రంభయైన ఏకులె వడకున్
సాహితీమిత్రులారా!
శ్రీనాథుడు రాజాస్థానాల్లో తిరుగుతూ,
భోగవిలాసాలను అనుభవిస్తూ
రసిక జీవనం గడిపిన వాడు.
ఆయన ఒకసారి పలనాడు ప్రాంతం వెళ్ళాడు.
అక్కడి ప్రజల ఆహార, ఆచార వ్యవహారాలు మోటుగా
ఉండటాన్ని చూచి పరిహాసంగా చెప్పిన పద్యం ఇది -
రసికుఁడు పోవడు పలనా
డెసఁగంగా రంభయైన ఏకులె వడకున్
వసుధేశుఁడైన దున్నును
కుసుమాస్త్రుండైన జొన్నకూడే కుడుచున్
పలనాటిలో రంభ అంతటి అందగత్తె కూడ
ఏకులు వడుకుతుంది.
అక్కడి దొరలు కూడ నాగలు పట్టి పొలం దున్నుతారు.
మన్మథునంతవారుకూడ జొన్నంన్నమే తింటారు. -
అని పద్య భావం.
కొన్ని సంవత్సరాల క్రింటి వరకు
పలనాటిలో వరి ధాన్యం పండేదికాదు.
జొన్నలు అక్కడి ప్రధానమైన ఆహారంగా
ఉండేది.
No comments:
Post a Comment