సున్న చుట్టక వ్రేలు సూపినావు
సాహితీమిత్రులారా!
ఒక చాటుపద్యం చూడండి-
వినుకొండ పాలకుడైన
రాయన మంత్రి భాస్కరుని గురించి
చెప్పినది-
అక్షరాభ్యాసంబు శిక్ష చేసెడునాడె
ఓ వ్రాసి నా వ్రాయకుండినావు
గుణిత వేళలయందు కోరి లా కేత్వంబు
దాకు కొమ్మియ్యక తర్లినావు
ఒకటి పంక్తిని వ్రాయ నూహ నేర్చిననాడె
సున్న చుట్టక వ్రేలు సూపినావు
గణిత వేళలనాడె ఘనయుక్తిగా నేర్పు
గురుకీర్తికిని ప్రాలు గూర్చినావు
నిజకులాచార ధర్మంబు నిర్వహించి
హెచ్చుగలయట్టి దాతవై హెచ్చినావు
సరసహృదయుండ వినుకొండ శాసనుండ
భవ్యభరతుండ రాయన భాస్కరుండ
ఇందులో కవి ఎంత చాకచక్యంగా
రాయని మంత్రి దాతగుణాన్ని వివరించాడోచూడండి-
అక్షరాలు దిద్దే సమయంలోనే న- అని వ్రాయలేదట
(ఇక్కడ న - అంటే లేదు అని)
గుణింతాలు నేర్చే సమయంలో ల-కు ఏత్వమును,
ద-కు కొమ్మును ఇవ్వలేదట
అంటే లేదు అనే మాట వ్రాను రాదట.
ఒకటి రెండ్లు నేర్చే వయసులో
సున్న వ్రాయడం మానివేశాడట.
సున్న అంటే ఇక్క శూన్యం అని
ఏమీలేదని అర్థం.
గణిత వేళలనాడు గొప్పకీర్తిని కూర్చినాడట.
చాల గొప్పదాతగా పేరు పొందాట.
దీవిలో గుణింతాలతోనే
కవి ఎంత చక్కగా వివరించాడోకదా
గుణించడం, ఏత్వమివ్వడం, కొమ్మివ్వడం,
సున్నచుట్టటం ఇలాంటివి గమనించగలం.
No comments:
Post a Comment