ఎవరినైనా ఇలా తిట్టవచ్చా?

సాహితీమిత్రులారా!

కుమారధూర్జటి కృత
ఇందుమతీ పరిణయము లోని
ఈ పద్యాన్ని చూడండి

ఒక చెలికత్తె తమ రాజకుమార్తె
విరహవేదన చూడలేక కోపంతో
మన్మథుని శపిస్తున్న పద్యం ఇది-

నీ బాణంబులు రాల, నీ ధనువు ఖండీభూతమై పోవ, నీ
జాబిల్లిన్ ఫణియంట, నీ బలము లాశావీధి పాలైచనన్
నీ బంట్రోతు తనంబు స్త్రీల యెడనే, నిన్నెవ్వరున్ నవ్వరే
మా బాలామణి వేచబోకు మకటా మర్యాద గా దాత్మజా

నీ బాణాలు రాలిపోనూ,
నీ విల్లు ముక్కలైపోనూ,
నీ చంద్రుణ్ని పాముకాటేయ,
నీ బలగాలు దిక్కులపాలుగానూ,
నీ పౌరుషం ఆడవాళ్ల విషయంలోనేనా?
ఎవ్వరూ నిన్ను చూచి నవ్వరా!
మా బాలామణిని బాధించబోకు
ఓ మన్మథా! ఇది నీకు మర్యాద కాదు సుమా!
- అని భావం

ఇందులో కవి ఎంత చమత్కారంగా
మన్మథుని తిట్టిచాడో చూడండి-
మన్మథుని బాణాలు పూవులు
అవి రాలిపోతాయికదా
ఆమె అదే తిట్టింది.
మన్మథుని విల్లు చెఱకు కదా
అది ముక్కలుగా నరుకుతారు కదా
ఆమె అదే తిట్టింది.
చంద్రుణ్ణ్ని పాము మ్రింగుతుందికదా
ఆమె అదే తిట్టింది
అతని బలగాలు కోకిలా తుమ్మెదలేగా
అవి దిక్కుల పారిపోతాయికదా
ఆమె అదే తిట్టింది.

ఇందులో లోకంలో సహజంగా ఉండే వాటినే
తిట్లుగా పలికించాడు ఈ కుమారధూర్జటి.
ఎంత చమత్కారం