ఎంత ఘాటుప్రేమయో

సాహితీమిత్రులారా!

తన ప్రియురాలికి తాను అ ప్రియమైన పని దేన్నో

చేసినందువల్ల కోపశీలి యైన ఆమె ప్రణయ కోపంతో

కాలితో పతిన్ తన్నింది. అతడు ఆమె పైగల

రాగాతిశయంతో అనునయిస్తూ పలికిన శ్లోకం ఇది.

దాసే కృతాగసి భవే దుచితః ప్రభూణాం

పాదప్రహార ఇతి సుందరి నాస్మిదూయే

ఉద్యత్క ఠోరపులకాంకుర కంటకాగ్రై

ర్యత్ఖిద్యతే మృదు పదం నను సా వ్యథా మే

సేవకుడు తప్పుచేసినప్పుడు యజమానులు

కోపించి పాదంతో తన్నటం సరైనదే.

నీకు దాసుడనైన నేను నీవిషయంలో

అపరాధం చేసినందుకు నన్ను నీవు

పాదప్రహారం చేసినందుకు బాధపడను.

కానీ నీ పాదస్పర్శతో నా శరీరం పుకించి

నిక్కబొడిచిన కంటకాల్లాంటి రోమాల వల్ల

కోమవమైన నీ పాదానికి నొప్పి కలిగిందేమో

అని బాధపడుతున్నాను - అని భావం.