అచ్చులు హల్లులు

అచ్చులు హల్లులు

సాహితీమిత్రులారా!

ఈ కవితను ఆస్వాదించండి.................

కొట్టుకుపోయేంత వీచే తుఫాన్లు
మునిగి పోయేంత చుట్టేసే సుడిగుండాలు
నామరూపం లేకుండా చేసే ఉప్పెనలు
ప్రవాహంలోంచి ఒడ్డుకు గిలగిలా పడడం
ఒడ్డునుండి ప్రవాహంలోకి దొమ్మరిగడ్డ వేయడం
పొడారితనంతో మనసంతా ఇర్రిర్రుమన్నప్పుడు
ఒక నెగలనియ్యనిదేదో ఒక మిగలనియ్యనిదేదో
అక్షరమై ఆయుధమై నన్ను ఎక్కుపెడుతుంది.

అలల ఉయ్యాలపై కలలు
ఎండిన పంటచేను గడ్డిపరకలు
ఆగాగి వున్న దగ్గరినుంచి
ఉన్నపళంగా లేస్తున్న ఎర్రమట్టి వేడి గాలులు
సుడి పడిపోవడం నిలబడిపోవడం
ఎడారినుంచి ఓయాసిస్సు జాడ
ఒయాసిస్సు నుంచి ఎడారి పీడ
తడితనంతో బతుకంతా గిజగిజలాడినప్పుడు
ఒక నెట్టివేసిందేదో ఒక కట్టిపడేసినదేదో
నుడుగై పిడుగై నన్ను చిక్కు తీస్తుంది.

మడిమలొత్తుకపోతున్న అరిగిన చెప్పుల నడుక
గుండెలు అవిసిపోతున్న అలసిన తప్పుల నడక
ఎడ తెగని విడివడని చెకుముకి నిప్పురవ్వ
వేరుండలేక కలెగల్సిపోవడం
పడుండలేక ఎగిరెగిరిపడడం
ఊరునుంచి పట్టనానినికి గోస కావటం
పట్టణం నుంచి నగరానికి సమోస ఒదగడం
ఒక కూడివేతేదో ఒక తీసివేతేదో
సరుకై ఫరకై నన్ను చురుకు పుట్టిస్తుంది.

బాయిలనుంచి చేదుతున్న నీళ్ళు
మిరప తోటకు కడుతున్న కన్నీళ్ళు
సందెనపడడం సరి చూసుకోవడం
కందెన లేకపోవటం కరి ఎక్కకపోవటం
రోజుకోసారి పోయిండని కింద వేయటం
గడియకోసారి ప్రాణముందని పైకి పట్టడం
తావునుంచి రోడ్డు వైపు జరగడం
రోడ్డు నుంచి మానవ సంపద తరలడం
ఒక తల్లై ఒక చెల్లై ఒక బిడ్డై
ఎటమటం తెలంగాణ నన్ను పారతో తిర్లమర్ల బోరిస్తుంది.

కొట్టిన ఉదయం బడిగంట
విధ్యార్థుల వెలుగు పాదముద్రలు
సలుపరం కలువర పడడం
తడువడం ఒడిసి పోవడం
గావర గావర ఏటేటో ఎత్తుకపోవడం
చేదు చేదు కడుపులో చేయిపెట్టి దేవడం
లోపల వుంచుకోలేక బయటకు చెప్పుకోరాక
తాయిమాయి ఆగమాగం ఎల్తి ఎల్తి
ఒక మసులుతున్నదేదో ఒక మరుగుతున్నదేదో
పద్యం అద్దమై ముత్యమై పగడమై
నన్ను రెండు చేతుల ఎత్తుకు గుండెలకు హత్తుకు
వానదేవుడిలా కరిగి
కనికరిస్తుంది, కరుణిస్తుంది.

--------------------------------------------------------

రచన: జూకంటి జగన్నాథం, 

ఈమాట సౌజన్యంతో