నిర్నిమిత్తం
సాహితీమిత్రులారా!
ఈ కవితను ఆస్వాదించండి.............
ఏళ్ల కొద్దీ ఎదురుచూసిన మాట
గడప దాటకుండానే
లెక్కలేసుకుని
మురిపెంగా అంటుంది: “నువ్వంటే ఇష్టం.”
అక్కడెవరో ఉన్నారనుకుని కిటికీ తెరలు రెపరెపలాడుతాయి
ఎవరూ ఉండరు
కాసింత గాలిని ఒక్కో మడతలో చిక్కించుకుని మెల్లగా సర్దుకుంటాయవి
కొన్ని మాటలంతే
మరీ ఆలస్యంగా నన్ను అందుకోవాలని చూస్తాయి
అనుభవించినదీ అనుభూతించినదీ నిరర్థకమని అణువణువూ వణికిపోతుంది
అంతలోనే, హఠాత్తుగా, ఎందుకో నవ్వొస్తుంది
పోన్లెద్దూ అనిపిస్తుంది
ఇక చాలనిపిస్తుంది!
తెరల సంగతి సరే, మరి నేను?
నేనా?
నేనొక ముద్దగన్నేరు పువ్వును!
ఇటువైపు వచ్చినవాళ్లు
సీతాకోకలై సేదతీరుతారో, పిచ్చుకలై పీక్కుతింటారో ఎవరికి తెలుసు?
ఇంత జరిగాక తెలుసుకున్నది
కాసేపు విరబూసి
వెళ్లిపోవడమే!
--------------------------------------------------------
రచన: మమత,
ఈమాట సౌజన్యంతో
No comments:
Post a Comment