెరికాలో సెటిల్‌ అయిపోయి ఆనందిస్తున్న ఈ స్వామి గారు డయాస్పోరానంద స్వామి గారన్న మాట” అన్నాను.

సడెన్‌గా శివరాం సైలెంట్‌ అయిపోయాడు. అంతకంటే సడన్‌గా “ఆహా, ఆహా” అన్నాడు, గట్టిగా అరుస్తూ… మీకు తెలుసో తెలీదో, ఈ ఆహా అన్న మాట భాషని బట్టి, చెప్పదల్చుకున్న దాన్ని బట్టి, రకరకాలుగా అనవచ్చు. అరవ్వచ్చు. ఇప్పుడు మటుకు వాడు “యురేకా” అనే అర్థం వచ్చే పద్ధతిలో అరిచాడు.
“ఒరేయ్‌, ఏమయిందిరా నీకూ..” నేను కంగారు పడ్డాను.
“యురేకా, యురేకా” ఫోన్‌లో గెంతుతున్నాడు యుగంధర్‌.
“రహస్యం తెలిసిపోయింది మైడియర్‌ వాట్సన్‌” అన్నాడు షెర్లాక్‌ హోమ్స్‌.
“ఏం తెలిసిందిరా నీ పిండాకూడూ..” విసుక్కున్నాను.
“అదేరా మనందరం అమెరికా ఎందుకొచ్చామో, ఆయన కూడా అందుకే వచ్చాడు. ఎటొచ్చీ ఆయన టెక్నిక్‌ వేరు .. అనగా డబ్బు కోసం … అనగా డాలర్‌ కోసం .. డి అనగా డబ్బు .. అనగా డాలర్‌. తరచు ఇక్కడికి వచ్చే స్వాములు డాలరానంద స్వాములు. తను వచ్చిన పని మర్చిపోకుండా ఈ డి. అన్న అక్షరాన్ని పేరులో తగిలించుకున్నాడు మన స్వామీజీ. అమ్మయ్య, ఇప్పటికి ఈ మిస్టరీ సాల్వ్‌ అయింది..” ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు శివరాం.

“అది సరే, తన పేరులో  ఈ మహరాజ్‌ ఏమిటీ?” అన్నాను వాడి జనరల్‌ లాజిక్‌ ఒప్పుకుంటూనూ…
“అదీ చాలా సింపుల్‌ గురూ. ఆఫ్టరాల్‌ మన తెలుగు వాళ్ళు సీజన్‌ బట్టి స్వామీజీలని మారుస్తూ ఉంటారు కానీ గుజరాతీ వాళ్ళూ మిగిలిన నార్త్‌ ఇండియన్స్‌ అలాక్కాదు. అంచేత ఎందుకైనా మంచిదని వాళ్ళ గౌరవార్థం మహరాజ్‌ అని పేరుకి ఆఖర్న తగిలించుకున్నారు వారు..” సగర్వంగా వ్యాఖ్యానించాడు శివరాం.
“ఓకే గురూ .. ఉంటాను మరి .. సాములార్ని కొలిచేముందు కాస్త ముందూ వెనకా చూసుకోడం మంచిది. ఉద్ధరించడానికి మనదేశంలోనే కోట్లకొద్దీ జనం ఉన్నప్పుడు, మన ప్రవాసాంధ్రుల మీద ఎందుకో ఇంత అభిమానం … మళ్ళీ మాట్లాడదాం తరవాత” అని సెల్‌ఫోన్‌ ఆఫ్‌ చేస్తుండగా మా సుపుత్రుడు వెనకాల సీటు లోంచి నిద్ర లేచి…
“డాడీ, యు ఆర్‌ సపోజ్‌డ్‌ టు డ్రాప్‌ మి ఎట్‌ మై కరాటే క్లాస్‌, హౌ కం వుయార్‌ హోమ్‌? అమ్మా ఈజ్‌ గోయింగ్‌ టు కిల్‌ యూ” అని ఆశ్చర్యపోతున్నాడు. నేను కూడా డి అయిపోయాను సుమా … అంటే డంగయి పోయానన్నమాట. అపరాధ పరిశోధనలో ఉన్న తమాషాయే అది, ఆ సస్పెన్స్‌లో మిగిలిన ప్రపంచం మర్చిపోతాం. ఇంతకీ మా ఆవిడ నన్నీ అపరాధానికి బతకనిస్తుందో లేదో, అదీ పెద్ద సస్పెన్స్‌.
--------------------------------------------------------
రచన: వంగూరి చిట్టెన్‌ రాజు, 
ఈమాట సౌజన్యంతో