అబద్ధం ఆడరాదా?

సాహితీమిత్రులారా!

ఒక ప్రమాణాన్ని అతిక్రమించటానికి

దారులు వెదకడం మానవ నైజం.

ఇలాంటి దారులు మన ఇతిహాసాల్లో----

ఆపద్ధర్మంగా అబద్ధమాడటానికి ఇవి లైసన్స్ లు

ఇది ఆంధ్రమహాభారతం ఆదిపర్వం

మూడవ ఆశ్వాసంలోని ఘట్టం-

యయాతి మహారాజు శుక్రాచార్యుల

కుమార్తె దేవయానిని వివాహమాడాడు.

అలాగే విధివశంగా దేవయాని దాసీగా

ఉన్న వృషపర్వుని కుమార్తె శర్మిష్ఠ

దాసీగా అయింది. దేవయాని దాసీ

కావున శర్మిష్ఠ కూడ యయాతి సొత్తే అయింది.

వివాహసమయంలో శుక్రాచార్యుల వద్ద  చేసిన

ప్రమాణం ఉల్లంఘించం ఎలా? అని,

అబద్ధం ఆడటం ఎలా? అని  బాధపడే సమయంలో

శర్మష్ఠ యయాతితో అన్న పలుకులు ఈ పద్యం చూడండి-

ఈ ఏడింటియందు నసత్యదోషము

లేదని ముని ప్రమాణంబు గలదు

చను బొంకగ బ్రాణాత్యయ

మున సర్వధనాపహరణమున వధగావ

చ్చిన విప్రార్థమున వధూ

జనసంగమమున వివాహసమయములందున్

                                                                           (ఆదిపర్వం - 3-178)

.ప్రాణాపాయ సమయాన,

సమస్త ధనం అపహరించ

బడే సమయాన, వధించబడేందుకు

సిద్ధంగా ఉన్న బ్రాహ్మణుని రక్షించేందుకూ,

స్త్రీ సంగమ విషయానా, పెళ్ళివేళలందు

అసత్యమాడవచ్చు - అని భావం

ఇదే విషయాన్ని పోతన శ్రీమదాంధ్రమహాభాగవతం

వామన చరిత్రలో బలిచక్రవర్తికి శుక్రాచార్యుడు

ఇలాంటి బోధనే చేస్తాడు -

వారిజాక్షులందు వైవాహిములందు

బ్రాణవిత్త మాన భంగమందు

చకితగోకులాగ్ర జన్మరక్షణమందు

బొంకవచ్చు నఘము వొందడధిప

ఈ పద్యం ఆబాలగోపాలం విన్నదే-