తల బక్షచ్ఛట గ్రుచ్చి బాతువులు
సాహితీమిత్రులారా!
ఆముక్తమాల్యదలో విష్ణుభక్తే కాక రాయల
వర్ణనా వైదగ్ధ్యానికి, లోకోత్తరమైన ఊహాశక్తి,
లోకజ్ఞతకూ నిలువెత్తు నిదర్శనంగా
నిలుస్తున్నదీ పద్యం తిలకింపుడు-
తల బక్షచ్ఛట గ్రుచ్చి బాతులు కేదారంపు గుల్యాంతర
స్థలి నిద్రింపగ జూచి యారెకు లుషస్నాత ప్రయాత ద్విజా
వలి పండీకృత శాటు లన్సవి తదావాసంబు జేర్పంగ రే
వుల డిగ్గి న్వస బారువాని గని నవ్వు న్శాలిగోప్యోఘముల్
(ఆముక్తమాల్యద - 1- 65)
విల్లిపుత్తూరు చుట్టూ మాగాణి పొలాలున్నాయి.
ఆ పొలాల్లో వరి ఏపుగా పెరింది.
ఆ వరిమళ్ళకు కాలువలు తీయబడ్డాయి.
ఆ పంటకాలువల ఒడ్డుపై రెక్కల్లో తలముడుచుకొని
ఉన్న బాతులను చూచి అవి ప్రొద్దున్నే స్నానం చేసి
మరిచి వెళ్ళిన బ్రాహ్మల ధోవతులనుకొంటూ
ఆ ఊరి కాపలావాళ్ళు వాటిని ఆ యజమానులకు
అప్పగిద్దామని కాలువలోకి దిగగా ఆ బాతులు
లేచి పారిపోతున్నాయి. ఈ దృశ్యాన్ని చూచి
పొలాల్లో పనిచేస్తున్న ఆడవాళ్ళు నవ్వుకొంటున్నారట
- అని పద్యభావం.
No comments:
Post a Comment