దేవునికైనా డబ్బే గురువు

సాహితీమిత్రులారా!

కవి చమత్కారం ఎంత ఉంటుందో!

ఈ పద్యంలో చూపించాడు కవి

ఆ చమత్కారం చూడండి-

వాస శ్చర్మ విభూషణాని ఫణిన: భస్మాంగరాగోధునా

గౌరేక: నచ కర్షణే నకుశల: సంపత్తి రేతాదృశీ

ఇత్యాలోచ్య విముచ్య శంకర మగాత్ రత్నాకరం జాహ్నవీ

వ్యర్థం నిర్ధనికస్య జీవన మహోదారై రపిత్యజ్యతే

ధరించేది చర్మం,

ఆభరణాలు సర్పాలు,

అంగరాగము చితాభస్మము,

ఉన్నది ఒక్క ఎద్దు,

అది దున్నుటకు ఉపయోగపడదు.

ఈయన ఐశ్వర్యమిది -

అని ఆలోచించి గంగాదేవి

శంకరుని విడచి రత్నాకరుని

(సముద్రుని) చేరింది-

ఆహా! ధనహీనుని జీవితమెంత వ్యర్థము

చివరికి భార్యకూడా విడిచి పెడుతుందికదా!