పిండిరుబ్బంగఁ గన్నుల పండువయ్యె

పిండిరుబ్బంగఁ గన్నుల పండువయ్యె

సాహితీమిత్రులారా!

శ్రీనాథుని పద్యాలు వినని వారు
వాటిపై ఆసక్తి లేనివారు బహుశా
మన తెలుగు సాహితీవేత్తలలో
ఉండరని నాభావన.
అందమైన ముద్దుగుమ్మ
ఒకతె రోటిపై కూర్చొని
పిండిరుబ్బుతుండగా
శ్రీనాథుని కంటబడింది.
ఆమెను గురించిన పద్యం ఇది
ఆస్వాదించండి-

తాటంకయుగధగద్ధగిత కాంతిచ్ఛటల్
                     చెక్కుటద్దములపై జీరువార
నిటలేందు హరినీలకుటిలకుంతలములు
                    చిన్నారి మోమునఁ జిందుద్రొక్క
బంధురమౌక్తిక ప్రకటహారావలుల్ 
                    గుబ్బచన్నులమీఁద గునిసియాడఁ
గరకంకణక్వణక్వణనిక్వణంబులు
                   పలుమారు ఱాతిపైఁ బరిఢవిల్ల
ఓరచూపుల విటచిత్తమూఁగులాడ
బాహుకుశలతఁ జక్కనిమోహనాంగి 
పాఁటఁబాఁడుచుఁ గూర్చుండి రోటిమీఁదఁ
బిండి రుబ్బంగఁ గన్నుల పండువయ్యె

తాటంకాల కాంతి చెక్కపై పడగా
కుటిల కుంతలాలు మోముపై ఆడుతుండగా
దట్టమైత ముత్యాలహారాలు స్తనములపై కదులుతుండగా
చేతికున్న కంకణాల ధ్వని రాతి బండలకుతగిలి వస్తుండగా
ఓరచూపులతో చంచలచిత్తంతో చక్కగాపాటపాడుచూ
రోటిమీద కూర్చొని పిండిరుబ్బుతున్న మోహనాంగిని చూడ
కన్నుల పండుగయ్యిందట -

ఎంత మనోహరంగా వర్ణించాడో కదా!