కీర్తి - చీకటి

కీర్తి - చీకటి

సాహితీమిత్రులారా!
ఒకనాడు మహాకవి శ్రీనాథుడు  అల్లాడ వేమవిభుని కీర్తిపై చెప్పిన పద్యం చూడండి

ఖండేందు మౌళిపైఁగలహంసపాళిపైఁ గర్పూరధూళిపైఁ గాలుద్రవ్వు
మిన్నేటి తెఱలపై మించు తామరలపై మహి మంచు నురులపై మల్లరించు
జంభారి గజముపైఁ జంద్రికారజముపైఁ జందనధ్వజముపైఁ జౌకళించు
ముత్యాలసరులపై, మొల్లక్రొవ్విరుపై, ముదికల్పతరువుపై మోహరించు
వెండిమల యెక్కి, శేషాహి వెన్నుదన్ని
తొడరి దుగ్దాబ్ది తరగలతోడ నడరి
నెఱతనంబాడి నీకీర్తి నిండె నహహ!
విజయ రఘురామ! యల్లాడ విభువేమ!

ఇటీవల మహాకవి దాశరథి కృష్ణమాచార్యులుగారు "అమృతాభిషేకం" అనే దానిలో 

"తామసి" శీర్షికలో రాసిన దానిలోది ఈ పద్యం.

ఇటుప్రాకి అటుప్రాకి ఇందుబింబాననా ముఖముపై కస్తూరి బొట్టు పెట్టి
ఇటుదూకి అటుదూకి కుటిల నీలాలకా భ్రుకుటికా ధనువు నంబకముకూర్చి
ఇటుసాగి అటుసాగి ఇందీవరరేక్షణా పక్ష్మభాగాములపై వచ్చి వ్రాలి
ఇటువీగి అటువీగి మృగనేత్ర బంగారు చెక్కిలిపై అగర్ చుక్కనునిచి
వెండి కొండపయిన్ మబ్బువిధముదోచి
చంద్రకేదారమున లేడిచాయ తిరిగి
ఆదిశేషునిపై విష్ణువై శయనించి
చీకటులు కూర్చె నందమ్ము లోకమునకు

వీటిలో వాడిన విశేషణాలను గమనిస్తే కొన్ని కొన్ని దగ్గరగా ఉన్నట్లనిపిస్తాయి. కాని

ఏకవికి ఆకవియే సాటికదా!