పగటి వాన
సాహితీమిత్రులారా!
ఈ కవితను ఆస్వాదించండి....................
ఆకాశం పురివిప్పుకుని
సూర్యుడిని దాచేసినప్పుడు..
ఓ ఆహ్లాదం
మేలిముసుగులా ప్రపంచాన్ని కప్పుతుంది.
ఎన్నో శిశిరాల విరహం తరువాత
ప్రియురాలిని చూసిన ప్రియుడిలా
చూపులు దాహంతో బయటికి పరుగెడతాయ్.
వాన చినుకు పెట్టిన ముద్దు లోంచి
మంచు ఆవిరులు..
నాలోకి…
బలవంతపు నిద్రలో ఉన్న మనసు
సంకెల తెగిన సైనికుడవుతుంది.
చినుకు చినుకూ పెట్టే ముద్దులకి
సిగ్గుతో తలొంచుకుంటూనే
సౌందర్యాన్ని ప్రసవిస్తూ
ప్రకృతి…
అప్పుడు…
మెదడునధిగమించి
మనసే శరీరాన్నేలుతుంది.
---------------------------------------------------------
రచన: ప్రసూన రవీంద్రన్,
ఈమాట సౌజన్యంతో
No comments:
Post a Comment