నీరజముల్ కుముదంబు లౌను రేల్
సాహితీమిత్రులారా!
విజయవిలాసములోని
ఈ చమత్కారపద్యం చూడండి-
నెల యుదయించునప్పు డల నీరజముల్ కుముదంబు లౌను రేల్
కలువలదాయ రాకకుఁ బగల్ కుముదంబులు నీరజంబులౌఁ
దలఁపఁగ నింత వింత గలదా యని కందువమాట లాడుచున్
బళిర కిరీటి మీఱెఁ దన ప్రౌఢి విశారదుఁ డెన్నుచుండఁగన్
(విజయవిలాసము -1-207)
అర్జునుడు తన చెలికాడైన
విశారదునితో అన్న పద్యం ఇది -
రేల్ - రాత్రులందు, నెల - చంద్రుడు,
ఉదయించునప్పుడు, అల నీరజముల్ -
ఆ పద్మములు, కుముదంబులు అగున్ - కలువలగును,
(చెడిన సంతోషము కలవగును అనగా ముడుచుకొనును),
పగల్ - పగటి యందు, కలువదాయ రాకకున్ - కలువకు
శత్రువైన సూర్యుడు వచ్చినపుడు, కుముదంబులు - కలువలు,
నీరజంబులౌన్ - తామరలగును,(రజము(పుప్పొడి)లేనివగును
అనగా ముడుచుకొనును), తలఁపన్ - ఆలోచింపగా, ఇంతవింత
గలదా - ఇంత చిత్రం ఉంటుందా - అని విశారదుడు తన,
ప్రౌఢిన్ - నేర్పును, ఎన్నుచుండగన్ - పొగడుతుండగా,
కందువ మాటలు - చమత్కారమగు మాటలను,
ఆడుచు - పలుకుతూ, కిరీటి - అర్జునుడు,
మీఱెన్ - అతిశయించెను, బళిర - సెబాష్!
విశారదా చూచావా చంద్రుడు వచ్చినపుడు
తామరలు కలువలవుతాయి.
సూర్యుడు వచ్చినపుడు కలువలు
తామరలవుతాయి. ఇంతవింత ఎక్కడైనా ఉందా!
అని అర్జునుడు చమత్కారంగా అంటూండగా
విశారదుడు అతని కవిత్వాన్ని మెచ్చుకుంటాడని - భావం
No comments:
Post a Comment