కవిసమయములు -1
సాహితీమిత్రులారా!
సమయము అంటే సాంప్రదాయం,
ఆచారం లేదా మర్యాద.
ఈ సాంప్రదాయాలు దేశంలోని
ఆచారాలవెనే ఎప్పుడో ఏర్పడినవి.
సంఘముతో సంబంధము ఉన్నంతవరకు
దేశాచారములను ప్రజలు పాటించవలసిన విధంగా
కవులు సరైన సందర్భములో వాటిని పాటించవలసినదే.
వాటిని మార్చటానికి వీలులేదు.
మార్చితే భాషే తలక్రిందులౌతుంది.
ఔచిత్యం దృష్టిలో ఉంచుకొని కొత్తవాటిని సృష్టించుకోవచ్చు.
కవిసమయాలు మూడు విధాలు-
1. ఉన్న ధర్మాన్ని నిబంధించకూడదు
2. లేని ధర్మాన్ని నిబంధించవచ్చు
3. నియతముగా కొన్నిటికి కొన్ని చోటులనే ఉనికిని నిబంధిచాలి
వీటిని ఒక్కొకదానినిగురించి విరించుకుందాం
ఈ క్రంది వస్తువులలో ఉన్న ఆయా ధర్మాలను నిబంధించరాదు
1. మాలతీ(జాజి)లత వసంతంలో
పుష్పించునట్లు వర్ణించరాదు.
2. చందన వృక్షాలకు ఫలపుష్పాలు
ఉన్నట్లు వర్ణించరాదు.
3. అశోకవృక్షమునకు
ఫలములు ఉన్నట్లు వర్ణింపరాదు.
4. కృష్ణపక్షంలో వెన్నె ఉన్నట్లు వర్ణించరాదు.
5. శుక్లపక్షంలో చీకటి ఉన్నట్లు వర్ణించరాదు
6. మల్లెమొగ్గలకు, కాముకుల దంతాలకు
(తాంబూలం నమలినా ఎర్రగా ఉన్నట్లు)
ఎర్రగా ఉన్నట్లు వర్ణించరాదు
7. కమల ముకుళము(అరవిరిసిన
మొగ్గ)లను పచ్చదనము ఉన్నా
వర్ణించరాదు.
8. ప్రియంగు(కుంకుమ) పుష్పములకు
పచ్చదనము ఉన్నా వర్ణించరాదు
9. పగటిపూట నీలోత్పలము
(నల్లకలువల వికాసము వర్ణింపరాదు
10. పగటిపూట వావిలిచెట్టు పూలు
రాలిపోయినట్లు వర్ణించరాదు.
11. స్త్రీలకు నల్లదనమును,
స్తనపాతమును వర్ణించరాదు
No comments:
Post a Comment