అవివేకి తోడబుట్టువు
సాహితీమిత్రులారా!
కన్యనే కాదు కవితాకన్యను కూడా తగిన వానికే దానం చేయాలి
అని నాచనసోమనాథుని చమత్కార పద్యం.
ఇది పొత్తపి వేంకటకమణ కవి తన లక్షణశిరోమణి(2-163)లో
ఉదహరించబడినది.
కవితా కన్యక కెందును
గవి జనకుఁడు, బట్టుదాది గణుతింపంగా
నవరస రసికుడె పెనిమిటి
యవివేకియె, తోడఁబుట్టువనవేమ నృపా!
ఓ అనవేమనృపాలా! కవితా బాలకు కవి తండ్రి,
ఎత్తుకొని పదిచోట్ల తిప్పి ప్రకాశితం చేసే భట్టు దాది వంటివాడు.
అనుభవించే సహృదయడు, శృంగారాది నవరసానుభవ యోగ్యుడు భర్త.
అవివేకి తోడబుట్టువు వంటివాడు.
కావున కవితాకన్యను నవరసరసికునికే
ఇవ్వాలని కవి భావన.
No comments:
Post a Comment