అవసరం ఏరంగైనా మార్పిస్తుంది
సాహితీమిత్రులారా!
వావిలాల సోమయాజులవారు తన విన్నపమనే ఖండికలో
ధూర్జటితో ఇలా అనిపించాడు అది చూడండి-
పెద్దన, రామలింగడు మొదలైనవారు సహజంగా శివభక్తులు.
రాజాదరణ కోసం వైష్ణవులై రాజ్యంలో, సమాజంలో గొప్పవారుగా
చలామణి కావటాన్ని చూచి ధూర్జటి ఇలా అనుకొన్నారట-
అళిక నేత్రాగ్ని హాసానంత రోచిస్సు
కనలేక శిఖిపింఛ కాంతి వలచి
హారవాతాశన మారు తౌద్ధత్యమ్ము
లడయింప కౌస్తుభహారు జేరి
సందీప్త శితికంఠు సప్తార్చి వర్చస్సు
భయపెట్ట వైకుంఠు పజ్జనిలిచి
నందీశ హుంకార నాద జర్జరి తోర్వి
మనలేక వాంశిక స్వనము గ్రోలి
పెద్ది రాజయ్యె నంతటి పెద్దవాడు
ముక్కుతిమ్మన సంస్తుతి కెక్కినాడు
అబ్బినది రామలింగన్న కంత చొరవ
అయ్యె కవిపితామహుడు పెద్దన్న మొన్న
No comments:
Post a Comment